ครอบครัวไม่เคยเข้าใจเราทำไงดี

คือผมมีพี่น้อง3คนผมเป็นลูกคนเล็ก อายุ17ปี พวกพี่สาวเขาแต่งงานมีลูกกันหมดแล้ว ที่บ้านทำอาชีพค้าขาย ผมจะเป็นคนไปขาย(เฉพาะปิดเทอม)ส่วนพี่สาวกับแม่จะทำขนมกัน บางทีแม่จะไปก่อนแล้วผมจะไปทีหลัง ผมมักตื่นสายแหละไปช้า จึงทำให้โดนแม่ด่า โดนพี่สาวด่าอยู่เสมอมันทำให้ผมรู้สึกเจ็บปวดใจเจ็บใจและเสียใจเป็นอย่างมาก ผมท้อมากวันนี้เมื่อกี้ผมก็พึ่งโดนด่าไปและผมก็ทนไม่ไหวผมอารมณ์เสียมากผมพูดเถียงใส่ แล้วแม่กับพ่อก็พูดปกป้องพี่สาวโดนที่ด่าผมซ้ำและบอกผมผิด คำพูดที่ผมพูดมันผิดแต่ที่พี่สาวด่าผมไม่ผิด ผมพูดเถียงแกไปแบบมีเหตุผลแต่แกก็ว่าผมอีก ผมท้อมากเลย แม่ก็ชอบด่าผมเป็นประจำ ผมทำอะไรไม่เคยได้ดั่งใจพวกเขาเลย ผมทำอะไรก็ผิดตลอด ผมท้อมากไม่มีใครเห็นใจหรือเข้าใจผมเลย ผมไม่ได้อยากไปขายของทั้งวันผมก็อยากไปเที่ยวเล่นแบบเพื่อนๆคนอื่นบ้างอยากทำอะไรๆแบบวัยรุ่นบ้าง ไม่ต้องมาทำงานอะไรอย่างนี้ผมโคตรอิจฉาเพื่อนๆหลายคนเลยที่พวกเขาไม่ต้องทำงานและได้เที่ยวเล่นตามสบาย ผมเครียดมากเลย ผมควรทำอย่างไรดี ครอบครัวผมก็ไม่ได้ยากจนเลย แต่แม่แกทำเหมือนเป็นคนยากจนแกไม่ค่อยใช้จ่ายเงิน ผมอยากได้ทสมากเมื่อปีที่แล้วผมเก็บเงินได้ตลอด2เดือนจากการทำงานค้าขายให้ที่บ้านผมเหนื่อยมาก ผมต้องตื่นตั้งแต่6โมงเช้าและอยู่ร้านจนถึง2ทุ่ม(มีพักเที่ยง1ชม.)แล้วมันเป็นร้านแบบแผงลอยด้วยตอนเที่ยงขึ้นไปมันจะร้อนมากๆพัดลมก็ไม่มี ผมต้องทนทำอย่างนั้นถึง2เดือนกว่าผมจะได้ทส1เครื่อง ถ้าผมไม่ทำงั้นผมคงไม่มีทสใช้หรอก อย่างน้อยๆผมหวังให้พวกเขาเข้าใจผมบ้างผมท้อและเคยคิดสั้นแต่ผมก็ไม่กล้าที่จะทำมัน