จตุพร ในอดีต คือ นักสู้เสื้อแดง จากปากคำของเขา กล่าวว่าทำงานภายใต้คำสั่งของนายใหญ่ 
ในวันนั้น เราพอจะเห็นความรับผิดชอบของเขาที่มีต่อประชาชนที่มาชุมนุม
แต่ก็ไร้ความสง่างาม ไม่มีแสงโดดเด่นในตัวเอง ไม่แปลก ที่จตุพรในวันวาร อาจถูกลืม/ถูกมองข้ามโดยง่าย
ไม่มีรางวัลใดให้เขาแม้แต่ตำแหน่งรัฐมนตรีช่วยฯ ในแบบที่ณัฐวุฒิเคยได้

จนเมื่อวันคืน สร้างเขาให้แข็งแกร่ง
ผ่านคุกตารางและปัญหาต่างๆ วันนี้ เขาสู้บนลำแข้งของตัวเอง
เพื่อประชาชน เพื่อเกียรติของตัวเอง และสู้อย่างมีศักดิ์ศรี 

สิ่งที่จตุพรพูด มีอคติต่ออดีตนายใหญ่ของเขาในระดับหนึ่ง แต่ตรรกะความรับผิดชอบต่อประชาชน ไม่เพี้ยน  
จตุพรในวันนี้ แม้ถูกมองว่า เป็นโคศึกที่ถูกฆ่า เมื่อเสร็จนา แล้วรอดตาย 
เสมือนทหารที่จิตวิญญาณนักสู้เปล่งประกายเมื่อถอดเครื่องแบบ

ถ้าเขาไม่เจอวิกฤต เขาก็อาจไม่ออกมาแสดงทัศนะทางการเมืองผ่านการคลุกคลีกับคนวงใน 
โดยโจมตีฝ่ายตรงข้าม บนพื้นฐานข้อเท็จจริง เหตุผล ความรู้ความคิด ประสพการณ์ ที่เขาประมวลมา
ไม่จำเป็นต้องเชื่อเขาทั้งหมด แต่ฟังโดยใช้วิจารณญาณ 

ที่สำคัญ เขาคือ แรงบันดาลใจของหลายๆ คน ที่เกิดมามือเปล่า ไม่ได้คาบช้อนเงินช้อนทองมา 
หากมีปัญหากับผู้ที่ร่ำรวยกว่า หลายคนมักจะสรุปว่า ตัวเล็กแค่แจ็ค จะเอาอะไรไปสู้กับยักษ์
ความเป็นจตุพรให้คำตอบ...
ความบริสุทธิ์ใจ คือ ความจริงที่แพง 

ถ้าข้อสันนิษฐานของจตุพร ที่ว่า นายใหญ่ดีลกับปิศาจ เป็นจริง 
นายใหญ่ต้องมีสติให้มาก เพราะนายใหญ่กำลังเต้นรำตามท่วงทำนองเพลงที่ปิศาจเป็นวาทยากร