เหนื่อยแล้ว อยากอยู่คนเดียวแปลกมั้ย?

เราเรียนสถาปัตย์อยู่ ซึ่งมันใช้พลังงานกับงานและก็กิจกรรมสูงมาก แต่เราทนได้นะ บางครั้งก็ยังรู้สึกสนุกอยู่ แต่ช่วงนี้เราสูญเสียสมาชิกในบ้านไปบวกกับน้องแท้ๆซึ่งก็สอบติดเข้ามาสถาปัตย์เหมือนกัน เลยต้องนอนห้องเดียวกัน (เล่าก่อนว่าตอนอยู่บ้านเรานอนห้องเดียวกันทั้งบ้านเลย พอได้ย้ายนอนหอเลยดีใจที่ได้มีพื้นที่ส่วนตัวสักที ทำงานดึกๆจะได้ไม่โดนว่า) ซึ่งน้องเป็นประเภทที่ไม่ได้อยากเข้ามาอยู่แล้ว แต่ก็ซิ่วไม่ได้เพราะที่บ้านไม่ให้ รวมถึงเราต้องเป็นคนเก็บห้องเองส่วนใหญ่ งานน้องก็ถ้าไม่ช่วยก็จะงอนบ้าง ทวงบุญคุณที่เคยช่วยบ้าง ร้องไห้จนเราก็อึดอัดต้องทำให้

ปกติเราเป็นคนต้องอยู่เงียบๆ ใช้เวลามากๆในการทำงาน เป็นคนไม่ค่อยพูดคุยอยู่แล้ว พอมีสองอย่างนี้เข้ามา เราเลยยิ่งเครียดกว่าเดิมอีก งานก็ยิ่งยากขึ้น กิจกรรมหรืออะไรที่อยากทำในมหาลัยกลายเป็นว่าต้องรีบกลับมาแบกงานน้องกับทำงานตัวเอง อยากร้องไห้ไม่อยากกลับหอแต่ต้องกลับ งานตัวเองไม่เสร็จบ้าง ไม่ได้นอนบ้าง สุขภาพว่าแย่อยู่แล้วก็ยิ่งกว่าเดิม 

บางทีเราก็โมโหจนพูดบางอย่างแรงๆใส่เขาไป มันก็รู้สึกผิดอีก ในใจก็ไม่รู้จะทำยังไงดี แต่ยังดีที่พอน้องเข้ามาก็มีคนคุยกับช่วยงานนิดหน่อยตอนมันเดือดจริงๆ เพราะเพื่อนถึงมี แต่เพื่อนก็ไม่ค่อยช่วยงานเท่าไหร่ (มีแต่เราไปช่วย555😭) ถ้าให้รวมๆแล้วตอนนี้เรารู้สึกมันแย่มาก และอาจจะยิ่งกว่าเดิมเพราะอีกนานกว่าตะเรียนจบ

คำถามก็ตามหัวข้อเลย แล้วก็จะแก้ปัญหายังไงดี อาจจะแก้ปัญหานี้ได้หรือไม่ได้ แต่อย่างน้อยมีวิธีทำยังไงให้ความรู้สึกไม่ก็สถานการณ์ดีขึ้นบ้างได้มั้ย ขอบคุณล่วงหน้าค้าบ