ชื่อ จิญจมาณวิกา อ่านว่า?

ช่วงนี้มีความขัดแย้งบริเวณชายแดนระหว่างไทยกับกัมพูชา ผมเลยเกิดข้อสงสัยขึ้นมาว่า ทำไมคนไทยเวลาเอ่ยถึงคำว่า “เขมร” ในภาษาเขมร ถึงมักเรียกว่า “ขแมร์” ทั้งที่ตามความเป็นจริงแล้ว ใน

นักเรียนหลายคนยังออกเสียงคำเหล่านี้ผิดครับ (ลองเช็กตัวเองดูนะ) 📌 หลักการออกเสียงที่ผมอยากย้ำในวันนี้คือ... คำเหล่านี้ขึ้นต้นด้วยตัว e ก็จริง แต่มันไม่ใช่สระอีครับ ต้องอ่านเป็น "เอะ" . . . .

คำว่า "input" (แปลว่า การป้อนเข้า / ข้อมูลที่นำเข้า) เวลาออกเสียงจริง ๆ จะกลายเป็น "IM-put" ไป ทำไมเสียง /n/ มันกลายเป็น /m/ ในคำนี้ครับ? . ผมจะพยายามอธิบายว่า input มันกลายเป็น

か กับ が ตัว か ควรจะออกเสียงว่า คะ หรือ ก๊ะ และ が ควรจะออกเสียงว่า งะ ถูกมั้ยครับ และตัวที่ผมไม่รู้ความแตกต่างเลยคือ ち กับ じ ผมอ่านว่า จิ หมดเลย อีกคู่ก็ す กับ ず ผมก็อ่านเป็น ซุ ทั้งสองตัวเลย ทำให้มี

คือผมสงสัยในบทที่ 5 ตอนชนะคำกล่าวร้ายของนางจิญจมาณวิกา ในวรรคที่ว่า จิญจายะ ทุฎฐะวะจะนัง ชะนะกายะมัชเฌ ตรงคำว่า ชะนะ นี้บางทีก็เขียนว่า ชะยะ ก็มี จึงไม่แน่ใจว่าอันไหนถูกต้อง ฟังจากคลิปหลายอันที่แสดงบท

ทำไมตัว /C/ ในคำว่า “city” ถึงออกเสียงเป็น /S/???(city อ่านว่า “SIT-ee”) คำตอบง่าย ๆ คือมันคือเสียง “soft C” ครับ มีกฎ (แบบไม่ตายตัว) ว่า "เมื่อ C อยู่หน้าสระ

ทำไมคำว่า เจ้า แต่อ่านออกเสียงว่า จ้าว ครับ  หรือคำว่า น้ำ แต่ออกเสียงเป็น น้าม  ผมเข้าใจว่าภาษาไทยมีความเป๊ะเรื่องการออกเสียงมากอย่างการสะกดตามเสียงคำอย่างนี้  แต่เพิ่งมาสังเกตว่าจริงๆ

คำภาษาไทยที่เมื่อแปลเป็นภาษาอังกฤษแล้วอาจมีความหมายที่ไม่สุภาพหรือมีนัยยะไม่เหมาะสม เช่น คำว่า "พร" (phon) ที่สะกดเป็น "porn" ในภาษาอังกฤษ ซึ่งมีความหมายว่า สื่อลามก นอก