มี สองตัวเลือกนะครับ
1. "เซ็ง แต่ ไม่เหนื่อย"
2. "เหนื่อย แต่ ไม่เซ็ง"
ส่วนตัวเลือกข้อสองครับ เพราะ อารมณ์เซ็ง ทำให้ผมแย่กว่าความเหนื่อยทางร่างกายเยอะ
อย่างสมมุติว่าต้องทำงาน และ ต้องใช้สมองมากๆ ทำให้เหนื่อยล้าสุดๆ แล้วมันมีอะไรดีขึ้น ที่พอเห็นได้ แม้นิดนึงก็ดี
สำหรับผมก็ รู้สึกไม่มีปัญหาแล้วนะ - คือ เหนื่อย แต่ ไม่เซ็ง สำหรับผม
แต่อีกเหตุการณ์นึง ถ้านัดกันไปเที่ยวแล้ว ลางานอย่างดี ทั้งวง เราขับรถเป็นคนเดียว และ ทำใจขับให้แล้ว
การขับรถทางไกลเหนื่อยนะ แล้วพอถึงวัน ทริปโดนเท งานก็ลาแล้ว แม้ไม่ต้องขับรถก็ตามก็ไม่ต้องมาเหนื่อยละ ไปทำงานก็ไม่เหนื่อย
แต่พอมันเซ็งเรื่องอดเที่ยวแล้ว ทำให้ไม่มีอารมณ์ทำไรเลย แผนเสียไปหมด ดีไม่ดีวันนั้นก็ลางานไม่ไป นอนง่อยๆ อยู่บ้านแทนด้วยความเซ็ง
- คือ ตัวอย่างของ ไม่เหนื่อย แต่ เซ็ง
มันก็มีดีทั้งคู่นะ อันนึงก็ไม่เซ็ง อันนึงก็ไม่เหนื่อย สำหรับท่าน จะเลือกเหนื่อยทางกาย หรือ เหนื่อยทางใจครับ ถ้าให้เลือกได้
ผมดูตัวเองละ ถ้าใจมันได้ ถึงจะเหนื่อยก็จะไม่งอแง แต่ถ้าใจไม่ไปแล้ว ไม่เหนื่อย หรือ ลำบากอะไรก็ไม่อยากทำ ครับ
ท่าคิดว่า 2 แบบนี้ ท่านยินดีที่จะเลือกเดินทางไหน???
1. "เซ็ง แต่ ไม่เหนื่อย"
2. "เหนื่อย แต่ ไม่เซ็ง"
ส่วนตัวเลือกข้อสองครับ เพราะ อารมณ์เซ็ง ทำให้ผมแย่กว่าความเหนื่อยทางร่างกายเยอะ
อย่างสมมุติว่าต้องทำงาน และ ต้องใช้สมองมากๆ ทำให้เหนื่อยล้าสุดๆ แล้วมันมีอะไรดีขึ้น ที่พอเห็นได้ แม้นิดนึงก็ดี
สำหรับผมก็ รู้สึกไม่มีปัญหาแล้วนะ - คือ เหนื่อย แต่ ไม่เซ็ง สำหรับผม
แต่อีกเหตุการณ์นึง ถ้านัดกันไปเที่ยวแล้ว ลางานอย่างดี ทั้งวง เราขับรถเป็นคนเดียว และ ทำใจขับให้แล้ว
การขับรถทางไกลเหนื่อยนะ แล้วพอถึงวัน ทริปโดนเท งานก็ลาแล้ว แม้ไม่ต้องขับรถก็ตามก็ไม่ต้องมาเหนื่อยละ ไปทำงานก็ไม่เหนื่อย
แต่พอมันเซ็งเรื่องอดเที่ยวแล้ว ทำให้ไม่มีอารมณ์ทำไรเลย แผนเสียไปหมด ดีไม่ดีวันนั้นก็ลางานไม่ไป นอนง่อยๆ อยู่บ้านแทนด้วยความเซ็ง
- คือ ตัวอย่างของ ไม่เหนื่อย แต่ เซ็ง
มันก็มีดีทั้งคู่นะ อันนึงก็ไม่เซ็ง อันนึงก็ไม่เหนื่อย สำหรับท่าน จะเลือกเหนื่อยทางกาย หรือ เหนื่อยทางใจครับ ถ้าให้เลือกได้
ผมดูตัวเองละ ถ้าใจมันได้ ถึงจะเหนื่อยก็จะไม่งอแง แต่ถ้าใจไม่ไปแล้ว ไม่เหนื่อย หรือ ลำบากอะไรก็ไม่อยากทำ ครับ