ชีวิตไม่ได้เศร้า...แต่เรื่องความเหงา...ก็คงมีบ้าง (แต่ไม่มาก)

ชีวิตที่ดูเรียบง่าย อาจดูเดียวดาย แต่ไม่ลำพัง

อาจดูเหงาบ้าง แต่ไม่ได้เศร้า แค่เพื่อนไม่เยอะ สังคมไม่ไฮโซ ไม่เก่งเรื่องพบปะผู้คน ติดนิสัยอยู่คนเดียว

มีความสุขดี กับชีวิตประจำวัน ที่แสนจะวนลูป
.
.
.

ตื่นนอนตีห้า ต้มกาแฟสด ฟังเพลง อ่านข่าว เตรียมตัวอาบน้ำไปทำงาน

จัดการมื้อเช้าทำเอง ขนมปังโฮตวีต 4 แผ่น กับไข่ดาว 5 ฟอง

ขับรถไปทำงาน ด้วยความตั้งใจ ไม่เคยไปทำงานสาย ไม่ใช่เพื่อใคร แต่มันคือนิสัยส่วนตัวเรื่องการรักษาเวลา

มื้อเที่ยงขับรถกลับไปทานที่บ้าน ไข่เจียว 5 ฟองกับข้าวสวย  ตามด้วยกาแฟสดต้มเองอีกแก้ว ก่อนกลับไปทำงาน

ทำงานช่วงบ่ายด้วยความตั้งใจ และพยายามผ่อนคลายในเวลาเดียวกัน เพราะเนื้องานมันเครียดเป็นปกติอยู่แล้ว จะไปเครียดกับมันเพิ่มทำไม

วันไหนเลิกงานเร็วก็ออกกำลังกาย พักเหนื่อยด้วยกาแฟสดอีกแก้ว พอให้หายเหนื่อย

จัดการมื้อค่ำ ข้าวสวยหุงเองกับไข่ต้มทำเอง 5 ฟอง ราดซอสมะเขือเทศเล็กน้อย

ดูหนังเรื่องโปรด  ดูฟุตบอล อ่านหนังสือเล่มโปรด เขียนโปรแกรมคอมพิวเตอร์ ศึกษาวิทยาการต่างๆ ท่องเน็ตทั่วไป

จัดการแฟสดแก้วเล็กสักแก้วตอนสี่ทุ่ม

เล่นกีตาร์  อ่านหนังสือ

เข้านอนตอนเที่ยงคืน ตื่นนอนตอนตีห้า  ไม่ว่าจะวันหยุดหรือวันทำการ ก็ตื่นเวลาเดิม
.
.
.

ส่วนถ้าวันไหนเลิกงานเที่ยงคืน ขับรถกลับบ้าน  อาบน้ำ ทานข้าวเสร็จ ตอนประมาณ 01.00 น.

นั่งฟังเพลง อ่านหนังสือเล็กน้อย เปิดทีวีเป็นเพื่อน

เข้านอนไม่เกินประมาณ 01.45 น.

ตื่นนอนตอนตีห้า ตามปกติเฉกเช่นทุกวันที่เคยเป็นมา
.
.
.

ชีวิตต้องดำเนินต่อไป แค่ต้องรักษาร่างกายและจิตใจให้แข็งแรง

แล้วคนอื่นๆ เป็นไงกันบ้างครับ รู้สึกเหงาและลำพังกันบ้างมั้ย

ยังไงก็ เข้มแข็งและอดทนกันนะครับ
.
.
.
.

เดี๋ยวขอตัวไปต้มกาแฟสดกินอีกสักแก้วก่อน