คือเราเป็นคนที่ชอบคิดอะไรแล้วก็ได้สิ่งที่ตรงข้ามมาตั้งแต่เด็กแล้วตอนนี้รู้สึกปวดหัวกับสิ่งนี้มากๆคือแบบไม่ใช่ว่าเราคาดหวังกับมันมากเกินไปนะคะแต่มันตรงข้ามกับสิ่งที่คิดจริงๆแบบทุกครั้งที่ผลการเรียนจะออกเราไม่ค่อยมั่นใจว่าจะออกมาดีแต่สุดท้ายก็ดี แล้วเรามั่นใจว่าเราจะได้ย้ายไปเรียนที่โรงเรียนใหม่มาโดยตลอดตั้งแต่ม.1แล้วทุกครั้งที่พูดคุยกับพ่อเรื่องนี้ก็ได้ตลอดแต่พอจะย้ายก็ชอบมีปัญหาอย่างเรื่องการเงินหรือนักเรียนเต็มมาโดยตลอด แล้วมันก็เกิดขึ้นกับสิ่งเล็กๆในชีวิตประจำวันเราแบบเราคิดว่าวันนี้เราตื่นมาหัวเราต้องฟูมากแน่ๆแต่เราตื่นมาผมเราแทบไม่ฟูเลย หรือแบบเราคิดว่าวันนี้ฝนต้องตกแน่ๆแต่สุดท้ายก็ไม่ตกแต่พอมาวันที่แดดร้อนๆเราคิดว่าฝนไม่น่าตกแต่สุดท้ายก็ตก แล้วปกติเราสั่งพัสดุแล้วถ้าส่งมาจากค่ายสีแดงก็คือจะมีพี่ประจำที่มาส่งแล้วเราคิดไว้ว่าแบบวันนี้พี่คนนั้นต้องมาส่งแน่ๆเพราะปกติพี่เขาจะมาส่งค่อนข้างเย็นแล้วสุดท้ายก็เป็นพี่คนอื่นที่มาส่งแทนเราแบบงงมากแล้วมันเกิดขึ้นบ่อยจนแบบเราอยากลองว่าเราคิดไปเองหรือมันตรงข้ามจริงๆคือตอนเลิกเรียนเราจะชอบให้พ่อแวะเซเว่นเพราะจะซื้อน้ำซื้อขนมซึ่งจะเป็นเซเว่นตรงตลาดเย็นนั้นเราก็คิดว่าเดี๋ยวพ่อจะพาไปเซเว่นตรงนั้นแน่ๆแต่สุดท้ายพ่อก็พาไปอีกสาขานึงที่แทบจะไม่เคยได้เข้ามาเป็นปีคือแบบไม่ได้มีแค่นี้อ่ะทุกคนมันมีเยอะมากๆมันเกิดขึ้นกับเราแทบทุกวันจะให้มานั่งอธิบายแต่ละอย่างคงจะใช้เวลาทั้งวันจนตอนนี้เราท้อกับชีวิตมากๆ ที่มาพิมพ์ในนี้คืออยากจะมาระบายด้วยแหละและก็อยากมาถามว่าในประเทศไทยหรือบนโลกใบนี้มีใครที่เป็นแบบเราไหมหรือเราควรทำยังไงกับเหตุการณ์แบบนี้เพราะตอนนี้เราปวดหัวมากๆท้อสุดๆ
ทำไมชอบได้สิ่งที่ตรงข้ามกับที่คิด