ตอนเด็กเราเคยทำไม่ดีกับแม่ เราไม่รู้ว่าตอนนั้นเราทำไปทำไม

ตอนนั้นเราไม่ชอบแม่ เราคิดว่าเราไม่ใช่คนที่อยู่ๆจะโกรธขึ้นมา ถ้าไม่มีใครมาว่าเรา เราจะติดพ่อมาก หรือว่าตอนนั้นเราเป็นคนผีเข้าผีออก เวลาปกติเราก็ไม่ได้ไม่ดีกับท่านเลย แต่ที่แน่ๆเราทำผิดมากจริงๆ เราคงบาปมาก จริงๆเราไม่ได้รักแม่เลยเราผิดมั้ย วันแม่ที่ผ่านมาเราไม่ได้ให้อะไรกับแม่ แล้วก็เป็นวันเกิดแม่ด้วย เรางงว่าเขาจะมาถามเอาอะไร แล้วบรรยากาศก็จะแบบว่าเราผิดมาก เราคงจะไม่มีความสุขอีกต่อไป ปกติพ่อแม่เราจะชอบล้อเราบางที เราไม่แน่ใจว่านี้เป็นมานานรึยัง บางเรื่องที่เราไม่เห็นด้วย เราจะพูดตามความจริงที่เราคิด หรือท่านอาจไม่ได้สนใจที่จะฟังมันเลยด้วยซ้ำ บางทีเราพยามอธิบายอะไร แล้วท่านจะพูดกันว่าปวดประสาท พ่อแม่เราจะเข้าข้างกันเอง บางทีเราร้องไห้ ท่านบอกว่าเราอ่อนแอ ตอนนั้นเราไม่อยากไปโรงเรียน พ่อเราว่าเราว่าไม่น่าเกิดมารึอะไรนี่แหละ เราจะชอบขาดเรียนบ่อย เพราะเราไม่มีเพื่อนเลย เราลัดไปได้หลายเรื่องเลย ฮ่าๆ จริงๆเรามีเรื่องอีกมากมายแต่เราจะเล่าแค่ที่เรานึกได้น่ะ