เราไม่ได้โตมากับแม่ค่ะอยู่กับตายายมาตั้งแต่เด้กแม่ยุกับเราแค่2เดือนแล้วแม่ก้อย่ากับพ่อ แม่ก้เลยขึ้นไปทำงานที่กทม.แม่จะกลับมาเฉพาะช่วงเทศกาลหรือวันที่หยุดงานได้ ตอนเด้กๆแม่ดูรักเรามากแม่ใจดีเราทำไรไม่ถูกใจแม่ก้ไม่ได้บ่นแบบนี้จนมาถึงช่วงเราขึ้นม.1แม่ก้เริ่มเปลี่ยนไปแม่ดูดุขึ้นแม่บ่นมากขึ้น เราเริ่มไม่สนิทกับแม่เหมือนตอนยังเป้นเด้ก เราทำอะไรไม่ถูกใจก้บ่นบางครั้งยังไม่ได้ทำอะไรเลยยุเฉยๆแม่ก้มาบ่นเราแล้ว ตอนม.2เราขึ้นมาเรียนกับแม่ที่กทม.ตอนนั้นมายุกับพ่อเลี้ยงด้วยพ่อเลี้ยงคนนี้เขาเหมือนไม่ค่อยจะชอบเรามั้งคะเขาชอบพุดแซะพูดเหยียดเรา ตอนเกรดออกเราได้3.48เราไม่รุ้ว่าหรับเขามันน้อยไปรึป่าวเพราะพ่อเลี้ยงเรามาพุดว่าเกรดแค่นี้ไปต่อที่ไหนเขาไม่รับหรอกตอนแรกจะพาไปเรียนโรงเรียนดังๆแต่ดูเกรดแล้วคงจะเข้าไม่ได้ เขาพุดแบบนี้ใส่เราแล้วมีครั้งหนึ่งเราเมารถเหมือนเขาเปลี่ยนกลิ่นบ่อยแล้วมันสะสมมั้งคะเวลาเราขึ้นเราเลยรุ้สึกมึนหัวจะอ้วกแล้วเขาเห้นเราดมยาดมเขาก้บอกกับเราว่าเราเป้นเด้กบ้านนอกไม่เคยนั่งรถก้เป้นงี้แหละ แต่เวลาเรานั่งรถคนอื่นก้ปกติดีนะคะเราไม่เคยเมารถเลยจนมาขึ้นรถเขา เราน้อยใจมากตอนนั้นแม่ก้นั่งยุด้วยแต่แม่ก้เงียบไม่พุดอะไรเลยแม่ไม่ติดจะปกป้องเราเลยด้วยซ้ำ มันมีช่วงที่แม่ทำงานเข้ากะกลางคืนพ่อเลี้ยงเขาก้มาพูดจาลามกใส่เราเขาลวนลามเราด้วยค่ะแบบจับหน้าอกจับอวัยเพศแต่เราไม่กล้าที่จะบอกแม่เพราะกลัวแม่ไม่เชื่อแม่ดูรักเขามากเราทนเจอกับปัญหาแบบนี้มาปีกว่า แล้วแม่ก้อย่ากับเขา เราก้แค่เด้กคนหนึ่งที่เกิดมาในครอบครัวไม่ได้สมบูรณ์แต่ต้องมาเจอกับอะไรบ้างก้ไม่รุ้ ตอนนี้เรา16แล้วค่ะเรายุห้องเช่าคนเดียวแม่มีแฟนใหม่เขาก้ยุกับแฟนเขาจะมาหาเราแค่อาทิตละครั้งเราอยากออกไปเที่ยวกับเพื่อนแม่ให้ไปแต่ต้องตอบคำถามเยอะมากกว่าจะได้ไปก้นานเลย เราออกไปข้างนอกได้ยังไม่ถึง2ชม.เลยค่ะตอนนั้นดูหนังยังไม่จบเลยด้วยซ้ำแม่ก้โทรมาจิกเราแล้วบอกให้กลับเราไม่รับโทรศัพแม่ก้บ่นก้ด่าบอกจะให้กลับบ้านไปยุกับยายถ้าทำตัวแบบนี้คือเรายังไม่ได้ทำอะไรเลยแค่ออกมาเที่ยวแค่แปบๆเพราะหลังจากที่เขาอย่ากับพ่อเลี้ยงคนนั้นแล้วไปมีคนใหม่เขาก้ยุกับแฟนเขาไม่เคยได้พาเราไปไหนเลย แต่เราเคยได้ยินแม่คุยโทสัพกับแฟนใหม่เขา เขาก้พุดว่าพรุ่งนี้จะไปเที่ยวชวนลูกไปด้วยสิแม่เราก้บอกเขาว่าเราไม่ค่อยชอบออกไปไหนเราน้อยใจนะคะแต่ก้ไม่กล้าเรียกร้องหรือพุดอะไรออกไปหรอก ในเมื่อเขาไม่อยากให้ไปด้วย แต่เราก้เบื่อยุแต่ห้องอยากออกไปไหนมาไหนบ้างแต่เขาไม่ปล่อยเราเลย16สำหรับผุ้ใหญ่อาจจะยังเด้กเพราะหาเงินเองยังไม่ได้แต่เขาก้ควรให้อิสระเราบ้างไม่ใช่ให้เราอยู่แต่ในกรอบสี่เหลี่ยมที่เขาเป้นคนกำหนดมันขึ้น แล้วการที่เราขอเขาให้แต่จะชอบโทรจิกทักด่ามันทำให้เราไม่กล้าที่จะขออะไรเขาอีกเลยเพราะกลัวไม่ได้ไปเราก้ต้องแอบไปใช่มั้ยละคะเพราะในเมื่อเคยขอเขาให้แต่เขาชอบจิกชอบด่าแล้วให้เวลาออกมาน้อยมาก เขาเคยบอกเราว่ามีอะไรก้บอกเขาไม่ต้องกลัวเขาด่าแต่พอเราบอกไปเขาก้ด่าเรายุดีเราเคยคิดนะคะว่าเราไม่ใช่ลูกเขารึป่าวเขาดูใจร้ายกับเรามากเราไม่เคยด้อยค่าตัวเองไม่เคยคิดมากที่ครอบครัวไม่สมบูรณ์เป้นลูกไม่มีพ่อแต่เราแค่เหนื่อยที่ต้องมารองรับอารมณ์ของแม่เรารักแม่ค่ะแต่บางครั้งมันก้เหนื่อยมันไม่ไหวเราขอมาระบายในนี้นะคะเราไม่มีเพื่อนคุย เราเหนื่อยเราท้อมากเราไม่รุ้ว่าคนเป้นแม่เป้นแบบนี้กันทุกคนรึป่าวเรา แต่เคยไปอ่านเจอพันทิปหนึ่งมาตั้งเกี่ยวกับครอบครัวแล้วมีคนมาตอบว่าลองมาเป้นแม่สิจะได้เข้าใจ สำหรับเราถ้าเราได้เป้นแม่คนจริงๆเราจะไม่กักขังลูกไว้แบบนี้จะให้อิสระเขาเราจะมีเหตุผลไม่ด่าเขามั่วๆเพราะไม่อยากให้เขาโตมามีปมแบบเราไม่อยากให้เขาคิดว่าแม่ไม่รัก