สวัสดีครับมีเรื่องอยากปรึกษา
พอดีผมมีแฟนที่รักมากๆรู้จักกันมาได้เกือบปีละครับ แต่อยู่ดีๆวันนี้ผมก็มีคสามคิดที่แบบปั่นหัวมากๆเรื่องฐานะของเราสองคนเนื่องจากแฟนเป็นคนที่ฐานะค่อนข้างโอเครเรียนมหาลัยต้นๆของไทยอยู่คอนโดขับรถยนต์ไปเรียน ซึ่งตัวผมเองอยู่ห้องสามพันนั่งรถเมล์ไปเรียนใช้เงินวันละน้อยนิด แต่ในช่วงแรกๆก็ไท่ทีปัญหาหรือความคิดอะไรพวกนี้หรอกนะครับแต่พอแบบแฟนชวนมาอยู่คอนโดกับเขาผมก็มาแต่สักพักก็เริ่มมีความคิดลบๆเข้ามาว่าตัวผมเองมันห่างกะเขามากๆจริงๆในทุกๆอย่าง ส่วนในเรื่องค่าใช้จ่ายผมเองก็ไม่เคยร้องขอถ้าผมจะกินหรืออยากได้ผมจะซื้อเองแต่ส่วนมากเขาชอบจ่ายให้ผมโดยให้เหตุผลว่าเห็นผมกินแล้วมีความสุข (น่ารักใช่มั้ยละครับ)แต่ก็นั้นแหละนานๆไปผมเลยรู้สึกว่ามันเป็นแผลในใจผมเพราะไปเที่ยวไปมหาเขาจะเป็นฝ่ายจ่ายให้ผมตลอดจนเป็นความเครียดให้ตัวผมซึ่งในตลอดที่ผ่านมาผมพยายามจะไม่รับแต่เขาก็จะพูดตลอดว่าเขาอยากให้ ซึ่งช่วงหลังๆเขาเงินหมดก่อนที่จะถึงสิ้นเดือนกลายเป็นว่าเขาก็อยู่แบบอาจจะไม่ได้กินหรือทำในสิ่งที่ตัวเองอยากทำทั้งที่ปกติเงินเขาใช้แบบเหลือๆเลยมันเลยทำมห้ผมคิดมากนอนร้องไห้ว่าผมคือสาเหตุที่ทำมห้เขาลำบาก ผมอยากห่างแต่คิดว่าเขาคงไม่โอเครแน่ๆและผมก็ไม่อยากให้เขาเสียใจด้วยแต่ทั้งหมดนี้ไม่ใช่ว่าผมไม่พยายามนะครับด้วยความที่ทางบ้านผมเองก็ไม่ได้มีเงินมันเลยไม่พอที่จะเอาไปใช้ไปกินเรื่อยเปื่อยในแต่ละวัน ได้เหมือนเขาบางทีผมก็อดข้าวเช้ากลางวันเพื่อให้ผมได้มีเงินเหลือไปซื้อของกินตอนเย้นกับเขาซึ่งกลายเป็นความทรมานที่ผมต้องแยกรับจนไม่รู้จะทำไงดีโดยที่ไม่อยากมห้เขาเสียและผมเองก็รักเขามากรักที่เขาทำให้ผมขนาดนี้
ฐานะกับความรัก
พอดีผมมีแฟนที่รักมากๆรู้จักกันมาได้เกือบปีละครับ แต่อยู่ดีๆวันนี้ผมก็มีคสามคิดที่แบบปั่นหัวมากๆเรื่องฐานะของเราสองคนเนื่องจากแฟนเป็นคนที่ฐานะค่อนข้างโอเครเรียนมหาลัยต้นๆของไทยอยู่คอนโดขับรถยนต์ไปเรียน ซึ่งตัวผมเองอยู่ห้องสามพันนั่งรถเมล์ไปเรียนใช้เงินวันละน้อยนิด แต่ในช่วงแรกๆก็ไท่ทีปัญหาหรือความคิดอะไรพวกนี้หรอกนะครับแต่พอแบบแฟนชวนมาอยู่คอนโดกับเขาผมก็มาแต่สักพักก็เริ่มมีความคิดลบๆเข้ามาว่าตัวผมเองมันห่างกะเขามากๆจริงๆในทุกๆอย่าง ส่วนในเรื่องค่าใช้จ่ายผมเองก็ไม่เคยร้องขอถ้าผมจะกินหรืออยากได้ผมจะซื้อเองแต่ส่วนมากเขาชอบจ่ายให้ผมโดยให้เหตุผลว่าเห็นผมกินแล้วมีความสุข (น่ารักใช่มั้ยละครับ)แต่ก็นั้นแหละนานๆไปผมเลยรู้สึกว่ามันเป็นแผลในใจผมเพราะไปเที่ยวไปมหาเขาจะเป็นฝ่ายจ่ายให้ผมตลอดจนเป็นความเครียดให้ตัวผมซึ่งในตลอดที่ผ่านมาผมพยายามจะไม่รับแต่เขาก็จะพูดตลอดว่าเขาอยากให้ ซึ่งช่วงหลังๆเขาเงินหมดก่อนที่จะถึงสิ้นเดือนกลายเป็นว่าเขาก็อยู่แบบอาจจะไม่ได้กินหรือทำในสิ่งที่ตัวเองอยากทำทั้งที่ปกติเงินเขาใช้แบบเหลือๆเลยมันเลยทำมห้ผมคิดมากนอนร้องไห้ว่าผมคือสาเหตุที่ทำมห้เขาลำบาก ผมอยากห่างแต่คิดว่าเขาคงไม่โอเครแน่ๆและผมก็ไม่อยากให้เขาเสียใจด้วยแต่ทั้งหมดนี้ไม่ใช่ว่าผมไม่พยายามนะครับด้วยความที่ทางบ้านผมเองก็ไม่ได้มีเงินมันเลยไม่พอที่จะเอาไปใช้ไปกินเรื่อยเปื่อยในแต่ละวัน ได้เหมือนเขาบางทีผมก็อดข้าวเช้ากลางวันเพื่อให้ผมได้มีเงินเหลือไปซื้อของกินตอนเย้นกับเขาซึ่งกลายเป็นความทรมานที่ผมต้องแยกรับจนไม่รู้จะทำไงดีโดยที่ไม่อยากมห้เขาเสียและผมเองก็รักเขามากรักที่เขาทำให้ผมขนาดนี้