กายาขัดเมื่อยล้า       ปวดตัว ทั่วเอย
เนตรที่คมกลับมัว      ขุ่นฝ้า
สองเขือบ่ยินชัวร์       ชัดเช่น  เคยนา
ใจบ่เข้มแข็งกล้า       อ่อนล้า  ระโหย

สัจธรรมแน่แท้           ทุกคน  ท่านเอย
ถอยเสื่อมตามวังวน   ห่อนเว้น
สูงศักดิ์ร่ำรวยจน       เป็นเช่น  กันแล
ใครบ่มิอาจเร้น          เลี่ยงแท้  อนิจจัง