หนูขอระบายหน่อยนะคะ มันเสียใจแบบบอกไม่ถูก พอได้ระบายแล้วมันโล่ง หนูไม่กล้าพูดกับยาย กลัวยายไม่สบายใจ

กระทู้คำถาม
โคตรเสียใจเลยคนเป็นแม่ไรพูดกับลูกแบบนี้ ถ้าจะปากแบบนี้ไม่มีใครเขาอยากจะรักหรอก

หนูย้ายออกไปอยู่หอ เพราะจะหาเงินส่งตัวเองเรียน ปกติ เวลาแม่กับพ่อเข้ากะเช้า ก็มาหายายตลอด
แต่พอหนูไม่สบาย ขอนอนกับยาย เผื่อหนูหลับแล้วไข้ขึ้น ยายก็คอยอยู่ด้วย แต่พอตอนเย็นมา แม่เปิดห้องเข้ามา แม่ถามว่า มานอนนี้หรอ?(เสียงแบบคนจะหาเรื่อง)
แล้วก็ลงไป ไปบ่นกับยายฉอดๆ ว่า ให้มันมานอนบ้านแพร่เชื้อ ทั้งๆที่หนูอยู่แต่ในห้อง แค่คืนเดียว หนูลุกไม่ไหว มันเวียนหัว จะอ้วก ไข้ขึ้นสูง
ก่อนหน้านี้แม่หนูไม่สบาย แล้วเอามาติดน้อง น้องก็เอามาติดยาย พอยายติดหนูก็มาดูแล เพราะไม่มีใครดูแลยาย หนูเลยมาติดหลังจากนั้น พอยายบอกว่าเป็นก่อนไม่ใช่หรอ แม่บอกใครเริ่มเป็นก่อน  ถึงเริ่มเป็นก่อนก็ไม่ได้ไปแพร่เชื้อให้ใคร  แต่น้องอะ ตอนไม่สบาย อยู่ข้างล่างบ้าง อยู่ในห้องยายบ้าง มาเล่นกับหนูบ้าง 

พอมาอีกวัน หนูไม่ได้ไปบ้าน เพราะหนูยังไม่หายดี ยายเลยเป็นห่วงกลัวหนูไปฆ่าตัวตาย เพราะหนูเป็นคนคิดมาก แต่หนูไม่ได้ฆ่าตัวตายนะคะ หนูแค่ไม่ไหว
ยายตามมาหาหนูที่หอ มาเรียก  ยายบอกว่า ยายโทรหาหมดทุกคน ลุง แม่ พอยายโทรหาแม่ ว่าลูกไม่มา ว่าให้ลูกเมื่อวาน ไม่ใช่มันไปล้มไปตายหรอ
แล้วคำที่แม่ตอบมาแบบ โคตรจะเสียใจเลยคือ แล้วแต่มัน แล้ววางสาย หนูแบบอยากร้องมาก แต่ก่อนร้องไห้บ่อยมาก ด้วยความที่มันบ่อยไป จนมันไม่ร้องแล้วอะ  หนูต้องเจออะไรแบบนี้ เมื่อไหร่จะหมดเรื่องหมดราวสักที หนูโคตรเฟล

นี้คือเหตุผลที่หนูออกมาอยู่หอ (คือที่หนูออกมาอยู่หอเพราะมีปัญหาเรื่องตังกับพ่อ พ่อเอาตังไปผ่อนบิ๊กไบค์ ซื้อชุดเกาะ หมวกราคาแพง  แม่ก็เข้าข้างพ่อ ทั้งๆที่รถกระบะก็มี msx อีก แล้วเรื่องค่าใช้จ่ายการกินงี้ พ่อให้หนูประหยัด พ่อบอกว่าถ้าอยากกินไร มีปัญหาก็ออกไปหาตังเอง )
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่