ความน้อยใจเล็กๆน้อยๆที่เกือบทำลายชีวิตของเรา

คือเราอาศัยอยู่กับฝั่งเเม่ ตั้งเเต่อนุบาลเหมือนจะชินน่ะเวลาโดนว่าหรือด่าหรือใส่อารมเเต่พอนานวันอายุเพิ่มขึ้นคำพูดเเรงๆจากญาติหรือคนที่บ้านมันเเรงขึ้น ส่วนหลานอีกคนไม่ทำไรก้ไม่โดนด่า นอนเล่นโทรศัพท์เฉย

20. น วิสฺสเส อวิสฺสฏฺเฐ  วิสฺสฏฺเฐปิ น วิสฺสเส ไม่ควรไว้ใจในคนไม่คุ้นเคย  แม้ในคนคุ้นเคยก็ไม่ควรไว้ใจ คนใดที่ไม่คุ้น-..............เคยกัน พึงอย่าไว้ใจครัน...........อาจเศร้า แ

ครอบครัวใหญ่เลยมีลูกพี่ลูกน้องค่อนข้างเยอะและเราเป็นพี่คนโต​​ ก็จะมีการสอนน้อง ถามน้อง ปลอบน้อง ดุน้องเป็นบางครั้งซึ่งเป็นเรื่องปกติใช่มั้ยคะ เรามีลูกพี่ลูกน้องคนนึงก็จะนิสัยน้องค่อนข้างไม่ค่อยโอเคเท่

เวลาเราอยู่รรเรามักเงียบไม่ค่อยพูด แต่คนที่เราสนิทด้วยเราจะค่อนข้างพูดมาก และติดตลกมากๆค่ะ  จนวันหนึ่งเพื่อนเรามาบอกกับเราว่า อาจารย์แกคิดว่าเป็นเด็กออทิสติกเพราะว่าเราเป็นคนเงียบๆหน้าเดียว(ตอนอย

สวัสดีค่ะคือเรารู้สึกน้อยใจนิดหน่อยคือวันนี้พ่อกับแม่เราจัดบ้านพอจัดเสร็จแม่ก็เรียกเราไปกวาดบ้านเพราะฝุ่นมันเยอะเราก็ไปกวาดให้พอเรากวาดเสร็จเราก็ไปถูบ้านพอถูไปเรื่อยๆแล้วแม่เห็นแม่ก็ด่าเราว่าแฉะขนาดนั

ความตายเป็นความสิ้นทุกข์(สุข) หรือ เป็นทุกข์ กับ จิตเป็นอัตตาหรืออนัตตา มันคล้ายกันไหมครับ ตรงที่จะตีความให้เป็นแบบไหนก็ได้ เช่น ความตายคือความสิ้นทุกข์=ความตายเป็นสุข ความตายคือความทุกข์=ต้องพลัดพรา