มีหลายกระทู้พูดเรื่องศักดิ์ศรี , ความชอบธรรม , ความน่าศรัทธา , คุณค่า ฯลฯ ของคน "ขายตัว"
ไม่ว่าจะยกเหตุผลความลำบากลำเค็ญ พื้นฐานชีวิต สารพัดจะอ้างถึง 
ทุกกระทู้ ก็จะมีคนมาสาป วิพากษ์ ถลก เหยียบ กระทืบ จนไม่เหลือพื้นที่ของความเป็นคนเมื่อพูดถึงคนกลุ่มอาชีพนี้

ในมุมกลับกัน คนที่พากเพียรเรียนศึกษา จนจบเมืองนอกเมืองนา กลับมายื่นใบสมัครงานตามบริษัทใหญ่ 
ก้มหน้า ก้มตา ปิดปาก ทำหน้าที่มนุษย์เงินเดือน ทั้งเงินราษฎร์ เงินหลวง เอาความรู้ที่พ่อแม่ส่งเรียนทำประโยชน์ให้นายทุนและระบบ
ชีวิตทั้งชีวิต ได้รับการจัดประเภทสวยๆว่า White Collar แต่เนื้อหาเป็นขี้ข้า เป็นทาส "ขายวิญญาณ" ให้บริษัทใหญ่หรือระบบราชการ
เจ้านายจะผิด จะชั่วยังไงก็ไม่ปริปาก เพราะมันกระทบกับสวัสดิภาพการเงิน การใช้ชีวิต 
ถามจริงๆไม่เคยเวทนาชีวิต "ไก่ในฟาร์ม" และ "ป้ายห้อยคอ" ของตัวเองบ้างหรือ?

สังคมตราหน้าคนขายตัวว่าไม่มีศักดิ์ศรี
แล้วคนขายวิญญาณมีศักดิ์ศรีมากแค่ไหน?

ทำไมต่างคนต่างไม่ "เคารพ" กันในพื้นฐานของความเป็นคน
ทำไมคนถึงต้องเหยียบกันเอง เพื่อให้ตัวเองดูดี ดูมีความชอบธรรม 



[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้อ้างอิงจากกระทู้นี้ : https://pantip.com/topic/42829353
https://pantip.com/topic/38913422
https://pantip.com/topic/37869046
เป็นต้น