รู้สึกดาวน์...

คือในช่วง 1-2 อาทิตย์มานี้รู้สึกตัวเองไม่สดใสเลย ดาวน์ๆ เงียบๆ ไม่ค่อยอยากคุยกับใครเหมือนปกติ ไม่ได้อยากกินอะไร ไม่ได้รู้สึกอยากได้อะไร รู้สึกเศร้าๆ ดาวน์ๆ เหนื่อยๆ แล้วมันก็รู้สึกเหงาๆด้วย แบบมีเรื่องดีใจหรือเสียใจอะไรมากๆก็ไม่รู้จะไปบอกใคร เหมือนไม่ได้รักตัวเองด้วย รักตัวต้องทำแบบไหน เหมือนเราไม่ค่อยไว้ใจใครด้วยเลยไม่กล้าเล่าเรื่องส่วนตัวให้เพื่อนฟังเท่าไร คนที่บ้านก็ไม่ค่อยสนิทเหมือนเมื่อก่อน ไม่ค่อยอยากให้เขาห่วง ไม่อยากดูเหมือนเรียกร้องความสนใจจากใคร รู้สึกอยากอยู่คนเดียว ไม่ค่อยมีความรู้สึกสนใจ หรืออยากทำอะไรเลย บวกกับช่วงนี้เจ็บคอ ร่างกายเพลียมาก กลับจากเรียนก็นอนสลบ นอนไว นอนเยอะไปรึป่าวก็ไม่รู้ ถ้าไม่ได้ไปเรียนหรือมีอะไรให้ต้องทำ ก็คงนอนอยู่เฉยๆบนเตียง ถึงเวลาก็กินข้าวแบบนี้ ไม่ได้ทำอะไรที่มีประโยชน์เลย มันจะดิ่งมากๆช่วงอยู่คนเดียว บางทีน้ำตาก็ไหล แต่ในหัวคือโล่งไม่ได้คิดอะไร แต่ก็คิดอยู่อย่างหนึ่งคือทำไมต้องเศร้าต้องเสียใจ ในชีวิตก็ไม่ได้มีเรื่องอะไรให้ควรเศร้าขนาดนี้ รู้สึกว่าตัวเองไม่ควรกับอะไรซักอย่างเลย งงไปหมดว่าเพราะอะไร ฮอร์โมนก็ไม่น่า เพราะไม่ได้อยู่ในช่วงเป็นประจำเดือน ทำไมถึงเป็นแบบนี้  ไม่รู้จะทำอะไรดี ไม่อยากลงไปเจอผู้คน บางทีก็อยากหายไป แต่ไม่ได้อยากตายนะคะ เพราะมีหน้าที่ที่ต้องรับผิดชอบอยู่ และยังเป็นความหวังให้คนที่บ้านอยู่ด้วย แต่ช่วงนี้เห็นใครทำอะไรก็ไม่ได้ดังใจ หงุดหงิดไปหมด ควรทำอย่างไรดีคะ มีใครเคยเป็นไหม แล้วผ่านมันไปได้อย่างไร ทรมานและสับสนกับความรู้สึกนี้จริงๆค่ะ

แต่มีอยู่สิ่งหนึ่งที่ช่วยบรรเทาความรู้สึกลงไปได้บ้างคือเรายังเขียนโน้ตในโทรศัพท์ระบาบปัญหา เล่าเรื่องต่างๆถึงคนที่เสียไปแล้วตั้งแต่วันที่เขาเสีย จนตอนนี้เกือบสองเดือนแล้ว มีเขาเป็นเพื่อนมาสักพักแล้ว บางทีกลับไปอ่านก็มีคิดถึงเขาบ้าง