สวัสดีค่ะ หนูเป็นแค่เด็กอายุ16 ที่แบกความหวังของครอบครัวเอาไว้ หนูเครียดมากค่ะ เครียดเรื่องเรียน เรื่องเพื่อน ตั้งแต่ม.1 หนูไม่มีเพื่อนคบค่ะ ทำอะไรคนเดียวตลอด ถึงจะมีเพื่อนเข้ามาบ้าง แต่ก็น้อยค่ะ บางคนมาแล้วก็ไป ส่วนใหญ่หนูจึงอยู่คนเดียว แล้วหนูก็ไม่รูจักใครในรร.ด้วยค่ะ พอขึ้นม.3เทอม2 ก็เริ่มมีเพื่อน ผลการเรียนของหนูตั้งแต่ม.1-3 แย่มากค่ะ โดนที่บ้านว่าตลอด ตอนนั้นหนูคิดว่า เอาสภาพจิตใจให้รอดก่อน ทุกวันของหนูเป็นวันที่แย่มาก แต่หนูก็ไม่เคยขาดเรียนด้วยเหตุผลที่ว่า "ไม่มีเพื่อน" หนูทนเรียนมาจนจบม.3
แล้วก็มาต่อม.4 ที่อีกรร. รร.ปัจจุบัน สังคมค่อนข้างแย่ แต่ดีที่หนูติดห้อง1 เลยมีเพื่อนสนิทที่ดี แต่ขึ้นม.4มาได้ไม่นาน ก็เจอปันหาครอบครัว พ่อหนูนอกใจแม่ ปกติพ่อหนูก็นิสัยแย่อยู่แล้ว ไม่ค่อยมีความรับผิดชอบ แทบไม่ให้เงินหนูใช้ แล้วบอกว่าให้ประหยัด หนูก็ไม่เคยขอเยอะ พ่อหนูค่อนข้างมีเงินนะคะ แต่ไม่เอามาใช้กับครอบครัว แม่หนูจะเป็นคนรับภาระค่าใช้จ่ายตลอด บางทีพ่อเอาเงินไปใช้ส่วนตัวจนหมดก็ต้องมาพึ่งแม่ หนูไม่รู้ว่าพ่อเอาไปใช้ทำอะไร เพราะพ่อไม่เคยบอก แต่พ่อก็ชอบซื้อรถมือสอง ซึ่งหนูคิดว่ามันไม่จำเป็น เพราะที่บ้านก็มีเยอะอยู่แล้ว
พ่อหนูชอบว่ายายว่าทำกับข้าวไม่อร่อย ทำไปใครจะแดก สุดท้ายคนที่แดกก็คือพ่อ ทุกๆครั้งที่พ่อออกไปข้างนอกหนูจะเครียดตลอดกลัวพ่อจะไปหาผูหญิง จะเอาเงินไปให้เขา หนูเคยจับได้ครั้งหนึ่ง ตอนคุยกันในแชท ตอนนี้หนูสงสารแม่ แม่ทำงานเยอะ แล้วก็เครียด หนูอยากให้แม่เลิกกับพ่อ หนูรู้สึกเกลียดพ่อ เจอหน้ากันก็ไม่อยากจะคุยด้วย แต่ถ้าพ่อกลับตัวหนูก็คงเกลียดไม่ลง ทุกครั้งที่พ่อทำดีด้วย มันก็จะรู้สึกดีขึ้น แต่น้อยมากที่พ่อจะทำ
" เล่าซะยาวเลย ขอพื้นที่ระบายความในใจหน่อยนะคะ"
เราควรบอกแม่ยังไงดีคะ ไม่ไหวแล้วจริงๆค่ะ
อยากพบจิตแพทย์ แต่ไม่กล้าบอกครอบครัว ทำไงดีคะ
แล้วก็มาต่อม.4 ที่อีกรร. รร.ปัจจุบัน สังคมค่อนข้างแย่ แต่ดีที่หนูติดห้อง1 เลยมีเพื่อนสนิทที่ดี แต่ขึ้นม.4มาได้ไม่นาน ก็เจอปันหาครอบครัว พ่อหนูนอกใจแม่ ปกติพ่อหนูก็นิสัยแย่อยู่แล้ว ไม่ค่อยมีความรับผิดชอบ แทบไม่ให้เงินหนูใช้ แล้วบอกว่าให้ประหยัด หนูก็ไม่เคยขอเยอะ พ่อหนูค่อนข้างมีเงินนะคะ แต่ไม่เอามาใช้กับครอบครัว แม่หนูจะเป็นคนรับภาระค่าใช้จ่ายตลอด บางทีพ่อเอาเงินไปใช้ส่วนตัวจนหมดก็ต้องมาพึ่งแม่ หนูไม่รู้ว่าพ่อเอาไปใช้ทำอะไร เพราะพ่อไม่เคยบอก แต่พ่อก็ชอบซื้อรถมือสอง ซึ่งหนูคิดว่ามันไม่จำเป็น เพราะที่บ้านก็มีเยอะอยู่แล้ว
พ่อหนูชอบว่ายายว่าทำกับข้าวไม่อร่อย ทำไปใครจะแดก สุดท้ายคนที่แดกก็คือพ่อ ทุกๆครั้งที่พ่อออกไปข้างนอกหนูจะเครียดตลอดกลัวพ่อจะไปหาผูหญิง จะเอาเงินไปให้เขา หนูเคยจับได้ครั้งหนึ่ง ตอนคุยกันในแชท ตอนนี้หนูสงสารแม่ แม่ทำงานเยอะ แล้วก็เครียด หนูอยากให้แม่เลิกกับพ่อ หนูรู้สึกเกลียดพ่อ เจอหน้ากันก็ไม่อยากจะคุยด้วย แต่ถ้าพ่อกลับตัวหนูก็คงเกลียดไม่ลง ทุกครั้งที่พ่อทำดีด้วย มันก็จะรู้สึกดีขึ้น แต่น้อยมากที่พ่อจะทำ
" เล่าซะยาวเลย ขอพื้นที่ระบายความในใจหน่อยนะคะ"
เราควรบอกแม่ยังไงดีคะ ไม่ไหวแล้วจริงๆค่ะ