ตามหาเกมครับทุกคนนน

ทุกวันนี้ หลายออฟฟิศเริ่มชินกับภาพเพื่อนร่วมงานที่ต้องเก็บของใส่กล่องกระดาษ เดินออกไปพร้อมรอยยิ้มเจื่อน ๆ บ่าย ๆ ยังมีเสียงหัวเราะเบา ๆ แทรกมากับเสียงคีย์บอร์ด บางคนเดินไปเติมกาแฟเพื่อปลุกแรงใจ บ

คือเมื่อตอนเด็กๆผมจำได้ว่าพี่เอกเคยเล่นเกมๆนึง ที่เป็นเกมภาพสไตล์หนังสือนิทานมุมมองเเบบด้านข้างเเละเป็นเกมเเนวpoint and click ที่จะมีพี่สาวกับน้องชายที่จะช่วยกันเเก้ไขปริศนาเเละเกมนนั้นถ้าจำไม่ผิดเกมน

สมัยเด็ก เรียนวิชาพระพุทธศาสนากันแบบจำใจ เพราะต้องเรียนไปตามที่หลักสูตรบังคับ กำหนดให้เรียน มุมมองตอนเรียนพุทธประวัติ รู้สึกเหมือนฟังนิทานปรัมปรา เสียเวลาเปล่า ๆ ปลี้ ๆ ในส่วนของพุทธธรรมคำสอนนั้น หากเ

จขกท เขียนเพื่อสรุปประสบการณ์ส่วนตัวในประเทศเวียดนาม ซึ่ง จขกท เคยเป็นนักศึกษาฝึกงานอยู่ที่ราวฮานอย 2 เดือน เเละไปเที่ยวด้วยตัวคนเดียว 2 สัปดาห์ที่เมืองฮานอย เว้ ดานัง เเละฮอยอัน ในอนาคต หากมีโอกาสได้

พอดีผมลงเเข่งงาน หุ่นยนต์นิดหน่อยเเละกำลังหาโปรเจคทำ ผมเลยอยากได้ของที่ใช้ทำเเต่ผมไม่เเน่ใจว่าจะต้องใช้อะไรบ้าง เเต่ คราวๆ มันจะมีเหมือนหุ่นยนต์ดูดฝุ่นในเบื้องต้น ผมเลยอยากถามว่าถ้าอยากให้หุ่นไม่ชนอะไ

ผม มง คับ อายุ18 จะมาเล่าประสบการณ์โรเมนติกของผมมั้ง.....               ในเย็นวันหนึ่งในเย็นวันนั้นผมกำลังจะขับรถมอไซค์คู่ใจของผมกลับบ้านวันนั้นเป็นวันที่ฝนตกหนักมาก