ปัญหามันอยู่ที่ป้าเราหรืออาจจะเราที่คิดแบบนั้นด้วยมั้งเรื่องของเรื่องก็คือป้าเราชอบพูดชอบบ่นหรืออื่นๆ
อย่างเช่นครั้งหนึ่งป้าเราชอบพูดประมาณว่าแบบไปทำงานที่นี้ได้อย่างนู้นดีอย่างนี่ป้าเห็นเขาทำเลย
อยากให้เราไปทำบ้างหรือเรื่องที่ยกขึ้นมาพูดว่าอยากให้ไปญี่ปุ่นหรือเรื่องถ้ามีงานแล้วเดี๋ยวป้าจะออกปิดร้านถาวรเพื่ออ!!มาให้เราทำงานแล้วเอาเงินมาให้ใช้ ด้วยความที่ว่าเราก็พูดอะไรได้ไม่เยอะด้วย
+กับพูดแล้วก็หาว่าเถียงหรือคำพูดที่ออกจากปากหรือสายตาประมาณว่าต้องทำนะไม่ทำไม่ได้
แล้วไม่ชอบตรงที่ว่าคุณจะออกจากงานแล้วให้เราไปทำงานเพื่อเอาเงินมาให้ใช้ ขนาดลูกเขายังไม่ให้เงินเลยแล้วทำไมเราต้องทำงานแล้วเอาเงินมาให้เขาใช้ด้วย ตัวป้าเราเนี่ยยังเอาตัวเองไม่รอดมีหนี้อีกหนี้ของลูกอีกลูกเขาไม่เคยให้เงินป้าเราน่ะนอกจากยืมแล้วค่อยเอามาคืน จริงๆเราอยู่ข้างน้าเรามากกว่ารู้สึกมีเหตุผลคือมันมีอะไรหลายๆอย่างอ่ะอยู่กับน้านี้เรารู้สึกสบายๆน่ะส่วนกับป้าโครตจะอึดอัด เอาง่ายๆก็คือป้าเราก็ยังเอาตัวเองไม่รอด แล้วยังอยากจะให้เราหาเงินมาให้ใช้ ตอนนั้นที่ได้ยินคำว่า เดี๋ยวออกงานแล้วให้เราหาเงินมาให้ใช้ คือ!! สตั้นไปเลยอ่ะ
หลายอย่างมาก อาจจะเพราะเราไม่ใช้คนที่จะพูดตรงไปตรงมาแล้วก็เป็นคนขี้เกรงใจด้วยทุกคำเราเลยไม่ปฏิเสธป้าน่ะ จริงมีหลายอย่างน่ะที่ป้าเราพูดแต่ทำได้แค่แบบตอบรับไม่เต็มใจ ไม่ทำให้ก็จะพูดประมาณว่าทำไมเป็นคนนิสัยแบบนี้ เอาจริงเราอยู่กับย่าเราด้วยซื้งก็อยู่บ้านย่าป้าเราก็อยู่ด้วยส่วนน้า "พูดตรงๆเลยมั้ยดูแลย่าเราก็เหนื่อยสุดๆเรียกได้ว่าบางครั้งหงุดหงิดอ่ะลูกหลานเขาไม่มีใครมานั่งดูแลแม่ตัวเองแต่คือเราต้องมาทำและปัญหามันก็อยู่ที่ตัวป้าเราเอาง่ายๆคือสั่งๆอยู่นั้นแหละพอไม่ทำก็มีปัญหากัน มันมีหลายอย่างที่เราไม่ชอบแต่ก็พูดออกไปไม่ได้ก็มี พูดไปตรงๆมันก็จะทะเลาะมีปัญหาวุ่นวายกันไปอ่ะ แล้วอีกอย่างป้าเราเนี่ยเวลากินข้าวไม่ชอบล้างจานเลยลูกชายป้าแกด้วยกินเสร็จแช่จานไว้พอมันเริ่มเยอะก็ไม่อยากล้างเอางานมาอ้างว่าต้องทำงานทั้งๆที่ก็ไม่เห็นงานให้ทำ นั่งดูติ๊กต๊อกเสียงดัง แล้วคือเรา!!!ต้องมานั่งล้างให้ถ้าไม่ทำก็จะพูดถึงบุญคุณว่าเลี้ยงมาอย่างนู้นอย่างนี้ มันไม่ได้อ่ะ หงุดหงิดตรงนี้มาก (จานที่เราใช้กับย่าเนี่ยล้างแยกน่ะ) ****เรามาอยู่บ้านย่าก็ไม่ได้มาอยู่แบบฟรีน่ะพ่อเราโอนเงินค่าน้ำค่าไฟหรืออาจจะมีค่าพวกซื้อของให้ย่ามาด้วย แล้วไม่ใช้ว่าดูแลคนแก่แล้วไม่เหนื่อยน่ะ เหนื่อยมากย่าเราดื้อ มากมีครั้งหนึ่งแกเดินออกถนนใหญ่แล้วเดินไปไกลมากมีคนเห็นเลยขับรถมาบอก
คือเดินออกบ่อยๆมากบางทีเนี่ยเดินไปแล้วไปล้มหน้าฟาดเลือดไหลเข้าโรงพยาบาลก็มี
แล้วคือพวกน้าเรา'ลูกของย่าเนี่ยก็มาโทษเราว่าไม่นั่งเฝ้าปล่อยให้ย่าออกไป (ขอโทษจร้าาจะให้กูนั่งเฝ้าตลอดก็ไม่ได้ป่ะ) โทษเราทุกอย่างแต่ไม่เคยมาดูแลแม่ตัวเอง
เราอ่ะดูให้ได้นะแต่ทำเท่าที่ทำได้ บางเรื่องมันเกินตัวไปอ่ะเกินมากเราเนียมีปัญญากับครอบครัวมาตั้งแต่ป.6ตอนนั้นโดนบูลลี่โดนตบมีบาดแผลกับมาจากโรงเรียนเอามาเล่าให้กับคนในบ้านก็ไม่มีใครสนใจพ่อเราก็เอาแต่พูดให้ตั้งใจเรียน แล้วถ้าถามเราจะให้ตั้งใจเรียนได้ยังไงในเมื่อโดนบูลลี่อยู่ตอนนั้นเพื่อนกลุ่มหนึ่งไปบอกคนทั้งห้องเลย ว่าอย่ามายุ้งกับเราก็นั้นแหละจับกลุ่มทำรายงานยังไม่ให้ความร่วมมือ ก็เอาไปเล่าให้คนในบ้านคือหัวเหราะใส่ พูดกันสนุกปากอีก แล้วตั้งแต่ตอนนั้นมาคือเป็นคนไม่ค่อยแสดงออกแล้วก็กลายเป็นคนกลัวการเข้าสังคมไปอีก จริงๆเราเป็นคนพูดมากพูดไม่หยุด ตอนนั้นหลังเรียนจบป.6เราเลยมาต่อก.ศ.นแทน ไม่มีกำลังใจที่จะเรียนต่อแล้วอ่ะ ตอนนั้นคิดได้ว่าแบบไม่อยากเรียนแล้วจะออกแต่ก็เรียนจนจบแล้วมาเรียนนอกระบบหรือก.ศ.นแทน
หัวจะปวดกับคนในบ้านแล้วยังต้องมาหัวจะปวดกับเพื่อนในห้องครูประจำชั้นอีก
ควรทำไงดีคะ??
ขอปรึกษาเรื่องครอบครัวหน่อยค่ะ
อย่างเช่นครั้งหนึ่งป้าเราชอบพูดประมาณว่าแบบไปทำงานที่นี้ได้อย่างนู้นดีอย่างนี่ป้าเห็นเขาทำเลย
อยากให้เราไปทำบ้างหรือเรื่องที่ยกขึ้นมาพูดว่าอยากให้ไปญี่ปุ่นหรือเรื่องถ้ามีงานแล้วเดี๋ยวป้าจะออกปิดร้านถาวรเพื่ออ!!มาให้เราทำงานแล้วเอาเงินมาให้ใช้ ด้วยความที่ว่าเราก็พูดอะไรได้ไม่เยอะด้วย
+กับพูดแล้วก็หาว่าเถียงหรือคำพูดที่ออกจากปากหรือสายตาประมาณว่าต้องทำนะไม่ทำไม่ได้
แล้วไม่ชอบตรงที่ว่าคุณจะออกจากงานแล้วให้เราไปทำงานเพื่อเอาเงินมาให้ใช้ ขนาดลูกเขายังไม่ให้เงินเลยแล้วทำไมเราต้องทำงานแล้วเอาเงินมาให้เขาใช้ด้วย ตัวป้าเราเนี่ยยังเอาตัวเองไม่รอดมีหนี้อีกหนี้ของลูกอีกลูกเขาไม่เคยให้เงินป้าเราน่ะนอกจากยืมแล้วค่อยเอามาคืน จริงๆเราอยู่ข้างน้าเรามากกว่ารู้สึกมีเหตุผลคือมันมีอะไรหลายๆอย่างอ่ะอยู่กับน้านี้เรารู้สึกสบายๆน่ะส่วนกับป้าโครตจะอึดอัด เอาง่ายๆก็คือป้าเราก็ยังเอาตัวเองไม่รอด แล้วยังอยากจะให้เราหาเงินมาให้ใช้ ตอนนั้นที่ได้ยินคำว่า เดี๋ยวออกงานแล้วให้เราหาเงินมาให้ใช้ คือ!! สตั้นไปเลยอ่ะ
หลายอย่างมาก อาจจะเพราะเราไม่ใช้คนที่จะพูดตรงไปตรงมาแล้วก็เป็นคนขี้เกรงใจด้วยทุกคำเราเลยไม่ปฏิเสธป้าน่ะ จริงมีหลายอย่างน่ะที่ป้าเราพูดแต่ทำได้แค่แบบตอบรับไม่เต็มใจ ไม่ทำให้ก็จะพูดประมาณว่าทำไมเป็นคนนิสัยแบบนี้ เอาจริงเราอยู่กับย่าเราด้วยซื้งก็อยู่บ้านย่าป้าเราก็อยู่ด้วยส่วนน้า "พูดตรงๆเลยมั้ยดูแลย่าเราก็เหนื่อยสุดๆเรียกได้ว่าบางครั้งหงุดหงิดอ่ะลูกหลานเขาไม่มีใครมานั่งดูแลแม่ตัวเองแต่คือเราต้องมาทำและปัญหามันก็อยู่ที่ตัวป้าเราเอาง่ายๆคือสั่งๆอยู่นั้นแหละพอไม่ทำก็มีปัญหากัน มันมีหลายอย่างที่เราไม่ชอบแต่ก็พูดออกไปไม่ได้ก็มี พูดไปตรงๆมันก็จะทะเลาะมีปัญหาวุ่นวายกันไปอ่ะ แล้วอีกอย่างป้าเราเนี่ยเวลากินข้าวไม่ชอบล้างจานเลยลูกชายป้าแกด้วยกินเสร็จแช่จานไว้พอมันเริ่มเยอะก็ไม่อยากล้างเอางานมาอ้างว่าต้องทำงานทั้งๆที่ก็ไม่เห็นงานให้ทำ นั่งดูติ๊กต๊อกเสียงดัง แล้วคือเรา!!!ต้องมานั่งล้างให้ถ้าไม่ทำก็จะพูดถึงบุญคุณว่าเลี้ยงมาอย่างนู้นอย่างนี้ มันไม่ได้อ่ะ หงุดหงิดตรงนี้มาก (จานที่เราใช้กับย่าเนี่ยล้างแยกน่ะ) ****เรามาอยู่บ้านย่าก็ไม่ได้มาอยู่แบบฟรีน่ะพ่อเราโอนเงินค่าน้ำค่าไฟหรืออาจจะมีค่าพวกซื้อของให้ย่ามาด้วย แล้วไม่ใช้ว่าดูแลคนแก่แล้วไม่เหนื่อยน่ะ เหนื่อยมากย่าเราดื้อ มากมีครั้งหนึ่งแกเดินออกถนนใหญ่แล้วเดินไปไกลมากมีคนเห็นเลยขับรถมาบอก
คือเดินออกบ่อยๆมากบางทีเนี่ยเดินไปแล้วไปล้มหน้าฟาดเลือดไหลเข้าโรงพยาบาลก็มี
แล้วคือพวกน้าเรา'ลูกของย่าเนี่ยก็มาโทษเราว่าไม่นั่งเฝ้าปล่อยให้ย่าออกไป (ขอโทษจร้าาจะให้กูนั่งเฝ้าตลอดก็ไม่ได้ป่ะ) โทษเราทุกอย่างแต่ไม่เคยมาดูแลแม่ตัวเอง
เราอ่ะดูให้ได้นะแต่ทำเท่าที่ทำได้ บางเรื่องมันเกินตัวไปอ่ะเกินมากเราเนียมีปัญญากับครอบครัวมาตั้งแต่ป.6ตอนนั้นโดนบูลลี่โดนตบมีบาดแผลกับมาจากโรงเรียนเอามาเล่าให้กับคนในบ้านก็ไม่มีใครสนใจพ่อเราก็เอาแต่พูดให้ตั้งใจเรียน แล้วถ้าถามเราจะให้ตั้งใจเรียนได้ยังไงในเมื่อโดนบูลลี่อยู่ตอนนั้นเพื่อนกลุ่มหนึ่งไปบอกคนทั้งห้องเลย ว่าอย่ามายุ้งกับเราก็นั้นแหละจับกลุ่มทำรายงานยังไม่ให้ความร่วมมือ ก็เอาไปเล่าให้คนในบ้านคือหัวเหราะใส่ พูดกันสนุกปากอีก แล้วตั้งแต่ตอนนั้นมาคือเป็นคนไม่ค่อยแสดงออกแล้วก็กลายเป็นคนกลัวการเข้าสังคมไปอีก จริงๆเราเป็นคนพูดมากพูดไม่หยุด ตอนนั้นหลังเรียนจบป.6เราเลยมาต่อก.ศ.นแทน ไม่มีกำลังใจที่จะเรียนต่อแล้วอ่ะ ตอนนั้นคิดได้ว่าแบบไม่อยากเรียนแล้วจะออกแต่ก็เรียนจนจบแล้วมาเรียนนอกระบบหรือก.ศ.นแทน
หัวจะปวดกับคนในบ้านแล้วยังต้องมาหัวจะปวดกับเพื่อนในห้องครูประจำชั้นอีก
ควรทำไงดีคะ??