คือผมไปเจอผ.ญ.คนนึงในแอปๆนึงผมก็คุยกันเพราะช่วงนี้ผมทะเลาะกับแฟนบ่อยมากผมเลยรู้สึกว่าความสัมพันผมกับแฟนผมเริ่มแย่ลง
ผมก็คุยกันมาเรื่อยๆจนผมเริ่มรู้สึกดีกับผ.ญ.คนนี้ไปแล้วแล้วผ.ญ.คนนี้เขาก็มีความรู้สึกดีๆให้ผมเหมือนกัน
แต่ผมก็บอก ผ.ญ.คนนี้นะว่าผมมีแฟนนะ เขาก็เหมือนจะรับไม่ได้แต่ก็ยังคุยกันอยู่จนวันนึงแฟนผมก็มาบอกเลิกผม
ผมก็เลยมาคุยกับผ.ญ.คนนี้ทุกอย่างเหมือนจะจบด้วยดีแต่แล้วมีวันนึงแฟนผมเขาอยากไปกินข้าวกับผมมื้อสุดท้าย
ผมก็โอเครพาไปพอจะไปส่งแฟนผมกลับบ้านเขาก็เหมือนอยากจะดีผมก็บอกว่าไม่ดีกว่าผมบอกเขาว่าผมไม่ได้รู้สึดเหมือนเดิมอีกแล้ว
แต่ผมไม่ได้บอกว่าผมมีคนอื่นเพราะผมไม่กล้าผมรู้สึกว่ามันยังเร็วไปที่ผมจะมีที่ผมมีผมมีด้วยความบังเอิญอะครับผม
จนแฟนผมเขาขอดูมือถือตอนแรกผมไม่ให้ผมจะกลับบ้านแต่แฟนผมก็จะวิ่งไปให้รถชนอะครับผมเลยต้องวิ่งตาม
จนผมต้องยอมให้ดูแล้วเขาก็เห็นทุกข้าความที่ผมคุยกันผมไม่แก้ตัวผมบอกผมมีคนอื่นแล้วจริงๆผมแค่ไม่พร้อมบอกผมพูดไปแบบนี้
เขาก็ตีผมตบผมแต่ผมรู้ผมผิดจริงๆเพราะผมคุยตอนที่ยังไม่ได้เลิกเขาก็ร้องไห้แล้วเขาก็กดโทรไปหาผ.ญ.คนนั้นแล้วคนที่ผมคุยกดรับสายแฟนผมเขาก็ด่า
ผมก็เลยแย่งมือถือมาที่ผมทำแบบนั้นเพราะว่ามันเป็นความผิดผมผมอยากให้ลงที่ผมคนเดียวผมไม่อยากให้ไปลงที่ไคร
ตอนนี้เราก็ไม่ได้เลิกกันแต่ผมรู้สึกอยากให้เราสองคนพักกันทั้งคู่ เพราะผมไม่ได้รู้สึกกับแฟนผมเหมือนเดิมตั้งแต่มีผ.ญ.คนนี้เข้ามา
ส่วนแฟนผมเขาก็ยังรักผมอยู่ แต่ถ้าถามว่าผมยังรักมั้ยผมไม่ได้รักเหมือนเมื่อก่อนผมแค่ยังห่วง
มันอาจจะเป็นเพราะผ.ญ.คนนี้ที่เข้ามาเขาดูเข้าใจผมมากกว่าแฟนผมและมันเป็นสิ้งที่ผมต้องการให้แฟนเข้าใจผมได้แบบนั้น
คือผมรู้สึกผิดมากครับผมทำร้ายความรู้สึกผ.ญ.2คนในเวลาเดียวกัน ผมไม่รู้จะแก้ยังไงดีกับความรู้สึกนี้ผมไม่รู้อะไรในตัวเองเลย
ผมมีแฟนแต่รู้สึกกับคนอื่น
ผมก็คุยกันมาเรื่อยๆจนผมเริ่มรู้สึกดีกับผ.ญ.คนนี้ไปแล้วแล้วผ.ญ.คนนี้เขาก็มีความรู้สึกดีๆให้ผมเหมือนกัน
แต่ผมก็บอก ผ.ญ.คนนี้นะว่าผมมีแฟนนะ เขาก็เหมือนจะรับไม่ได้แต่ก็ยังคุยกันอยู่จนวันนึงแฟนผมก็มาบอกเลิกผม
ผมก็เลยมาคุยกับผ.ญ.คนนี้ทุกอย่างเหมือนจะจบด้วยดีแต่แล้วมีวันนึงแฟนผมเขาอยากไปกินข้าวกับผมมื้อสุดท้าย
ผมก็โอเครพาไปพอจะไปส่งแฟนผมกลับบ้านเขาก็เหมือนอยากจะดีผมก็บอกว่าไม่ดีกว่าผมบอกเขาว่าผมไม่ได้รู้สึดเหมือนเดิมอีกแล้ว
แต่ผมไม่ได้บอกว่าผมมีคนอื่นเพราะผมไม่กล้าผมรู้สึกว่ามันยังเร็วไปที่ผมจะมีที่ผมมีผมมีด้วยความบังเอิญอะครับผม
จนแฟนผมเขาขอดูมือถือตอนแรกผมไม่ให้ผมจะกลับบ้านแต่แฟนผมก็จะวิ่งไปให้รถชนอะครับผมเลยต้องวิ่งตาม
จนผมต้องยอมให้ดูแล้วเขาก็เห็นทุกข้าความที่ผมคุยกันผมไม่แก้ตัวผมบอกผมมีคนอื่นแล้วจริงๆผมแค่ไม่พร้อมบอกผมพูดไปแบบนี้
เขาก็ตีผมตบผมแต่ผมรู้ผมผิดจริงๆเพราะผมคุยตอนที่ยังไม่ได้เลิกเขาก็ร้องไห้แล้วเขาก็กดโทรไปหาผ.ญ.คนนั้นแล้วคนที่ผมคุยกดรับสายแฟนผมเขาก็ด่า
ผมก็เลยแย่งมือถือมาที่ผมทำแบบนั้นเพราะว่ามันเป็นความผิดผมผมอยากให้ลงที่ผมคนเดียวผมไม่อยากให้ไปลงที่ไคร
ตอนนี้เราก็ไม่ได้เลิกกันแต่ผมรู้สึกอยากให้เราสองคนพักกันทั้งคู่ เพราะผมไม่ได้รู้สึกกับแฟนผมเหมือนเดิมตั้งแต่มีผ.ญ.คนนี้เข้ามา
ส่วนแฟนผมเขาก็ยังรักผมอยู่ แต่ถ้าถามว่าผมยังรักมั้ยผมไม่ได้รักเหมือนเมื่อก่อนผมแค่ยังห่วง
มันอาจจะเป็นเพราะผ.ญ.คนนี้ที่เข้ามาเขาดูเข้าใจผมมากกว่าแฟนผมและมันเป็นสิ้งที่ผมต้องการให้แฟนเข้าใจผมได้แบบนั้น
คือผมรู้สึกผิดมากครับผมทำร้ายความรู้สึกผ.ญ.2คนในเวลาเดียวกัน ผมไม่รู้จะแก้ยังไงดีกับความรู้สึกนี้ผมไม่รู้อะไรในตัวเองเลย