สายลมแผ่วปลอบใจยามเหนื่อย ใบไม้เอื่อยยังไหวไม่หยุดเคลื่อน แม้นชีวิตต้องเจอทางเปื้อน แต่ทุกเรือนย่อมผ่านพายุไหว ตะวันลับยังกลับส่องฟ้า แม้ชีวาเคยเงียบเหงาใจ ทุกขุนเขายังเฝ้ายืนใหญ่ บอกว่าใครก็แข็งแรงไ

ตุลา......วันอาลัย วันเดือนปีผ่านไปเร็วไวนัก เกินจะหักห้ามใจไม่ถวิล ถึงสิบสามตุลาน้ำตาริน ครบวันสิ้นบรมนาถกษัตรา เสมือนดั่งเหตุการณ์เพิ่งผ่านพ้น อสุชลยังมิเลือนเปื้อนใบหน้า ใกล้วันที่ยี่สิบหกวิตกพา

ตุลา...อาลัย วันเดือนปีผ่านไปเร็วไวนัก เกินจะหักห้ามใจไม่ถวิล ถึงสิบสามตุลาน้ำตาริน ครบวันสิ้นบรมนาถกษัตรา เสมือนดั่งเหตุการณ์เพิ่งผ่านพ้น อสุชลยังมิเลือนเปื้อนใบหน้า ใกล้วันที่ยี่สิบหกวิตกพา หยาดน้

@ถวายอาลัยรัก สุดห้ามหักอาลัยลา เวียงวังหลั่งน้ำตา ส่งเสด็จณแดนสรวง@ @จิตอาลัยใจสุดเศร้า อาวรณ์ กราบพ่อใจรอนรอน ร่ำไห้ เวียงวังสุดอาทร เทวษทั่ว ไทยนา ส่งเสด็จพระองค์ไท้ สู่ห้วงสรวงสวรรค์@

"แบกความเงียบ"(Carry the Silence) ใต้เงาไม้ใหญ่หน้าบ้านเก่ามีเก้าอี้หนึ่งตัวเงียบเหงาและชายชราผู้ไม่เอ่ยเรื่องราวมีเพียงแววตาเล่าความหลัง เด็กน้อยถาม — ตาเคยร้องไห้ไหมเขาเพียงยิ้ม ไม่ต