ต้องบอกก่อนว่าผมเป็นคนที่พูดไม่เก่งครับและมีเพือนน้อยมาก แต่ก็อยากมีเพราะไม่อยากดูเป็นส่วนเกินหรือรู้สึกโดดเดี่ยวเวลาต้องทำงานกลุ่มกับเพื่อน
ผมรู้สึกว่าพยายามเต็มที่มากกับการเข้าหาคนอื่น พยายามหาเรื่องคุยถามเรื่องเกี่ยวกับตัวเพื่อนเท่าที่จะคิดเรื่องที่ถามออก เพื่อจะได้มีเรื่องคุยแต่ก็รู้สึกเหมือนถูกมองข้ามตลอดเหมือนไม่เห็นความสำคัญของเรา เวลานั่งเล่นด้วยกันกับเพื่อนคนนึงอยู่พอเขาเห็นเพื่อนอีกคนก็รีบลุกไปหาทันทีไม่บอกไม่กล่าวอะไรเราเลย เวลาอยู่ด้วยกันเราทำธุระอะไรอยู่ไม่เคยรอ คือไม่รู้จะทำยังไงจริงๆให้เขาเห็นความสำคัญของผมบ้าง
ไม่รู้ทำไรผิดทำไมถูกมองข้าม
ผมรู้สึกว่าพยายามเต็มที่มากกับการเข้าหาคนอื่น พยายามหาเรื่องคุยถามเรื่องเกี่ยวกับตัวเพื่อนเท่าที่จะคิดเรื่องที่ถามออก เพื่อจะได้มีเรื่องคุยแต่ก็รู้สึกเหมือนถูกมองข้ามตลอดเหมือนไม่เห็นความสำคัญของเรา เวลานั่งเล่นด้วยกันกับเพื่อนคนนึงอยู่พอเขาเห็นเพื่อนอีกคนก็รีบลุกไปหาทันทีไม่บอกไม่กล่าวอะไรเราเลย เวลาอยู่ด้วยกันเราทำธุระอะไรอยู่ไม่เคยรอ คือไม่รู้จะทำยังไงจริงๆให้เขาเห็นความสำคัญของผมบ้าง