อย่าไปคิดเลยว่า ถ้าจะทำอะไรไม่รวย ก็จะยอมเป็นบุคคลเสมอนไร้ความสามารถ 
ถ้าเศรษฐกิจจะดีเข้าข้างบุคคลเสมือนไร้ความสามารถ ให้ใครก็จะรวยเอารวยเอากันง่ายๆ 
ป่านนี้ก็คงไม่ได้มีหรอกคำว่ายากจนในชีวิตคนไทยที่เป็นอยู่ แต่มีแต่คนว่างงานเท่านั้น 
ที่ไม่มีอำนาจอะไรเลยจะมีหลักประกันรายได้ แต่คนลงทุนให้มีอาชีพก็ทำให้ชีวิตดูมีคุณภาพพอ 
บางคนยอมเสียค่าเช่า ยอมปวดหัวหาเงิน เพื่อให้มีหลักประกันรายได้ ก็มีอยู่ให้เห็นกันเยอะแยะ 
จะมีรายได้ดีก็ได้แม้จะขาดทุนหรือกำไรไม่สำคัญเท่าการได้รับสิทธิโอกาสประกันรายได้ 
จากการไม่เป็นบุคคลเสมือนไร้ความสามารถ ถ้าเป็นถ้าขี้เกียจจนเป็นคนว่างงาน 
จะทำอะไรแก้ทุกข์ดูแลตัวเองไม่ได้ ก็คือต้องยอมรับการปรับทัศนคติไม่ให้ชีวิตล้มเหลวกลายเป็นคนวิกลจริต 
คนทำธุรกิจอะไรอยู่รอด ก็ไม่ได้มีแต่ความคิดว่าจะทำยังไงให้รวยมากๆสำเร็จ 
บางคนก็เพียงแต่อยากเห็นการพัฒนาอะไรให้ชีวิตมีสาระเป็นคนที่เข้าใจอะไรมากขึ้นเท่านั้นก็ได้ 
แต่บางคนคิดว่าไม่อยากเป็นลูกน้องคนโง่กว่าในเรื่องที่เขาฉลาด 
เขาก็คงไม่อยากจะเอาเงินจากคนโง่ ที่จะพาชีวิตเขาไม่สามารถดูแลตัวเองได้ก็ได้
คนทุกคนที่สมองยังไม่ตาย ต่างก็กำลังหมกมุ่นหน้าดำคร่ำเครียด 
ในสิ่งที่กำลังพยายาม จะทำอะไรให้สำเร็จ หรือมีความก้าวหน้าในชีวิต 
แล้วแต่ใครจะมีตรรกะรอบคอบต่อการตัดสินใจ ซื้อหรือขาย ก็จะเป็นคนที่สามารถวิเคราะห์ชีวิตตัวเองได้ว่า 
ได้ทำให้ชีวิตเป็นคนได้ดุลอำนาจหรือเสียดุลอำนาจ ถ้าใครเสียดุลอำนาจจนเพี้ยน 
ในสังคมเจริญก้าวหน้า ที่คนทุกคนพยายามประคับประคองสติ 
ให้สามารถใช้ความพยายามทำอะไรให้มีรายได้สูงขึ้น คนที่เพี้ยนก็จะไม่ค่อยมีคนสนใจ