สวัสดีค่ะสมาชิกทุกท่าน
เราชื่อ มาศ เป็นเด็กต่างจังหวัด ได้เข้ามาทำงานในกรุงเทพได้ประมาณ1เดือน ทุกครั้งที่เราออกจากบ้านจะไปซื้อของ หรือไปทานข้าว มักจะมีสายตามองเราแบบแปลกๆ บางครั้งเราก็รู้สึกได้ว่ามีคนมองเราตลอดเวลา เราพยายามที่จะไม่คิดมากแล้วก็ ไม่รู้สึกอะไร แต่มี 2 ครั้งที่ทำให้เราเสียความรู้สึกมาก ครั้งแรกเราไปซื้อของ ใน ซุปเปอร์มาร์เก็ต ที่ 1 และเราก็ถามเขาว่ามีสบู่ยี่ห้อนี้ไหมคะ ทางร้านก็บอกว่าไม่มีเราก็เลยหันหลังไปเลือกซื้อสบู่ยี่ห้ออื่น และเราก็ได้ยินพนักงานคุยกันว่าคนที่มาถามเมื่อตะกี้ว่าผู้หญิงหรือผู้ชายพนักงานอีกคนบอกกูว่ามันเป็นกระเทย แล้วก็ขำกันสนุก เราเลยรีบจ่ายตังค์แล้วรีบเดินออกมามันทำให้เราเสียความรู้สึกมากและเราก็เสียใจจริงๆ ครั้งที่ 2 เราออกไปกินก๋วยเตี๋ยวแถวบ้านเราเดินเข้าร้าน และไปนั่งในร้าน ขอสั่งก๋วยเตี๋ยวเสร็จก็เดี๋ยวมาเสิร์ฟเราก็เดินไปปูแล้วหยิบผัก เรามานั่งกิน มีผู้ชายผู้หญิงนั่งอยู่โต๊ะข้างๆเรา เราจะไปหยิบผักหรือไปตั้งน้ำผู้หญิงที่นั่งโต๊ะข้างๆจะมองเราตลอด โดนแฟนมาบอกว่า รู้สึกไหมว่าโต๊ะข้างๆมองแกตลอดเลยนะ เราก็เลยตอบแฟนว่ารู้สึกตั้งแต่เดินเข้ามาเลย ว่าจะไม่คิดอะไรแล้วนะ แม้กระทั่งเรากินอิ่มจะจ่ายตังค์เราลุกไปจ่ายตังค์ที่โต๊ะคนขายผู้หญิงคนนั้นยังมองเราอยู่ตลอด จนเราเดินออกไปจากร้าน 2 เหตุการณ์ทำให้เราเสียความรู้สึกเสียความมั่นใจ ใช่ค่ะเราเป็นเด็กบ้านนอกเพิ่งเข้ามาทำงานในกรุงเทพ บางครั้งการบูลลี่ ไม่จำเป็นต้องเป็นการพูดจาบางครั้งการมองและสายตาก็ทำให้รู้สึกได้ ใช่ค่ะเราเสียความมั่นใจมาก ไม่เคยคิดอยากจะออกจากบ้าน ทำงานเสร็จก็เข้าบ้านไม่คิดออกจะไปเดินเที่ยวที่ไหน ทำไมสังคมในกรุงเทพฯถึงโหดร้ายกับเด็กบ้านนอกอย่างเรานะ 
เราลืมบอกไปเราเป็นผู้หญิงที่สูง 175 น้ำหนัก 90 กิโลกรัม หน้าตาเรามีแต่สิวและรอยแผลเป็นของสิว เป็นคนผิวดำ  อยากให้ทุกคนอยากบูลลี่เด็กบ้านนอกแบบเรา