แฟนเราจะแผ่รังสีความหงุดหงิดออกมาตลอดเวลาที่มีปัญหาค่ะ ไม่ใช่ปัญหาของเรา2คน แต่เป็นปัญหาของเขาเอง อาจจะเป็นปัญหาครอบครัวหรืองาน เขาจะติดเงียบ ถอนหายใจ ถามเยอะไม่ได้เพราะจะเซ้าซี้ หรือแม้แต่เวลาปกติ ก็จะทำเสียงจิ๊จ๊ะตลอดเวลา บ่นเบื่อ พูดคนเดียว ขำคนเดียว เราก็ได้แต่ต้องชินกับการพูดและขำคนเดียวของเค้า เหมือนไม่รับรู้ว่าขำอะไร แล้วก็จะไม่รู้ไปอย่างนั้นเพราะเป็นเรื่องปกติไปแล้ว อยู่ในจุดที่ถามจนไม่ถามแล้ว😂 บางครั้งหงุดหงิดอะไรมาแบบที่เราไม่รู้ต้นตอ แต่เราต้องรับการกระทำฟึดฟัดของเขาตลอด เหมือนฟิลเสียไปด้วยทุกครั้งเพราะเราเป็นคนใกล้ตัวของเขา ถามเยอะไม่ได้ต้องรอให้เล่าเอง ก็ได้แต่ต้องใจเย็น ปล่อยไป แล้วก็หาอะไรทำให้ดีขึ้น แต่ก็ไม่รู้ว่าเราจะรับจุดนี้ไปถึงตอนไหน เหมือนไม่ได้ทำอะไรผิดแต่ต้องรับรังสีความน่าเบื่อนี้ ความเงียบ เดินไม่รอ ตามใจตัวเอง หน้าบูด ฟึดฟัดวางของกระแทกแรงๆ ทั้งๆที่เราไม่ได้ทะเลาะกัน ในฐานะเป็นแฟนเราก็ไม่อยากเห็นเขาเป็นแบบนี้ แต่บางครั้งก็รู้สึกทำอะไรไม่ได้ ในขณะเดียวกันเราก็ต้องเซฟสภาพใจเราเหมือนกัน เหมือนอยู่ใกล้คนหงุดหงิดตลอดเวลา ก็หงุดหงิดไปด้วย ตามประโยคที่บอกว่าอยากเป็นแบบไหนให้พาตัวเองไปอยู่ในที่แบบนั้น อยู่ใกล้คนพลังบวก แต่ตอนนี้บางทีก็ลบมากค่ะ สักพักก็อารมณ์เปลี่ยน สลับไปมา เลยต้องอยู่กับอารมณ์สวิงตลอดเวลา
รับมือยังไงกับคนอารมณ์ฉุน ถอนหายใจ พูดคนเดียว จิ๊จ๊ะตลอดเวลา