สวัสดีค่ะ เราเป็นเด็กปวช.3 ที่ใกล้จะจบแล้ว( อีก3เดือน) เรามีความฝันมาตั้งแต่อายุ12 ว่าอยากมีธุรกิจของตัวเอง ที่เกี่ยวกับของกิน ซึ่งตอนแรกมันก็คิดว่าง่ายแหละค่ะ จนศึกษาและหาข้อมูลมาคือมันไม่ง่ายเลยทุกคนน มันต้องมีการเก็บรักษา วันหมดอายุ นู้นนี่นั่น อ่ะแต่ก่อนอื่น เราจะมาเล่าความพยายามของเราให้ฟังคร่าวๆนะคะ ช่วงป.6 พ่อแม่เราต้องไปทำงานที่เกาหลี และเราปิดเทอมพอดี แล้วก่อนพ่อแม่จะไปที่นั่น พ่อแม่เราขายของหน้าบ้านพอดี แล้งเราก็นึกไอเดียขึ้นมาได้ว่า อยากทำของขายบ้าง หาเงินช่วยเขา (ตอนนั้นคืดเป็นตุเป็นตะมากค่ะ ว่าจะเอาให้รวยจนกลบหนี้เค้าหมด แต่ก็ความคิดบ้าๆอ่ะค่ะ มันเป็นไปไม่ได้ เพราะขายในหมู่บ้านแล้วยังไม่มีแอพสั่งอาหารเลย) เราก็ขายไปมาๆ มันก็ได้นะ เราขายไข่ม้วนได้สักครึ่งปี เราก็เลิกขายเพราะเปิดเทอม จนพ่อแม่กลับมา เราก็ม.2 แล้ว เราก็ยังไม่ล้มเลิกค่ะ จนมีวันนึง มีพี่แถวบ้าน เอาสบู่มาขายให้ ก้อนละ19฿ เราก็ลองใช้ มันหอมนะ และก็ใช้ต่อเนื่องแล้วมันขาวขึ้น และเราเหลือบไปเห็นในเฟสพี่เค้า ว่ารับตัวแทน แต่!! อีนี่ไม่รู้ค่ะว่า ตัวแทนมันต้องทำยังไง 5555 ก็เลยทักไปถาม จนเข้าใจ ก็เลยเอาเงินเก็บจากค่าขนมนี่แหละค่ะ มาเปิดบิลไป10ก้อน เราก็ขายหมดภายใน2วัน (ตอนนั้นดีใจสุดๆ) และเราก้เปิดบิลไปได้2-3ครั้งเราก็หยุดเพราะรู้สึกเราไม่เหมาะเท่าไหร่ มันขายดีค่ะ แต่เรามีปัญหาการส่งของ คือเราส่งไม่เป็นค่ะ เพราะมีลูกค้าต่างที่สั่งแบบส่งไปรษณีย์ (บอกแล้วว่าอีนี่อยากทำไรคือต้องได้ทำ ไม่ศึกษาก่อนหรอก) แล้วเราก็ห่างหายจากการขายสบู่ไปพักนึง จนเราไปเจอไอเท็มใหม่! (อีกแล้วหรอ) นั่นคือ ขนมข้าวโอ๊ตค่ะ ที่เป็นชิ้นละ 5 บาทแล้วเราก็รับมาขายซึ่งขายแบบว่าดีมากแต่ก็ขาดทุนเพราะว่าเราแถมอ่ะซื้อ5ชิ้นก็แถมเขาแล้วแบบอยากจะถามตัวเองว่าขายอะไรของแกวะ (เราเป็นนิสัยที่อยากให้ลูกค้าดีใจแล้วกลับมาซื้อไรงี้ค่ะ ซึ่งทุกวันนี้ก็เป็น555) ละสักพักมันก็เริ่มเงียบ เราก็เลยขาดทุน ของเหลือด้วย ก็เลยแบ่งคนในครอบครัวกิน ไปมาๆ สักพัก ไปเจอกากกาแฟค่ะ โลละ50-60 มั้งคะ เราลืมแล้ว เห็นว่ามันเรทถูก และน่าจะขายง่าย เราเลยซื้อมา แล้วมานั่งแพ็กใส่ถุงซิปล็อก (เราเห็นเพื่อนในเฟสเค้าขายดี เลยอยากขายบ้าง) ก็ขายได้ค่ะ แต่มีปัญหาตรง ตอนส่งให้ลูกค้าแบบไปรษณีย์ (เราให้พี่แถวบ้านที่ส่งของเป็นพาไปส่ง) ลูกค้าบอก กากกาแฟหกเต็มกล่องเลย เรารู้สึกเฟลมาก แต่ดีตรงเค้าไม่ติดอะไร นี่ก้ได้แต่ขอโทษแล้ววันหลังจะปรับปรุงและถ้าสั่งอีกจะแถมให้ (นิสัยเดิม) หลังจากนั้นก้ไม่รับมาอีกเลยเพราะขายได้แค่คนเดียว555 แล้วเราก็กลับมาขายของกับแม่ต่อค่ะ ถ้าจำไม่ผิดตอนนั้นทำปังเย็นขายค่ะ ซึ่งขายดีไม่แพ้ไข่ม้วนรอบแรกเลย (ลืมบอก ว่าเราขายน้ำปั่นควบคู่ไข่ม้วนค่ะ แบบ โอวัลติน ชาเขียว น้ำแดง ไรงี้ค่ะเลยเอามาต่อยอด แค่เพิ่มขนมปัง) แต่สักพักก็เลิกค่ะ เพราะมันเริ่มเงียบ และฝนตกบ่อย จมทุน ของที่เหลือก็กินกันเองค่ะ ยังไม่จบเพียงเท่านี้นะคะ !! พอเลิกขายแม่เราลาออกจากที่ทำงานมาขายก๋วยเตี๋ยวหน้าบ้านแบบจริงจัง (แม่หางานใหม่หลังจากกลับจากเกาหลี) จนทุกวันนี้แม่ก็ยังขายอยู่ เพิ่มเติมคือมีแทบทุกอย่าง ทั้งก๋วยเตี๋ยว อาหารตามสั่ง แต่เสียตรง ขายในหมู่บ้าน ลูกค้าน้อยมาก เคยคิดจะเปิดไลน์แมนค่ะ แต่ว่า ยังคิดคำนวนค่านุ้นนี่ไม่ได้ และกลัวแม่ไม่ทันเวลาถ้ามีออเดอร์มารัวๆ ( พ่อขับแท็กซี่ พี่ชาย2คน คนนึงทำงานโรงงาน อีกคนวิ่งเดลินานๆทีจะมาบ้าน ส่วนเราฝึกงาน นานๆทีจะหยุดด้วยค่ะ เรียน2 ฝึกงาน4 หยุด1 ถึงช่วยได้ก้ได้แค่วันเดียว) แต่เราสร้างร้านแล้วแต่ยังไม่เปิดค่ะ ปิดทิ้งไว้ยาวๆเลย (เราทำเองทั้งหมด) เราฝึกงานมันก็ได้มา7000-8000 ค่ะ เราเริ่มฝึกปี2 แต่ก่อนจะฝึก ช่วงปี1 เรียนออนไลน์ เราเลยไปหางานพาร์ทไทม์ทำ เป็นร้านบุฟเฟต์เกาหลีในห้าง ทำเสาร์อาทิตย์ ได้รายวัน วันละ450 แต่เราไม่ได้อยู่บ้านเรานะคะ (จะเล่าก่อนว่าก่อนที่จะไปทำงานตรงนี้เราเห็นพ่อแม่มีปัญหาเรื่องเงินเราเห็นเค้าร้องไห้เราเลยรับไม่ได้เราก็เลยถามเพื่อนเพื่อนก็บอกว่าเออมีงานให้ทำอยู่เป็นงานที่เพื่อนทำ ซึ่งตอนนั้นคิดว่ามันไม่สะดวกในการเดินทางไปกลับ เลยบอกพ่อแม่ว่าจะไปอยู่หอเพื่อน ไปทำงานที่นั่น ได้เงินจะส่งให้ อยากช่วย เขาก็คิดลังเลอยู่ช่วงนึงแต่เค้าก้ให้ เพราะเห็นว่า เรียนออนไลน์ อันที่จริงมันก็ไม่ไกลหรอกค่ะพอได้ฝึกงานแล้วนั่งรถเมล์บ่อยๆ5555 สรุปทำได้3วัน เค้าเลิกจ้างเพราะไม่มีลูกค้า เลยไปนั่งหางานใหม่จนได้งานร้านนี้ค่ะ แต่ว่าทำได้ไม่ถึงเดือนโดนไล่ออกพร้อมเพื่อนที่พึ่งมาได้วันแรกเลย เรารู้เหตุผลนะคะแต่ไม่อยากบอกเลยค่ะ มันเป็นเหตุผลที่ไม่ควรจะเอามาใช้ในการไล่ออก แต่ช่างตรงนี้ไปค่ะ พอหลังจากนั่นเราได้ไปเจองานร้านผลไม้สกัดที่ตลาดข้างห้างที่เคยทำงานเมื่อครู่ เราเลยทักไป เขาก็รับเลย ตอนนั้นเรา15ปีเองค่ะ เขาก็ตกใจอยู่แต่ก็ไม่ใช่อุปสรรค แถมเขาใจดีมาก เขามี2ร้าน เขาให้เราทำร้านผลไม้สกัดส่วนเขาขายคอนแทคเลนส์ รับเงินรายวันวันละ350 ถือว่าโอเคแล้วเราว่ามันสนุกมาก เลยรู้ทางตัวเองแต่นั้นว่าชอบขายทางนี้ จำพวกของกินอ่ะค่ะ พี่เขาก็บอกว่า ถ้าทำเกินยอดก็จะให้เงินเพิ่มเป็น430 ซึ่งเราจำไม่ได้แล้วว่าไปทำทีท่าไหน ให้เกินยอดแทบทุกวัน 5555 ) แต่ก็ทำได้3เดือน เราก็ต้องออกเพราะกลับมาเรียนปกติ และก็นั่นแหละค่ะ ไม่ได้เป็นดั่งฝันที่ว่าจะหาเงินช่วยเขาได้เลย แต่ไม่เคยไปขอนะคะเพราะพอกินในแต่ละวัน พอได้ฝึกงาน เราก็คอยให้เงินเขา เขาขอเท่าไหร่เราก็ให้ เหลือเก็บ2,000-3,000 แต่ดีตรงที่เราไม่ใช่คนที่ใช้เงินเยอะ ส่วนมากเยอะตรงของกิน เลยไม่ได้มีปัญหาอะไร และระหว่างนั้นผีแม่ค้าก็สิงอีกครั้ง ในช่วงที่ ติ้กตอกมีร้านค้าแรกๆ เราก็ไปเจอพี่คนนึงเค้าไลฟ์ขายขนมไดฟูกุ และมีอย่างอื่นอีกมากมาย เราก็ไปรับมาขาย เยอะมาก เอาเงินเดือนลงทุนเองเลยค่ะ ช่วงนั้นคือสนุกที่สุดทีเคยขายออนไลน์มาแล้วจริงๆ เป็นความฝันเลยที่อยากมีขนมหลายๆอย่างเพื่อเอามาขาย เราก็ขายไปพักใหญ่จนวันนึง มันเริ่มไม่ฮิต เราก้เลยเลิกขาย แล้วไปมีไอเดียใหม่คือ โดนัทนูเทลล่าค่ะ ซึ่งด้วยความบ้าคลั่งอยากขายเร็วๆ เลยไปรับโดนัทหลังเลิกเรียนแล้วลากเพื่อนไปด้วยค่ะ5555 ประเด็นนั่งรถเมล์จากสมุทรปราการไปเกือบชลบุรีเลย (ที่ไปรับอยู่จังหวัดเดียวกันแต่แค่เกือบออกไปชลบุรีแล้ว) ก้นั่งคิดนะคะ ว่าทำไมต้องมารับไกลขนาดนี้ แต่อาจเพราะไม่รู้ว่าแถวบ้านแถวไหนเค้าขายยกลังแบบนี้ แต่ก็ประสบการณ์ชีวิตอะเนอะ ไม่เป็นไร แต่ทว่า พอเอากลับมา ยังไม่ทันข้ามวัน คนสั่งเยอะมากกก นัดรับวิลัยบ้าง ซื้อหน้าบ้านบ้าง ได้กำไรนะคะ เพราะนั่งรถเมล์ไป ไม่ได้นั่งแท็กซี่ พวกค่าส่งก้เอามาแทนตรงนี้พอได้บ้าง แต่เราก้ไม่ขายต่อเพราะไม่ไหวหรอกค่ะกับการที่ต้องไปรับไกลขนาดนั้นและแถวบ้านไม่มีเลย เลยเลิกขาย กลับมาตั้งใจฝึกงานเหมือนเดิม จนเราไปเจอขนมตัวนึงที่เรทถูกจนตัดสินใจสั่งเลยคือบราวนี่ค่ะ ชิ้นละ3บาทเอง เรทส่งนะคะ เราก้รับมาขาย ซึ่งรับมา300ชิ้น ก้ขายหมดเหมือนเดิมค่ะ อาจจะเพราะมีฐานลูกค้าเก่า เลยสะดวก จนมีทุนไปซื้อเตาอบอะไรนุ้นนี่นั่นมาทำเองเพราะอยากมีตัวแทน แต่ก้ทำได้แค่ไม่ถึงเดือน ก้เจ๊งค่ะเพราะอบแต่ละรอบ เดี๋ยวแข็งเดี๋ยวเละ บางรอบก็โอเคก็มีนะคะ แต่เราก้ไม่ซีค่ะ เราถือว่า บทเรียนชีวิตอย่างเดียวเลย และเราฝึกงานร้านไก่ทอดอ่ะค่ะ เราเลยพอมีความรู้การทอดไก่มาบ้างเลยเอามาลองทำบ้าง ก้ขายหมดนะคะ แต่ทำได้แค่2วันแหละค่ะ555555 คือมันต้องทำตลอด ต้องร้อนๆ ไม่ทอดทิ้งไว้ ซึ่งไม่อยากให้แม่เหนื่อยกว่าเดิมค่ะเลยคิดแค่ว่า รอฝึกจบถ้าไม่มีที่ไหนรับสมัครพาร์ทไทม์ระหว่างรอเข้ามหาลัยก็จะมาทอดขาย ก็ประมาณนี้ค่ะ คือเราก็ได้ความรู้มากจากที่ฝึกงานและสาขาที่เรียนมาพอสมควร เลยอยากจะมีธุรกิจของตัวเอง แต่ไม่รู้จะเริ่มยังไง ในหัวอ่ะคือไอเดียเพียบ เคยนั่งคิดชื่อแบรนด์ คิดราคา แคลอรี่อะไรด้วยนะ555555 ไม่รู้ว่าที่โพสต์กระทู้นี้ไปจะมีใครมาอ่านมั้ย ถ้าใครพอจะถูกชะตากับเด็กคนนี้ รับไปเป็นส่วนนึงในงานของพี่ๆได้นะคะ555 ส่วนนึงก็หาค่าเทอมจ่ายวิลัยที่เรียนอยู่ดว้ยและหาค่าเทอมมหาลัยที่จะเข้าปลายปีหน้าด้วย หรือใครมีเทคนิคแนะนำเกี่ยวกับธุรกิจ จะเม้นหรือหลังไมค์ก็ได้นะคะ ขอบคุณพื้นที่ตรงนี้ที่ให้หนูได้มาแสดงความพยายามของตัวเองค่ะ ถ้าวันนึงหนูประสบความสำเร็จแบบที่คิด หนูจะนำกระทู้นี้มาเผยแพร่อีกครั้งและจะเป็นแนวทางให้คนอื่นๆที่สนใจด้านนี้เช่นกันค่ะ🙏🏻
อยากมีผลิตภัณฑ์เป็นของตัวเองในวัย17ย่าง18 (ชอบขายเป็นที่1)