การกล่าวขอโทษกับศัตรูในชาติปัจจุบันนี้เป็นสิ่งที่ทำได้ยาก
แต่ถ้าจะขออโหสิกรรมแก่เจ้ากรรมนายเวรในอดีตชาติ หรือจะชาตินี้ แต่ใช้วิธีกรวดน้ำอุทิศส่วนกุศลเพื่อขออโหสิกรรม รู้สึกว่าเป็นสิ่งที่ทำได้ง่ายดายกว่า
ออกจากนั่งสมาธิหรือการปฏิบัติทีไร ก็อุทิศส่วนกุศลให้เจ้ากรรมนายเวรได้ทันที
แต่กับศัตรูที่อยู่ต่อหน้า ไม่เคยขอโทษ เพราะกระดากปากหรือเพราะยังมีทิฏฐิมานะ
อยากถามว่า มีผู้ใดที่เคยทำได้จริงๆ มั้ยครับ ที่ไล่โทรไปหาศัตรูเก่าที่เคยเครียดแค้นกันมา อาจจะเป็นเพื่อนเก่า ญาติของเราเอง แต่ทะเลาะกันบางเรื่อง
แต่พอเกิดปิติในพระธรรมแล้ว ก็ไล่โทรไปหาพวกนั้นทุกคนเลยว่า กูขอโทษนะเพื่อน ผมขอโทษนะครับ เราขอโทษเธอนะ แล้วปรับความเข้าใจกัน
เคยมีใครทำอานาปานสติหรือปฏิบัติจนเกิดปิติ แล้วพอออกจากการปฏิบัติก็โทรไปหาศัตรูที่เคยอาฆาตแค้นกันมั้ยครับว่า ขอโทษ!
แต่ถ้าจะขออโหสิกรรมแก่เจ้ากรรมนายเวรในอดีตชาติ หรือจะชาตินี้ แต่ใช้วิธีกรวดน้ำอุทิศส่วนกุศลเพื่อขออโหสิกรรม รู้สึกว่าเป็นสิ่งที่ทำได้ง่ายดายกว่า
ออกจากนั่งสมาธิหรือการปฏิบัติทีไร ก็อุทิศส่วนกุศลให้เจ้ากรรมนายเวรได้ทันที
แต่กับศัตรูที่อยู่ต่อหน้า ไม่เคยขอโทษ เพราะกระดากปากหรือเพราะยังมีทิฏฐิมานะ
อยากถามว่า มีผู้ใดที่เคยทำได้จริงๆ มั้ยครับ ที่ไล่โทรไปหาศัตรูเก่าที่เคยเครียดแค้นกันมา อาจจะเป็นเพื่อนเก่า ญาติของเราเอง แต่ทะเลาะกันบางเรื่อง
แต่พอเกิดปิติในพระธรรมแล้ว ก็ไล่โทรไปหาพวกนั้นทุกคนเลยว่า กูขอโทษนะเพื่อน ผมขอโทษนะครับ เราขอโทษเธอนะ แล้วปรับความเข้าใจกัน