รักสุดทาง เพราะนาง คงสุดทน
อยู่กับคน เดินดิน กินข้าวกล่อง
ต่างจากเขา ที่เลิศเลอ เธอหมายปอง
ไม่ต้องร้อง ถ้าจะลา อย่าอาลัย

ขออวยชัย ให้สุขล้น กับคนนั้น
อย่าห่วงฉัน แม้ช้ำหม่น ยังทนไหวหากบังเอิญ เดินสวนกัน ในวันใด
มีน้ำใจ ทายทัก กันสักคำ