สวัสดีค่ะ คือเราแอบมีความรู้สึกดีๆกับครูคนนึงค่ะ ตั้งแต่ ม.4 จน ปัจจุบัน เราอยู่ ม.6 ครั้งแรกที่เราเจอเค้าค่ะเรารู้สึกดีกับเค้าตั้งแต่ครั้งแรก จนกระทั่งวันนึงเรามีโอกาสได้คุยกับเค้า ก็เหมือนได้ทำความรู้จัก พอเวลาผ่านไปเราก็ขอเฟสเค้าค่ะ ก็แลกเฟสกัน แต่ก็ไม่ได้คุยอะไรกัน เรื่องก็ดำเนินไปจนปิดเทอมแล้วเปิดเทอม มาตอน ม.5 ค่ะ เราสนิทกันมากขึ้นคุยกันบ่อยขึ้นมันเป็นความรู้สึกที่อบอุ่น ( ครูเค้าอายุเท่าพ่อของหนูค่ะ ที่บ้านหนูครอบครัวเราจะไม่ค่อยคุยกันเท่าไหร่และเราจะทะเลาะกันบ่อยมาก ครอบครัวหนูไม่ได้แสดงความรักกันต่างคนต่างใช้ ชีวิต จนพอหนูสนิทกับครูคนนี้ความรู้สึกที่หนูมีให้เค้าเค้าเปรียบเสมือนพ่อคนนึงของหนูเลยค่ะ คอย สั่งสอน มีเรื่องราวก็แชร์ให้ฟัง )
จน เวลาผ่านไป ม.5 เทอม 2 ค่ะ มีเหตุการณ์ที่ทำให้หนูร้องไห้หนักมาก มีครูคนนึงค่ะเค้าถามว่า ( คุณอยากรู้มั้ยคนที่คุณรักเค้าเหมือนพ่อเค้านิสัยยังไง )
ตอนนั้นหนูทำตัวไม่ถูกค่ะ เพราะที่ผ่านมาหนูรู้มาตลอดว่าเค้านิสัยยังไง บางครั้งเค้าก็ทำให้หนูเลยความรู้สึกค่ะ แต่หนูก็อยากจะยังเก็บเค้าไว้ใน ชีวิต อย่างน้อยเค้าก็เป็นความสุขให้กับหนูค่ะ ถึงแม้จะเป็นความสุขที่ไม่แท้จริง ต้องแลกด้วยน้ำตาและเงินทอง และถูกต้องค่ะเมื่อมีเรื่องเงินเข้ามาเกี่ยวข้องอาจทำให้เราเสียมิตรภาพได้ จริงๆ เหตุการณ์ลองใจเคยเกิดขึ้นแล้วค่ะ แต่ตอนนั้นเค้าก็เอาตัวรอดและโยนความผิดให้หนู แต่หนูก็ไม่ได้อะไรค่ะยอมรับผิดเรื่องเงินไป แต่ตอนนั้นค่ะเหมือนที่ปรึกษาเค้าตามสืบเค้าก็พอจะรู้แล้ว จนหนูตั้งสารภาพความก็เลยนำมาสู่เหตุการณ์ในครั้งนี้ ครูคนนี้เค้าไม่พอใจที่หนูพูดความจริง วินาที นั้นเค้า ลุกขึ้นมาจะกระทืบหนูค่ะเพราะความโมโหของเค้าแต่ก็มีครูท่านนึงดึงตัวเค้าไว้ ตอนนั้นหนูร้องไห้และเดินออกจากห้องไป เพื่อนสนิทวิ่งตามมาปลอบหนูเราสองคนช็อคกับเรื่องที่เกิดขึ้นไม่รู้ว่าเค้าจะทำได้ขนาดนี้ ผ่านไปไม่กี่นาทีครูที่ปรึกษาเดินตามออกมาพร้อมกับพูดว่า " เป็นไงหล่ะคนที่คิดว่าเค้าเป็นพ่อ " หนูก็ได้แต่ร้องไห้ ไม่นานก็เดินเข้าไปทางด้านหลังห้องและแอบฟังในสิ่งที่เค้าพูดค่ะ ( ห้องมีที่กลั้นนะคะเลยแอบฟังได้ ) คำพูดของเค้าทำให้หนูร้องไห้หนักกว่าเดิม เค้า เปรียบเทียบหนู กับเพื่อน เหมือนเห็บ เหา เป็นแมลงหวี่แมลงวันตบไม่ตาย ไล่ไม่ไป
เครื่องดื่มที่หนูซื้อมาเค้าบอกว่าไม่เต็มใจที่จะรับ เพราะว่าหนูจะใส่ยาสั่ง ซึ่งความจริงไม่ตรงกับสิ่งที่เค้าพูดค่ะเค้าเต็มใจที่จะรับและกินมันทุกครั้ง ( เครื่องดื่ม พวก ชานม ไข่มุก อเมซอน ไรงี้ ค่ะ คือเวลาหนูซื้อของพวกนี้หนูจะซื้อทีละ 4-5 แก้ว ค่ะ คือในกลุ่มหนูจะมี ครูคนนี้ ครูนักศึกษา หนู และ เพื่อนสนิท ค่ะ ตัวครูนักษาเค้าจะชอบช่วยทำงานช่วยเหลือตลอด หนูคิดว่าเป็นสิ่งเล็กๆน้อยๆ ที่จะตอบแทนเค้าได้ก็เลี้ยงน้ำนิดหน่อย แต่ความมีมารยาทและน้ำใจของหนู หนูเห็นว่าครูคนนั้นเค้าอยู่ด้วยทุกรอบก็เลยสั่ง 4-5 แก้ว ค่ะ แบ่งกัน )
หลังจากเค้าพูดจบหนูก็ได้รับรู้ความจริงว่าจริงๆแล้วเค้าเป็นมากกว่าที่หนูคิด หนูก็ไม่ได้พูดอะไรนอกจากร้องไห้ วันต่อมาค่ะหนูนั่งกับเพื่อน เค้าเดินถือไม้มาตีหนูแรงมากค่ะ หนูถามเค้าว่าครูตีหนูทำไมเค้าไม่ตอบ ความรู้สึกที่ยังย่ำแย่จากเรื่องเมื่อวานทำให้หนูร้องไห้อีก ครูคนนั้นเค้าก็โทรไปค่ะ (พี่ถามอะไรหน่อย เองตีเด็กจริงมั้ยเด็กมันร้องไห้เนี่ย คำตอบที่ครูเค้าตอบมาคือ มันฟ้องพี่หรอ... )
ก็ได้มาเคลียร์กันอีกครั้งนึงจบลงด้วยว่า
ต่างคนต่างไป ต่างคนต่างอยู่
หนูก็ไม่ได้อะไรแล้วค่ะรักษาความรู้สึกตัวเองได้แล้ว
ตอนนี้อยู่ ม.6 ปีสุดท้ายหนูอยากจะปรึกษาทุกคนว่าหนูควรจะ " ไปขอขมา เค้าดีมั้ยคะ " แต่สิ่งที่หนูแบกรับมาตลอดคือความรู้สึกและครูในกลุ่มสาระเดียวกันกับเค้าที่รู้เรื่อง เค้าชอบพูดให้หนูเสียความรู้สึกกับเรื่องนี้ ประมาณว่า แซะ บางครั้งก็นินทาจนมีคนรู้เพิ่มอีก หนูเลยคิดว่าครูคนนี้ก็คงไม่พอใจหนูมากๆ...
เราควรทำยังไงดีคะ??
จน เวลาผ่านไป ม.5 เทอม 2 ค่ะ มีเหตุการณ์ที่ทำให้หนูร้องไห้หนักมาก มีครูคนนึงค่ะเค้าถามว่า ( คุณอยากรู้มั้ยคนที่คุณรักเค้าเหมือนพ่อเค้านิสัยยังไง )
ตอนนั้นหนูทำตัวไม่ถูกค่ะ เพราะที่ผ่านมาหนูรู้มาตลอดว่าเค้านิสัยยังไง บางครั้งเค้าก็ทำให้หนูเลยความรู้สึกค่ะ แต่หนูก็อยากจะยังเก็บเค้าไว้ใน ชีวิต อย่างน้อยเค้าก็เป็นความสุขให้กับหนูค่ะ ถึงแม้จะเป็นความสุขที่ไม่แท้จริง ต้องแลกด้วยน้ำตาและเงินทอง และถูกต้องค่ะเมื่อมีเรื่องเงินเข้ามาเกี่ยวข้องอาจทำให้เราเสียมิตรภาพได้ จริงๆ เหตุการณ์ลองใจเคยเกิดขึ้นแล้วค่ะ แต่ตอนนั้นเค้าก็เอาตัวรอดและโยนความผิดให้หนู แต่หนูก็ไม่ได้อะไรค่ะยอมรับผิดเรื่องเงินไป แต่ตอนนั้นค่ะเหมือนที่ปรึกษาเค้าตามสืบเค้าก็พอจะรู้แล้ว จนหนูตั้งสารภาพความก็เลยนำมาสู่เหตุการณ์ในครั้งนี้ ครูคนนี้เค้าไม่พอใจที่หนูพูดความจริง วินาที นั้นเค้า ลุกขึ้นมาจะกระทืบหนูค่ะเพราะความโมโหของเค้าแต่ก็มีครูท่านนึงดึงตัวเค้าไว้ ตอนนั้นหนูร้องไห้และเดินออกจากห้องไป เพื่อนสนิทวิ่งตามมาปลอบหนูเราสองคนช็อคกับเรื่องที่เกิดขึ้นไม่รู้ว่าเค้าจะทำได้ขนาดนี้ ผ่านไปไม่กี่นาทีครูที่ปรึกษาเดินตามออกมาพร้อมกับพูดว่า " เป็นไงหล่ะคนที่คิดว่าเค้าเป็นพ่อ " หนูก็ได้แต่ร้องไห้ ไม่นานก็เดินเข้าไปทางด้านหลังห้องและแอบฟังในสิ่งที่เค้าพูดค่ะ ( ห้องมีที่กลั้นนะคะเลยแอบฟังได้ ) คำพูดของเค้าทำให้หนูร้องไห้หนักกว่าเดิม เค้า เปรียบเทียบหนู กับเพื่อน เหมือนเห็บ เหา เป็นแมลงหวี่แมลงวันตบไม่ตาย ไล่ไม่ไป
เครื่องดื่มที่หนูซื้อมาเค้าบอกว่าไม่เต็มใจที่จะรับ เพราะว่าหนูจะใส่ยาสั่ง ซึ่งความจริงไม่ตรงกับสิ่งที่เค้าพูดค่ะเค้าเต็มใจที่จะรับและกินมันทุกครั้ง ( เครื่องดื่ม พวก ชานม ไข่มุก อเมซอน ไรงี้ ค่ะ คือเวลาหนูซื้อของพวกนี้หนูจะซื้อทีละ 4-5 แก้ว ค่ะ คือในกลุ่มหนูจะมี ครูคนนี้ ครูนักศึกษา หนู และ เพื่อนสนิท ค่ะ ตัวครูนักษาเค้าจะชอบช่วยทำงานช่วยเหลือตลอด หนูคิดว่าเป็นสิ่งเล็กๆน้อยๆ ที่จะตอบแทนเค้าได้ก็เลี้ยงน้ำนิดหน่อย แต่ความมีมารยาทและน้ำใจของหนู หนูเห็นว่าครูคนนั้นเค้าอยู่ด้วยทุกรอบก็เลยสั่ง 4-5 แก้ว ค่ะ แบ่งกัน )
หลังจากเค้าพูดจบหนูก็ได้รับรู้ความจริงว่าจริงๆแล้วเค้าเป็นมากกว่าที่หนูคิด หนูก็ไม่ได้พูดอะไรนอกจากร้องไห้ วันต่อมาค่ะหนูนั่งกับเพื่อน เค้าเดินถือไม้มาตีหนูแรงมากค่ะ หนูถามเค้าว่าครูตีหนูทำไมเค้าไม่ตอบ ความรู้สึกที่ยังย่ำแย่จากเรื่องเมื่อวานทำให้หนูร้องไห้อีก ครูคนนั้นเค้าก็โทรไปค่ะ (พี่ถามอะไรหน่อย เองตีเด็กจริงมั้ยเด็กมันร้องไห้เนี่ย คำตอบที่ครูเค้าตอบมาคือ มันฟ้องพี่หรอ... )
ก็ได้มาเคลียร์กันอีกครั้งนึงจบลงด้วยว่า
ต่างคนต่างไป ต่างคนต่างอยู่
หนูก็ไม่ได้อะไรแล้วค่ะรักษาความรู้สึกตัวเองได้แล้ว
ตอนนี้อยู่ ม.6 ปีสุดท้ายหนูอยากจะปรึกษาทุกคนว่าหนูควรจะ " ไปขอขมา เค้าดีมั้ยคะ " แต่สิ่งที่หนูแบกรับมาตลอดคือความรู้สึกและครูในกลุ่มสาระเดียวกันกับเค้าที่รู้เรื่อง เค้าชอบพูดให้หนูเสียความรู้สึกกับเรื่องนี้ ประมาณว่า แซะ บางครั้งก็นินทาจนมีคนรู้เพิ่มอีก หนูเลยคิดว่าครูคนนี้ก็คงไม่พอใจหนูมากๆ...