คือจริงๆไม่ได้มีความคิดอยากฆตต.ตลอดเวลาหรอกค่ะแต่มันจะมีความคิดงี้เฉพาะเวลาที่ทะเลาะกับคนที่บ้านหรือมีปัญหากับคนที่บ้านแล้วหนูเป็นคนที่ค่อนข้างเซนซิทีฟคนที่บ้านพูดอะไรนิดหน่อยก็ร้องยกตัวอย่างเหตุการล่าสุดก็เป็นตอนที่คนที่บ้านให้เลี้ยงน้องแล้วหนูก็พาน้องไปเล่นตรงแคร่แล้วในความน้องหนูยังเด็กก็ชอบไปเล่นตรงขอบๆเพราะตอนที่คลานเล่นไปมาน้องไม่ได้ตกลงแบบน้องพอรู้ความอยู่ค่ะว่าไม่ควรคลานไปแต่หนูคราดสายตาไปแปปเดียวน้องก็นั่งลงแล้วเหมือนน้องน่าจะเอนหลังเลยทำให้ตกแล้วคนที่บ้านรีบวิ่งมาดูเลยค่ะแล้วเขาไม่ได้ว่าอะไรแรงนะคะแค่ทำเสียงดุๆแล้วพูดว่าทำไมไม่ดูดีๆจากนั้งหนูก็เดินไปในห้องก็ร้องไห้เลยไม่รู้จะอธิบายความรู้สึกยังไงแต่น่าจะน้อยใจแหละค่ะหนูปลอบตัวเองไปซักพักก็มีความคิดที่อยากจะตายขึ้นมาเพราะต่อให้ใช้ชีวิตอยู่ต่อไปก็มีแต่จะยากขึ้นไปอีกแถมตายตอนนี้ก็ไม่ต้องเป็นภาระเรื่องการเงินคนที่บ้านด้วยแถมตอนนี้หนูอยู่ม.3เดี๋ยวต้องไปอ่านหนังสือสอบอีกเยอะแยะบลาๆๆเลยคิดว่าตายตอนนี้น่าจะง่ายกว่า