ผมเชื่อว่าการระลึกถึงความตาย มี อานิสงส์มากกว่าคำภาวนาอื่นๆละ อย่างเช่นภาวนาพุทโธ ก็เทียบกันไม่ได้ กับภาวนา คำว่ามรณัง หรือตาย เพราะว่าถ้าระลึกถึงความตายทุกลมหายใจ ผมว่าจะมีอานิสงส์เยอะกว่า เพราะว่าพวกเราจะตายได้ทุกอย่าง อย่าประมาทต่อความตาย ผมไม่คิดมากอาจระลึกถึงความตายหรือภาวนาตายๆลืมมรณัง ดีที่สุด และมีอานิสงส์มากที่สุด เพราะว่า หากจะนึกถึงความตาย ไว้ทุกข์ลมหายใจ จะดีกว่า เพราะว่าหากเราตาย ร่างกายก็แตกสลายหายไป เพราะฉะนั้นแล้ว หากเราตาย เราก็จะไม่ได้ทำความดี เพราะฉะนั้นภาวนาตาย หรือ มรณังดีที่สุด หากเราระลึกถึงความตาย ไว้ทุกข์ลมหายใจ พวกเรา อาจจะมีกำลังใจทำดีมากขึ้น แล้วอาจจะ ใจ คิดฟุ้งซ่านน้อยลง เพราะว่าคำว่าตาย เป็น คำภาวนาที่ง่ายที่ ดีที่สุด แล้วก็จัดการความฟุ้งซ่านได้ แล้วคำว่าตายกับ มรณะ แต่ต่างกันยังไง ผมถนัดคำว่าตายมากกว่า