ฉันเกิดและเรียนในสามจังหวัดชายแดนใต้ จึงทำให้คุ้นเคยกับสังคมพหุวัฒนธรรมมาตั้งแต่เด็ก ไม่ว่าจะไปที่ไหนในเมือง เราก็จะเห็นกันอยู่เสมอ ทั้งคนไทยเชื้อสายจีน และทั้งคนไทยมุสลิม ฉันไม่เห็นถึงความแปลกแยกระหว่างเรา แต่เห็นว่าเขาเป็นชาวบ้านทั่วไปเช่นเดียวกับฉัน แต่ถ้าถามว่ามีความรู้สึกอย่างไรในเรื่องความรุนแรงในสามจังหวัด ก็จะตอบตรงๆว่าฉันเจ็บปวด เศร้าใจ และเกลียดที่คนเหล่านั้นก่อความไม่สงบ ข่มเหงและเข่นฆ่าผู้คนมากมาย และทำให้ฉันไม่เคยคิดที่จะกลับไปตั้งถิ่นฐานที่บ้านเกิดเลย
แต่ฉันเกลียดบังที่ขายน้ำชาในตลาดนัดไหม ก็ไม่ ฉันเกลียดก๊ะนิที่ขายสะตอและผลไม้ ตรงบันไดหน้าตลาดไหม ก็เปล่า ก็ทำไมฉันต้องเกลียดคนที่ไม่มีส่วนร่วมในการก่อความไม่สงบด้วยหล่ะ และมันสมควรแล้วหรือที่ผู้บริสุทธิ์และผู้ที่ไม่ได้เบียดเบียนใครจะถูกเกลียดชังแบบเหมารวม...
ปี 2010 ฉันย้ายมาอยู่อิตาลี ตอนไปเรียนภาษาก็มีชาวต่างชาติที่เป็นมุสลิมเป็นเพื่อนร่วมห้อง และพ่อค้าที่ขายของเอเชียก็นับถือมุสลิม ซึ่งฉันก็มองเขาเป็นผู้เข้าอาศัยในอิตาลีเหมือนกับฉัน และก็ปฏิสัมพันธ์กันด้วยดีเหมือนปกติ
ฉันก็อยู่ไปๆและคอยปรับตัวเข้ากับสังคมพหุวัฒนธรรมของที่นี่ไป และฉันแทบจะไม่รู้ตัวเลยว่ากำลังอยู่ในหมู่คริสต์ชน ฉันกำลังหมายถึงว่าแม้จะชอบไปถ่ายรูปงานเทศกาลและงานทางศาสนาคริสต์ แต่เวลาฉันปฏิสัมพันธ์กับชาวคริสเตียน ฉันกลับเห็นเขาเหมือนๆกับฉัน หรือเป็นเพราะฉันไม่ช่างสังเกตก็ไม่รู้ได้... และยิ่งใกล้ก็ยิ่งไม่รู้ เพราะฉันไม่รู้สึกว่าสามีของฉันจะเป็นคริสต์ตรงไหนเลย นอกจากเวลาเข้าชมและออกจากโบสถ์ ก็จะเห็นเขาย่อเข่าเล็กน้อยและยกมือขึ้นทำสำคัญมหากางเขน
ไม่ว่าอย่างไรก็ตาม ฉันก็ใช้ชีวิตอย่างมีความสุขตามอัตภาพในดินแดนคริสตชนแห่งนี้ ฉันได้เรียนฟรีจนถึงระดับม.ต้น ได้เรียนการทำกาแฟและอาหารฟาสต์ฟู้ดฟรี (มีบัตรขึ้นรถไฟ รถเมล์ ฟรี เพื่อไปเรียนในตัวจังหวัด มีมื้อเที่ยงฟรี และได้รับทุนอีกประมาณ 15,000 บาท เมื่อเรียนจบ) ฉันได้ทำงานประมาณ 3-4 ที่ เป็นระยะเวลาสั้นๆ แต่ก็ดีใจที่ได้ทำอะไรตอบแทนประเทศนี้บ้าง และช่วงว่างงานฉันไม่ได้ยื่นเรื่องขอเงินผู้ว่างงาน เพราะฉันจ่ายภาษีไปนิดๆหน่อยๆเอง ถ้ารับเงินว่างงานก็เหมือนกับฉันไม่ได้ช่วยอะไรกลับไปบ้างเลย ส่วนสามีก็ส่งเสริมเรื่องนี้อยู่แล้ว เพราะเขาชอบท่องเที่ยว ถ้ารับเงินว่างงานก็จะมีข้อผูกพันทางกฎหมาย กล่าวคือต้องลงเรียนอาชีพ และจะไม่สามารถไปอยู่ไทยได้เกินกำหนดระยะเวลา
....ไว้มาต่อบทความค่ะ
🤍ขบวนการผู้ก่อการรัก🤍
แต่ฉันเกลียดบังที่ขายน้ำชาในตลาดนัดไหม ก็ไม่ ฉันเกลียดก๊ะนิที่ขายสะตอและผลไม้ ตรงบันไดหน้าตลาดไหม ก็เปล่า ก็ทำไมฉันต้องเกลียดคนที่ไม่มีส่วนร่วมในการก่อความไม่สงบด้วยหล่ะ และมันสมควรแล้วหรือที่ผู้บริสุทธิ์และผู้ที่ไม่ได้เบียดเบียนใครจะถูกเกลียดชังแบบเหมารวม...
ปี 2010 ฉันย้ายมาอยู่อิตาลี ตอนไปเรียนภาษาก็มีชาวต่างชาติที่เป็นมุสลิมเป็นเพื่อนร่วมห้อง และพ่อค้าที่ขายของเอเชียก็นับถือมุสลิม ซึ่งฉันก็มองเขาเป็นผู้เข้าอาศัยในอิตาลีเหมือนกับฉัน และก็ปฏิสัมพันธ์กันด้วยดีเหมือนปกติ
ฉันก็อยู่ไปๆและคอยปรับตัวเข้ากับสังคมพหุวัฒนธรรมของที่นี่ไป และฉันแทบจะไม่รู้ตัวเลยว่ากำลังอยู่ในหมู่คริสต์ชน ฉันกำลังหมายถึงว่าแม้จะชอบไปถ่ายรูปงานเทศกาลและงานทางศาสนาคริสต์ แต่เวลาฉันปฏิสัมพันธ์กับชาวคริสเตียน ฉันกลับเห็นเขาเหมือนๆกับฉัน หรือเป็นเพราะฉันไม่ช่างสังเกตก็ไม่รู้ได้... และยิ่งใกล้ก็ยิ่งไม่รู้ เพราะฉันไม่รู้สึกว่าสามีของฉันจะเป็นคริสต์ตรงไหนเลย นอกจากเวลาเข้าชมและออกจากโบสถ์ ก็จะเห็นเขาย่อเข่าเล็กน้อยและยกมือขึ้นทำสำคัญมหากางเขน
ไม่ว่าอย่างไรก็ตาม ฉันก็ใช้ชีวิตอย่างมีความสุขตามอัตภาพในดินแดนคริสตชนแห่งนี้ ฉันได้เรียนฟรีจนถึงระดับม.ต้น ได้เรียนการทำกาแฟและอาหารฟาสต์ฟู้ดฟรี (มีบัตรขึ้นรถไฟ รถเมล์ ฟรี เพื่อไปเรียนในตัวจังหวัด มีมื้อเที่ยงฟรี และได้รับทุนอีกประมาณ 15,000 บาท เมื่อเรียนจบ) ฉันได้ทำงานประมาณ 3-4 ที่ เป็นระยะเวลาสั้นๆ แต่ก็ดีใจที่ได้ทำอะไรตอบแทนประเทศนี้บ้าง และช่วงว่างงานฉันไม่ได้ยื่นเรื่องขอเงินผู้ว่างงาน เพราะฉันจ่ายภาษีไปนิดๆหน่อยๆเอง ถ้ารับเงินว่างงานก็เหมือนกับฉันไม่ได้ช่วยอะไรกลับไปบ้างเลย ส่วนสามีก็ส่งเสริมเรื่องนี้อยู่แล้ว เพราะเขาชอบท่องเที่ยว ถ้ารับเงินว่างงานก็จะมีข้อผูกพันทางกฎหมาย กล่าวคือต้องลงเรียนอาชีพ และจะไม่สามารถไปอยู่ไทยได้เกินกำหนดระยะเวลา
....ไว้มาต่อบทความค่ะ