สวัสดีค่ะหนูชื่อเจนสถานะทางการเงินบ้านหนูไม่คัดคล่องอะไรเลยค่ะเเต่เเม่บอกให้หนูเเกล้งจนเเกล้งไม่มี เพื่อที่จะได้รับทุนโรงเรียน หนูก็ทำตามที่เเม่บอกค่ะครูเอาทุนไรมาหนูรับหมดเพราะคนในห้องหนุ ส่วนใหญ่ก็มีเเต่ลูกคุณหนูเลยไม่มีใครเอา เเต่ข้อเสียของการรับทุนหนุมักโดนด่า ว่าบ้านจนไม่มีปัญญารวยหรอกสภาพยังขอทุนโรงเรียนทั้งๆที่หนูไม่เคยไปวุ่นวายกับเขาเลยค่ะเเล้วพอหนูทำอะไรดีกว่าตัวพวกเขาหนูก็จะกลายเป็นหัวข้อนินทาค่ะ หนูไม่เคยเก็บคำพูดต่ำๆพวกนั้นมาสนใจเบยค่ะเพราะรู้ดีว่าสถานะการเงินที่บ้านเป้นยังไง บ้านที่หนูอยู่ก็เป็นบ้านของตัวเองที่ปลูกขึ้นมา เเถมเเม่ก็คอยซื้อที่ดินต่างๆเก็บไว้ เวลาไปที่ไหนก็เเต่งตัวบ้านๆกันทั้งครอบครัว หนูก็ใช้ชีวิตเเบบไม่สนคำพูดคนพวกนั้นจนกระทั่ง หนูเริ่มถูกเหยีดหนักมากจากปากของคนที่หนูเคยช่วยเหลือ หนูข่วยเรื่องเรียนเรื่องเงินเรื่องงานเเต่เขาไม่เคยสำนึกในสิ่งที่หนูทำเลยค่ะ คอยเหยียดอาชีพขายของของเเม่หนู เหยียดเรื่องเงิน ทั้งๆที่บ้านเขาเท่าที่หนูเห็นก็บ้านไม้หลังเก่าๆผุๆพังๆหนูก็ไม่เคยไปดูถูกมีเเต่เขาเเล้วมันก็รามมาเรื่องเเม่หนูค่ะ เขาชอบข่มชอบด่าชอบว่า ละบอกเเม่หนูเป็น

หนูควรที่จะเอาไงกับเขาดีคะควรเอาเหล็กเเทงปากสักทีมัยเพราะหนูเริ่มรำคาญเเล้วเริ่มรังเกลียดในตัวคนที่หนูคอยช่วนเหลือ หรือหนูควรปล่อยผ่านคะเเต่อีกใจก็อยากจะเอาเหล็กเเทงลิ้นสักที วันนี้ก็เกือบจะทำเเล้วค่ะเเต่นึกถึงหน้าเเม่ค่ะเลยยังไม่ได้ทำ
โดนดูถูกเพราะบ้านจน