ท่านอาจารย์มั่นก่อนท่านเป็น
พระกรรมฐานไปปฏิบัติอยู่โน่น
ภูเขาทางกระเหรี่ยงพวกโซ่น่ะ
ท่านก็ไปนั่งอยู่เขาก็เดินมา
มาถามท่าน"มาจากไหน"
"หลวงปู่มั่นก็ตอบ"เอ้อกูมาแต่โน้น"
" กินข้าวแล้วบ้อ"
" เอ้อกูกินแล้วหล่ะ"
คือที่เขาพูดบอกกูกูนี่
มันดีที่สุดแล้วน่ะถ้าเราไม่รู้เรื่อง
ก็ไปจะโกรธเขานะสิ
ถ้าเขาถามมาแต่ใส
ไม่อยากจะตอบละคอแข็ง
ท่านอาจารย์มั่นเขาถาม
มาแต่ใสท่านก็ตอบ
กูมาแต่โน่น กินข้าวหรือยัง
กูกินแล้วน่ะนี่เรียก
ว่าท่านรู้จักคนเราไม่รู้จักคน
ภาษาของคนกูกู
มันดีที่สุดแล้ว
ถ้าเราไม่เคยได้ยิน
เราก็ไม่ฉลาดในคำพูดอันนั้น
ก็ไปโกรธให้เขาไปเกลียดให้เขา
เสียประโยชน์เปล่าๆอย่างนี้
เป็นต้น
อันนี้เราเป็นผู้รักษาหมู่บ้าน
หมู่บ้านได้อาศัยเรา
ทางความรู้สึกนึกคิด
ในทุกประการนั้นเป็นต้น
ดังนั้นพวกกุลบุตรลูกหลาน
ทั้งหลายซึ่งถูกให้เป็นเจ้าหน้าที่
เช่นนี้เป็นต้นตามทางการ
ขอจงพากันประพฤติปฏิบัติ
ด้วยน้ำใสใจจริงปลอบจิตใจ
ผู้ใหญ่และเด็กๆทั้งหลายเป็นต้น
ให้เข้ามาสู่ในศีลธรรมด้วยกัน
ทั้งนั้น
ทุกวันนี้มันเสียซะแล้ว
เสียไปซะครึ่งหนึ่งคือ
ศีลธรรมนั้นมันค่อยเสื่อมไป
จากมนุษย์ทั้งหลาย
ยิ่งสนุกสนานกันไปเรื่อยๆเป็นต้น
สมัยนี้มันเสื่อมกันไปทุกปีๆ
เมื่อมันเสื่อมไปแล้ว
ความเดือดร้อนเกิดขึ้นมา
วุ่นวายขึ้นทีหลังแก้ไขไม่ค่อยจะทัน
ยังดีแต่ผู้ที่มีสติปัญญา
รู้สึกตัวอยู่เสมออันนั้นมันผิด
อันนั้นมันไม่ค่อยดีเขาก็ไม่ทำ
เราจะเป็นผู้อบรมชาวบ้านทั้งหลาย
อยู่ในนอกก็ดีอยู่ข้างในก็ดี
มีข้อประพฤติปฏิบัติที่ได้เหมือนกัน
หนุ่มๆก็ปฏิบัติได้อย่าพึ่งไปทิ้ง
ให้คนแก่
โดยมากผู้หญิงก็ดีผู้ชายก็ดี
หนุ่มๆสาวๆไปพูดว่าแก่ซะก่อน
ค่อยเข้าวัด ตอนนี้ยังเข้าไม่ได้หรอก
ให้มันแก่ซะก่อน ทิ้งให้คนแก่ทั้งนั้นล่ะ
ไม่รู้คนแก่จะดีที่ตรงไหนเห็นมั๊ย
บ้านเรามีคนแก่ๆไหมเดินแข่งกับเรา
สู้เราได้ไหมคนแก่ฟันหลุดหูก็ไม่ดี
ตาก็ไม่ดีแล้วลุกขึ้นก็โอยนั่งลงก็โอย
เมื่อเราเป็นหนุ่มๆแก่ซะก่อนเถอะ
นึกว่าแก่มันจะมีกำลังมากๆ
นี่เราอย่าไปคิดเช่นนั้นซิ
ความดีทั้งหลายเรามีชีวิตอยู่ก็รีบทำสิ
ความชั่วก็ทิ้งซ่ะเราอย่าไปทิ้งให้แต่
คนแก่น่ะเห็นคนแก่ไหมคนแก่ใน
หมู่บ้านเราลุกทีก็โอยๆนั่งลงก็โอยๆ
ขนาดนั้นเรายังหลับหูหลับตาว่า
ให้มันแก่ค่อยเข้าวัดแล้วมันจะเห็นอะไร
นั่งก็ไม่ทนหูก็ไม่ได้ยินฯลฯ
น่าจะเป็นคำเล่าของ
#หลวงปู่ชาสุภัทโท
คัดลอกจากเวป
https://m.facebook.com/hashtag/เทศน์อบรมอาสาหมู่บ้าน?_rdr
นี่คือ คำพูด ของพระ ที่กิเลสน้อยไม่ค่อยปรุงแต่งจิต
พระกรรมฐานไปปฏิบัติอยู่โน่น
ภูเขาทางกระเหรี่ยงพวกโซ่น่ะ
ท่านก็ไปนั่งอยู่เขาก็เดินมา
มาถามท่าน"มาจากไหน"
"หลวงปู่มั่นก็ตอบ"เอ้อกูมาแต่โน้น"
" กินข้าวแล้วบ้อ"
" เอ้อกูกินแล้วหล่ะ"
คือที่เขาพูดบอกกูกูนี่
มันดีที่สุดแล้วน่ะถ้าเราไม่รู้เรื่อง
ก็ไปจะโกรธเขานะสิ
ถ้าเขาถามมาแต่ใส
ไม่อยากจะตอบละคอแข็ง
ท่านอาจารย์มั่นเขาถาม
มาแต่ใสท่านก็ตอบ
กูมาแต่โน่น กินข้าวหรือยัง
กูกินแล้วน่ะนี่เรียก
ว่าท่านรู้จักคนเราไม่รู้จักคน
ภาษาของคนกูกู
มันดีที่สุดแล้ว
ถ้าเราไม่เคยได้ยิน
เราก็ไม่ฉลาดในคำพูดอันนั้น
ก็ไปโกรธให้เขาไปเกลียดให้เขา
เสียประโยชน์เปล่าๆอย่างนี้
เป็นต้น
อันนี้เราเป็นผู้รักษาหมู่บ้าน
หมู่บ้านได้อาศัยเรา
ทางความรู้สึกนึกคิด
ในทุกประการนั้นเป็นต้น
ดังนั้นพวกกุลบุตรลูกหลาน
ทั้งหลายซึ่งถูกให้เป็นเจ้าหน้าที่
เช่นนี้เป็นต้นตามทางการ
ขอจงพากันประพฤติปฏิบัติ
ด้วยน้ำใสใจจริงปลอบจิตใจ
ผู้ใหญ่และเด็กๆทั้งหลายเป็นต้น
ให้เข้ามาสู่ในศีลธรรมด้วยกัน
ทั้งนั้น
ทุกวันนี้มันเสียซะแล้ว
เสียไปซะครึ่งหนึ่งคือ
ศีลธรรมนั้นมันค่อยเสื่อมไป
จากมนุษย์ทั้งหลาย
ยิ่งสนุกสนานกันไปเรื่อยๆเป็นต้น
สมัยนี้มันเสื่อมกันไปทุกปีๆ
เมื่อมันเสื่อมไปแล้ว
ความเดือดร้อนเกิดขึ้นมา
วุ่นวายขึ้นทีหลังแก้ไขไม่ค่อยจะทัน
ยังดีแต่ผู้ที่มีสติปัญญา
รู้สึกตัวอยู่เสมออันนั้นมันผิด
อันนั้นมันไม่ค่อยดีเขาก็ไม่ทำ
เราจะเป็นผู้อบรมชาวบ้านทั้งหลาย
อยู่ในนอกก็ดีอยู่ข้างในก็ดี
มีข้อประพฤติปฏิบัติที่ได้เหมือนกัน
หนุ่มๆก็ปฏิบัติได้อย่าพึ่งไปทิ้ง
ให้คนแก่
โดยมากผู้หญิงก็ดีผู้ชายก็ดี
หนุ่มๆสาวๆไปพูดว่าแก่ซะก่อน
ค่อยเข้าวัด ตอนนี้ยังเข้าไม่ได้หรอก
ให้มันแก่ซะก่อน ทิ้งให้คนแก่ทั้งนั้นล่ะ
ไม่รู้คนแก่จะดีที่ตรงไหนเห็นมั๊ย
บ้านเรามีคนแก่ๆไหมเดินแข่งกับเรา
สู้เราได้ไหมคนแก่ฟันหลุดหูก็ไม่ดี
ตาก็ไม่ดีแล้วลุกขึ้นก็โอยนั่งลงก็โอย
เมื่อเราเป็นหนุ่มๆแก่ซะก่อนเถอะ
นึกว่าแก่มันจะมีกำลังมากๆ
นี่เราอย่าไปคิดเช่นนั้นซิ
ความดีทั้งหลายเรามีชีวิตอยู่ก็รีบทำสิ
ความชั่วก็ทิ้งซ่ะเราอย่าไปทิ้งให้แต่
คนแก่น่ะเห็นคนแก่ไหมคนแก่ใน
หมู่บ้านเราลุกทีก็โอยๆนั่งลงก็โอยๆ
ขนาดนั้นเรายังหลับหูหลับตาว่า
ให้มันแก่ค่อยเข้าวัดแล้วมันจะเห็นอะไร
นั่งก็ไม่ทนหูก็ไม่ได้ยินฯลฯ
น่าจะเป็นคำเล่าของ
#หลวงปู่ชาสุภัทโท
คัดลอกจากเวป
https://m.facebook.com/hashtag/เทศน์อบรมอาสาหมู่บ้าน?_rdr