การภาวนา อิติปิโส…..จนจิตรวมใหญ่เป็นสมาธิ

วันนี้ 23 มี.ค.67 มีโอกาสถวายสังฆทานและปัจจัยหล่อองค์พระหลวงปู่มั่น แด่ท่านเจ้าอาวาสวัดถ้ำสาริกา จ.นครนายก สถานที่บรรลุธรรมขั้นอนาคามีขององค์หลวงปู่มั่น ภูริทัตโต ณ ถ้ำแห่งนี้ จะได้มีโอกาสสนทนาธรรมกับท่านเจ้าอาวาส

พบว่าท่านเจ้าอาวาสบวชเมื่อปี 2549 มีพระอุปัชฌาย์เดียวกันผมตอนบวชครั้งที่ 2 เมื่อปี 2559 (ห่างกัน 10 ปี) คือ ท่านเจ้าคุณพระเทพวิสุทธินายก เจ้าคณะจังหวัดฉะเชิงเทรา (ธรรมยุติ) จึงเรียนถามแนวทางปฏิบัติกับท่านเจ้าอาวาส ท่านเมตตาเล่าวิธีการปฏิบัติให้ผมฟังโดยละเอียด
ตัวผม (เอง) จึงขอนำมาเผยแผ่เพื่อเป็นประโยชน์ต่อนักปฏิบัติไม่เกี่ยวข้องใดๆกับท่านเจ้าอาวาสนะครับ

ผม : ที่วัดนี้มีพระกี่รูปครับ

ท่านเจ้าอาวาส : 3 รูป ที่วัดนี้ปฏิบัติตามสายกรรมฐานอย่างเคร่งครัด ไม่รับกิจนิมนต์และปัจจัยใดๆ มีพระน้อยๆ ดีแล้ว จะได้ไม่ต้องส่งจิตออกนอก ต่างคนต่างภาวนา ดูจิตของตนเองไปไม่กระทบกัน

ผม : พระอาจารย์ใช้วิธีการปฏิบัติอย่างไรครับ ดูลมหายใจเข้า ภาวนา พุท ลมหายใจออก ภาวนา โธ หรือภาวนา พุทโธ อย่างเดียวไม่ดูลมหายใจครับ

ท่านเจ้าอาวาส : หลังจากบวชครูบาอาจารย์ให้เข้าป่าปฏิบัติ เดินจงกรม อาตมาปฏิบัติโดยการภาวนา “อิติปิโส….ไปเรื่อยๆ ภาวนาจบบทก็กลับมาภาวนาใหม่ วนไปเรื่อยๆ ภาวนาแบบนี้อยู่ 16 ปีเต็ม ทั้งยืน เดิน นั่ง นอน ภาวนา อิติปิโส…. ไปเรื่อยๆ จนวันหนึ่งจิตรวมเป็นแก้วใส ส่องสว่างไสวที่กลางหว่างคิ้ว ที่รวมนั่น คือ จิต วันนั้นแหละที่อาตมาได้รู้ว่า จิต คืออะไร พระพุทธมีจริงๆ ใช้เวลาพิสูจน์ถึง 16 ปีเต็ม จิต ส่องสว่างไสวอยู่ 10 วัน 10 คืน รวมอยู่ที่หว่างคิ้ว หลังจากนั้นจิตก็ตั้งมั่นรวมอยู่ที่หว่างคิ้วนี้ตลอดเวลา

ผม : แล้วหลังจากที่จิตตั้งมั่นที่กลางหว่างคิ้วแล้ว ต้องนำมาวิปัสสนาไหมครับ

ท่านเจ้าอาวาส : ก็เอาสติวางไว้ที่จิต (หว่างคิ้ว) นั่นแหละ ดูอารมณ์ที่เข้ามากระทบจิต ดูการเปลี่ยนแปลงของจิต มีสติอยู่กับจิตตลอดเวลาไม่ส่งจิตออกนอก มีสติรู้อยู่ที่จิตนั่นแหละ คือ วิปัสสนา

ผม : ผมเคยภาวนาแล้วเกิดจิตรวมเป็นแก้วประกายพรึกที่หว่างคิ้ว ตำแหน่งพระอาจารย์เลยครับ หลังจากจิตรวมแล้ว เกิดเป็นชีพจรเต้น ตุ๊บๆๆๆ ที่กลางหว่างคิ้วแบบนี้ถูกต้องไหมครับ

ท่านเจ้าอาวาส : ถูกต้องแล้ว นั่นแหละจิตรวม มีสติรู้พอนะ อย่าไปเพ่งเป็นกสิณ มันจะเป็นโทษทำร้ายคนได้ การเพ่งดวงกสิณจะเกิดตาทิพย์ เห็นโน่นเห็นนี่ แต่ไม่ใช่หนทางหลุดพ้น ให้มีสติเห็นจิตพอ ดูอารมณ์ที่มากระทบจิตแต่อย่าไปเพ่งจิต

ผม : วันนี้ผมโชคดีมากๆที่ได้มาสนทนาธรรมและถวายสังฆทานกับพระอาจารย์ครับ สาธุๆๆๆ

ปล.ท่านเจ้าอาวาสไม่ต้องการเปิดเผยตนแต่การสนทนาธรรมน่าจะมีประโยชน์ต่อนักปฏิบัติตัวผมเองจึงขอนำมาเผยแผ่ครับ สาธุๆๆๆ