ทุกคนว่าเราแก้ปัญหาถูกรึปล่าวคะ

คืองี้ค่ะเหมือนตั้งแต่ที่เราออกจากลุ่มๆนึงมาให้ห้องเะราะเราไปช่วยคนๆนึงที่โดนแกล้งก้กลับกลายเป้นเราที่โดนแทนทั้งด่าทั้งว่านินทาสารพัดแรกๆเราก้พอทนได้นะคะมีเสียใจบ้าง แต่มันก็เริ่มหนักขึ้นอ่ะค่ะ เราก้ทนมาตลอดจนกระทั่งเรามีกลุ่มใหม่ ก้มีทะเลาะกันบ้างแต่ก้ปรับความเข้าใจกัน แต่มันก้เดิมๆอ่ะค่ะ เราเริ่มมีปัญหากับคนในกลุ่มบ่อยขึ้นเป็นคัวปัญหาของกลุ่ม ขณะที่เพื่อนในห้องก้ไม่ชอบเราตามๆกันเพราะคงกลัวว่าถ้าคุยกับเราจะโดนแกล้งมั้งคะ เหมือนกลุ่มใหม่ที่เราอยู่ด้วยเขาจะไม่ชอบเราตั้งแต่แรกแล้วอันนี้เราพึ่งมารุ้ทีหลังตอนนี้เลยค่ะ ทำใจได้ละค่ะเราก้รุ้แล้วค่ะนานยุนะคะ แต่เราก้ทนอ่ะค่ะ เพื่อนกลุ่มใหม่ชอบบอกว่าเราเป็นตัวปัญหา แล้วเวลาเราทะเลาะกับใครเขาก้จะรุมด่าเราทั้งๆที่คนอื่นที่ไม่เกี่ยวในกลุ่มก้มาร่วมด่าเราด้วยเพราะเขาหมั่นไส้เรายุแล้วค่ะ เขาคนนึงในกลุ่มชอลบอกว่าเราไม่ปรับอะไรเลย เราเลยไม่รุ้จะทำไงละค่ะ เลยเริ่มที่จะยุเฉยๆไม่ค่อยคุยกับใครแทน ละทีนี้เขาก้ด่าเรากันค่ะ ว่าประมาณว่าเราเห้นพวกเขาเป้นที่พักค่ะ แบบอารมณ์ไม่มีเพื่อนแค่มายุในกลุ่มเฉยๆอ่ะค่ะ คือเวลาเรายุในกลุ่มก้ไม่ค่อยจะมีใครสนใจนะคะ เราก้ไม่ได้อะไร แต่เวลาเรามีเพื่อนห้องอื่นมาชวนเล่นบาสหรืองี้อ่ะค่ะ เขาคนนึงในกลุ่มก้จะหงุดหงิดเราแล้วก้เอาเราไป เล่าต่างๆนาๆ เขาคนนี้อ่ะค่ะเหมือนจะเป็นพวกมีปัญหาทางจิตด้วยอ่ะค่ะแต่เขาไม่ยอมไปหาหมอ เวลาเขาทำผิดจะไม่เคยขอโทษเลยค่ะ แล้วเขาก้ไม่รู้ตัวเองเลยค่ะ คือเขาเชื่อมั่นแบบสุดๆว่าเขา คือผู้นำแล้วก้ไม่เคยผิดอะไรเลย เขาคิดว่าเขาดีที่สุดแล้วอ่ะค่ะแบบ เหมือนเขาจะเป้นโรคหลงตัวเองด้วยอ่ะค่ะ ที่บ้านเขาค่อนข้างเลี้ยงมาแบบผิดๆสุดๆ อวยให้ท้ายตลอดตามใจ ส่วนน้องคนเล้กของเขาไม่มีใครสนใจเลยค่ะเหมือนจะขาดความอบอุ่นแล้วก้สมาธิสั้นด้วยค่ะ เขาเคยมาบอกว่าทั้งบ้านเขาเด่นสุดมีแต่คนสนใจเขาส่วนน้องก็ไร้ตัวตนอ่ะค่ะ เขาไล่น้องไปตายด้วยค่ะ ด่าคนในบ้านสารพัด บ้านนี้เหมือนทั้งพ่อกับย่าเขา จะอารมณ์ฉุนเฉียวง่ายด้วยอ่ะค่ะ คือมีปัญหาแบบสุดๆ (อันนี้แหละค่ะที่เราพึ่งมารุ้ทีหลังว่าเพื่อนที่เราเคยคบ ท้อกสิกแบบสุดๆ มีปัญหาด้านการควบคุมอารมณ์กับเป้นโรคยึดตัวเองเป้นหลักแบบไม่รุ้ตัวสักนิดเลยค่ะ) แรกๆเราก้ไม่ได้อะไรนะคะ เราเห้นว่าคนอื่นบอกเราผิดเราเลยคิดว่าเราผิดแบบสุดๆในทุกๆเรื่อง ซึ่งพอมานึกเอาป่านนี้ เราเป้นตัวที่คนในกลุ่มมักจะโยนความผิดมาให้ตลอดเลยอ่ะค่ะ เพียงเพราะเขาไม่ชอบเราอยุ่แล้ว แล้วเราก้ไม่ยอมทำตามที่คนๆนั้นสั่งด้วยอ่ะค่ะจนเขาไปเป่าหุคนในกลุ่มใหม่เรา จะคอยนินทาเราตลอดเลยอ่ะค่ะ เราเข้าใจละค่ะว่าถ้าคนที่ไม่ชอบเราแบบสุดๆดีให้ตายยังไงเขาก้ไม่เคยเห้นค่ะอ่ะค่ะ คนในกลุ่มก้เหมือนจะเป้นพวกหุ่นเชิดเลยอ่ะค่ะ แต่ละคนอ่อนไหวง่ายสุดๆ คนที่เป้นตัวกลางเขามักจะใช้คำพุดรุนแรงกับเพื่อนตลอดเลยค่ะ เหมือนคนในกลุ่มจะกลัวจนเห้นด้วยไปด้วยค่ะ เรากับเพื่อนอีกคนนึงในกลุ่มคิดตรงกันว่าคนนี้ผิดปกติมากๆอ่ะค่ะ คือเพื่อนเราในกลุ่มก้ทนไม่ไหวอ่ะค่ะเริ่มถอยห่างจากกลุ่มไปเรื่อยๆเลยค่ะ ไม่คอยมากินข้าวในกลุ่มแบบที่เคยค่ะ กลุ่มเริ่มแตกแยก จนมาถึงวันที่เราไปปรึกษาครุค่ะ เรื่องที่เราโดนเพื่อนในกลุ่มแกล้ง ครุจึงเรียกเพื่อนที่แกล้งเรามาคุยอ่ะค่ะ แล้วพอเขาถามว่าเรื่องอะไรเราก้บอกไปอ่ะค่ะตามภาษาเพื่อน เขาก้เหมือนจะไม่พอใจเพราะเพื่อนในห้องก้เหมือนจะไม่ชอบ เขาอยุ่เเล้ว เขาเลยมาโทษแล้วก้ด่าหนุกันค่ะ พอนุไปถามแล้วก้คุยด้วยดีๆเขาก้ด่าหนุกันค่ะ นุเสียใจมาก อีกวันนึงเราพยามไปคุยด้วยตอนเช้าเขาก้เมินกันทั้งกลุ่มเลยค่ะแล้วก้เดินหนีไป เราก็เลยไปยุกับกลุ่มคนดีในห้องอ่ะค่ะกลุ่มที่ไม่ตัดสินใครเลยอ่ะค่ะไม่อคติใครมั่วๆเพรยงเพราะคนส่วนมากไม่ชอบ พอเราไปขอนั่งด้วยคนที่ป่วยๆเขาก้ทำหน้าแบบเห้นได้ชัดอ่ะค่ะว่าหงุดหงิดจนสีหน้ามันออกแบบชัดเจน เขาก้นานกว่าจะพยักหน้าตอบ พอทีนี้คนในกลุ่มมาเขาก้ย้ายโต๊ะออกไปจากที่ๆนั่งด้วยกันค่ะจนเหลือเราคนเดียวบนโต๊ะกับเพื่อนอีกห้องนึง พอเราไปห้องน้ำ เขาก้นินทาเรายับเลยค่ะ เพื่อนอีกคนก้คอยฟังให้เเล้วมาบอกเราค่ะ เราก้เหมือนจะรุ้ยุแล้วว่าก่อนหน้านี้คนในกลุ่มก้มักจะนินทาเราค่ะ คือคนในกลุ่มนี้ปลอมมากๆเลยอ่ะค่ะคอยนินทากันเองด่ากันใช้คำพุดรุนแรง จนบางทีเราก้ไม่ไหวอ่ะค่ะเเรกๆมันก้ขำๆนะคะ แต่เราไม่ไหวแล้วอ่ะค่ะ แล้วเขาก้ด่าเราในแชทกลุ่มเรื่องที่เราไปปรึกษากับเพื่อนอีกคนนึง เราก้ไม่ได้บอกเพื่อนคนนั้นนะคะว่าทำกับเรายังไงแต่เพื่อนคนนั้นดุร้อนรนอ่ะค่ะ เหมือนจะเข้าใจผิดว่าเราไปพุดไม่ดีว่าร้ายเขาอ่ะคะ เขาเลยมาด่านุค่ะ นุก้ปล่อยผ่านเพราะนุไม่ได้ทำค่ะถ้าเขาคิดว่าเราทำบอกไปก้ไม่มีอะไรอ่ะค่ะไร้ประโยชน์ เขาเป้นคนที่คนอื่นห้ามเขาทำได้อ่ะค่ะ เป้นคนที่คอยยุกันในกลุ่ม แล้วค่อยออกมาปกป้องทุกคน เป็นคนประเภทที่ ทุกคนต้องคิดว่าเขาเป้นผุ้นำคนดีและเพอร์เฟค  เห้นเพื่อนในกลุ่มเป้นแค่ตัวประกอบฉากในชีวิตเขาอ่ะค่ะ เขาชอบใช้คำพุดสวยหรุ ตอนก่อนเราไปปรึกษาครุ เราก้ลองใจทักไปปรึกษาเขาเรื่องเพื่อนในห้องอ่ะค่ะ ว่าเราเครียดมากเขาก้ให้คำปรึกษาสะดีเลย พออีกวันไปบอกเพื่อนอีกคนว่าเพื่อนในห้องไม่ได้ว่าอะไรเราเลย คนละอย่างสะงั้น เราก้ไม่รุ้นะคะว่าจุดประสงค์ของเขาคืออะไร แต่ตอนนี้เราไม่ไหวละค่ะ ตอนแรกเราก้คิดว่าไม่เป้นไรหรอกอย่างน้อยเราก้มีเพื่อนในห้อง มีกลุ่ม แต่ตอนนี้มันไม่ใช่อ่ะค่ะ ทุกคนมองว่าเราไม่ดีคอยยัดปัญหาใส่สีตีไข่เรากันหมด จนทุกคนเห้นว่าเราเป้นคนไม่ดีไม่ทีเพื่อนคบกันส่วนใหญ่ แต่บางคนก้รุ้นะคะแต่เขาทำอะไรไม่ได้อ่ะค่ะ เขาก้ต้องเอาตัวรอด อันนี้เราเข้าใจเลยอ่ะ เราเคยยุในจุดนั้นจุดที่ตามคนอื่น แต่เราไม่ใช่ละค่ะ มีกลุ่มที่ไม่อะไรกับเรานะคะในห้องแต่เราไม่อยากรบกวนเขาเราเลยแค่คอยไปนั่งด้วยบางคาบเฉยๆค่ะ เขาก้ไม่ได้ว่าอะไร เขาก้อยากช่วยเรานะคะ แต่คนมันน้อยกว่าส่วนมากเลยทำอะไรไม่ได้ คือที่ผ่านมาเรามีสวนกลับนะคะมีช่วงนึงใครด่าว่าเราสวนกลับทุกคำเลยค่ะ แต่มันก้หนักกว่าเดิม เราเลยเลือกที่ตะเงียบแต่มันก้เหมือนเดิมอ่ะค่ะ เราเลยถึงจุดที่ไปปรึกษาครุแล้วมีปัญหากับเพื่อนกลุ่มใหม่ แล้วกลุ่มนั้นเขาก้หักหลังเราอ่ะค่ะ ตอนแรกก้โล่งนะคะ เราก้คิดจะไปยุกับคนไม่ปกติที่จะทำให้เราไม่ปกติไปด้วยทำไม แต่เราเสียดายความเป้นเพื่อนอ่ะค่ะ เรามองแต่ข้อดีมาตลอดเราเลือกที่จะเงียบเป้นส่วนใหญ่ พอเราทำอะไรขัดใจคนนึงเขาก้ไม่ชอบเราว่าเราจากที่ไม่ชอบเราแบบไม่มีเหตุผลยุแล้วอ่ะค่ะ คือเราบังคับคนที่ไม่ขอบเราให้มาชอบเราไม่ได้อ่ะค่ะ คนที่เขาคิดตามๆกันด้วยค่ะ เราเลยเครียดมากๆไม่ค่อยมีสมาธิเรียน จนเราไปทำเรื่องย้ายห้องเราปรึกษาแม่และคุนครุแล้วค่ะ  คุนครุกับแม่ก้เห้นตรงกันถ้าเราลองทุกวิธีแล้วยังเป้นแบบเดิมยุจำเป้นต่อเราค่ะ เพราะเราหนักใจไม่สบายใจไม่มีสมาธิจิตลอยใจลอย เราเลยต้องเปลี่ยนสังคมห้องค่ะ    คือก้มีคนมาด่าเราเรื่องที่เราปรึกษาครุนอกจากเพื่อนในกลุ่ม คือคนที่แกบ้งเราเขามาขุ่เรา เหมือนเขาจะกลัวว่าเขาจะมีปัญหาเพราะนี่ก้มอสามแล้วอ่ะค่ะ ที่ผ่านมาเราก็ปรึกษาครุแล้วนะคะ แต่ครุปล่อยผ่านทำให้เราโดนหนักกว่าเคยค่ะ ตั้งแต่มอ1ละค่ะ พึ่งมามอสามที่ครุเอาจริงค่ะ คือเราเคยจะเอาเรื่องละค่ะแต่เขามาขอค่ะว่าอย่าเลยเราก้ให้อภัยละค่ะแต่เขาก้ยังทำแบบเดิมจากเดิมที่ไม่โอเคคือไม่โอเคเลย คือพอละค่ะ ไม่ไหวละ เราเลยเลิกที่จะเมินจนเขาหนีไปเองค่ะ คือเขาทนไม่ไหวเขาก้ด่าเราบ้างง้อเราบ้างยกมือขอโทษแต่เราเมินค่ะเขาเลยหนี เราเลือกที่จะปรึกษาผู้ใหญ่ค่ะ ก้มีเเต่คนบอกว่าเราขี้ฟ้องแต่เราก้ไม่สนใจค่ะ เพราะนี่คือวิธีที่ควรทำค่ะ แต่เพื่อนเราไม่โอเคมากๆที่เรามีปัญหาปรึกษาครุเขาก้ คงเครียดที่เราเอาอีกเเล้วทำไมไม่ปรึกษาก่อนคือ นี่เป็นปัญหาของเราเขาช่วยไม่ได้อ่ะค่ะ เป้นเพื่อนก็จริงเราก้ทักไปคุยแล้วก้มีแต่คำพุดคำจาปลอมๆอ่ะค่ะ สุดท้ายก้มาด่าเรา บุลลี่ไปถึงเรื่องอื่นเพราะเขาไม่มีอะไรจะด่าค่ะ แต่เราก้เข้มเเข้งค่ะเพราะเรามีทั้งเพื่อนที่เข้าใจกับแม่และครุค่ะ เราเลยยุได้ คือบางครั้งมันก้เยอะจนเราก้พลอยคิดว่าเราผิดทั้งๆที่โดนป้ายค่ะ คือเพื่อนคนในกลุ่มเหมือนเขาก้จะไม่อยากยุในกลุ่มแบบนี้แล้วค่ะ พอเขายื้อไม่ได้คนที่สติป่วยคนก้หัวร้อนทั้งด่าทั้งเเซะรวมไปถึงด่าเขาว่าเบียวซึมเส้าทั้งๆที่คอนนุในกลุ่มเป้นเรื่องที่ต่างฝ่ายต่างเข้าใจ แต่พอมีปัญหากลับเอาจุดนี้มาจี้ คือเรารุ้สึกโชคดีที่ออกมาได้ คือคนนี้เขาก้เเอ๊บมากๆอ่ะค่ะ ตอนแรกพุดดีๆ เเล้วก้ด่าเราไปมา เหมือนเขาพยามทำตัวมีเหตุผลนะคะ แต่สุดท้ายอารมณ์เขาที่ไม่ปกติอ่ะค่ะก้หลุด แบบคลั่งอ่ะค่ะ เขาเป้นตัวบงการให้คนอื่นพิมเเทน เหมือนเขาจะโทรคุยกันอีกกลุ่มนึงด้วยอ่ะค่ะ ทั้งด่าทั้งคุยสลับไปมาเหมือนคนหลายบุคลิกเลยค่ะ คือมันหลุดเยอะใครๆก้ดุออกอ่ะค่ะ เราก้โล่งละที่เราหลุดมาได้จากกลุ่มแบบนี้     คือเราอยากจะมาถามว่าสรุปที่เราตัดสินใจแบบนี้มันถุกไหมคะ