เมื่อ3-4ปีที่แล้ว โควิดตัวดีได้เข้ามา โรงเรียนก็ปิดอะไรๆก็ปิด คุณพ่อกับแม่ก็ไม่อยู่บ้านกลับแค่ตอนมืดทีนี้ชั้นก็อยู่คนเดียวสิจ้ะ คิอตอนแรกๆอะก็สนุกแบบหุ้ยแกร่เก๋เว้อชั้นยุบ้านคนเดียวจร้ โตเป็นผุ้ใหญ่แล้วจร้าาา💅💅💅ทำข้าวกินเอง ออกไปเดินเล่นปั่นจักรยานแถวๆบ้าน ่คือม่วนสุด
ม่วนได้แค่ปีนั้นปีแรก ปีสองนี้มาตรึม ความเหงา ความว่าง ความขี้เกียด และสิ่งที่น่ากลัวที่สุด "ความวิตกกังวล" ช่วงนั้นในตอนกลางคืนคือนรกสุดๆ คิดถึงเรื่องแย่ๆ ความตายบ้าง อุบัติเหตุบ้าง จิตนาการต่างๆนาๆว่าพวกนั้นมันเกิดขึ้นกับตัวเรา หรือครอบครัว นอนไม่หลับเลยจ้า ยังๆยังไม่หมด มันยังลุกลามมาตอนกลางวัน เวลาเดินทางหรือการใช้ชีวิตใดกังวลอุบัติเหตุทุกอย่าง ไม่ว่ากับตัวเองหรือครอบครัว กลัวอาม่าจะล้ม กลัวรถชน กลัวชนรถ เครียดจริงๆ และสิ่งนี้จะเกิดขึ้นตอนอยู่คนเดียวกับอยู่บนรถยนต์
แต่ก็ดีได้ช่วงนึงนะ ประมาณเกือบปี ป้อปปี้เลิ้ฟจ้าาาดันไปแอบชอบไอ่หนุ่มตี๋ คุยเล่นเล่นเกมด้วยกันช่วงนั้นๆพอดี 9เดือนนี้ดีมาก ชั้นไม่คิดมากอาไรเลย เหมือนพอเรามีใครซักคนที่อยู่คุยเล่นกับเราเยอะๆเราก็ไม่มีเวลาให้คิดกังวลก่อนนอนเพราะมัวแต่คิดถึงหน้าไอ่หนุ่ม ละพอจบกับไอหนุ่ม เพราะนางคุยซ้อนชั้นเลยโกรธมาก เอาจริงถ้าแกไม่ชอบเราอะแกบอกมาเลยไม่โกรธหรอกแต่ทำอย่างงี้อะ โดยกุซักได้นะงับไอ่ตี๋
นั่นแหละค่ะ ความวิตกกังวลทั้งหลายประทุขึ้นอีกครั้ง
คุยกับเพื่อนก็ทุเลามาบ้างนะคะแต่เพื่อนเมินแชทเรา เราก็ช่างมัน ดะมีเรื่องให้คิดมากอีก แต่วิธีทุเลาที่ดีที่สุดคือนอนกับพ่อแม่ค่ะ สบายใจดี ชวนเค้าคุยจนเค้ารำคาญละหลับไป เราก็คุยจนง่วงเลยหลับได้ง่ายดี
มีใครเคยมีประสบการณ์แบบนี้มั้ยคะ หรือมีวิธีดับความคิดพวกนี้ยังไง?
วิตกกังวลเรื่องเซ็งๆของคนกลัวการอยู่คนเดียว
ม่วนได้แค่ปีนั้นปีแรก ปีสองนี้มาตรึม ความเหงา ความว่าง ความขี้เกียด และสิ่งที่น่ากลัวที่สุด "ความวิตกกังวล" ช่วงนั้นในตอนกลางคืนคือนรกสุดๆ คิดถึงเรื่องแย่ๆ ความตายบ้าง อุบัติเหตุบ้าง จิตนาการต่างๆนาๆว่าพวกนั้นมันเกิดขึ้นกับตัวเรา หรือครอบครัว นอนไม่หลับเลยจ้า ยังๆยังไม่หมด มันยังลุกลามมาตอนกลางวัน เวลาเดินทางหรือการใช้ชีวิตใดกังวลอุบัติเหตุทุกอย่าง ไม่ว่ากับตัวเองหรือครอบครัว กลัวอาม่าจะล้ม กลัวรถชน กลัวชนรถ เครียดจริงๆ และสิ่งนี้จะเกิดขึ้นตอนอยู่คนเดียวกับอยู่บนรถยนต์
แต่ก็ดีได้ช่วงนึงนะ ประมาณเกือบปี ป้อปปี้เลิ้ฟจ้าาาดันไปแอบชอบไอ่หนุ่มตี๋ คุยเล่นเล่นเกมด้วยกันช่วงนั้นๆพอดี 9เดือนนี้ดีมาก ชั้นไม่คิดมากอาไรเลย เหมือนพอเรามีใครซักคนที่อยู่คุยเล่นกับเราเยอะๆเราก็ไม่มีเวลาให้คิดกังวลก่อนนอนเพราะมัวแต่คิดถึงหน้าไอ่หนุ่ม ละพอจบกับไอหนุ่ม เพราะนางคุยซ้อนชั้นเลยโกรธมาก เอาจริงถ้าแกไม่ชอบเราอะแกบอกมาเลยไม่โกรธหรอกแต่ทำอย่างงี้อะ โดยกุซักได้นะงับไอ่ตี๋
นั่นแหละค่ะ ความวิตกกังวลทั้งหลายประทุขึ้นอีกครั้ง
คุยกับเพื่อนก็ทุเลามาบ้างนะคะแต่เพื่อนเมินแชทเรา เราก็ช่างมัน ดะมีเรื่องให้คิดมากอีก แต่วิธีทุเลาที่ดีที่สุดคือนอนกับพ่อแม่ค่ะ สบายใจดี ชวนเค้าคุยจนเค้ารำคาญละหลับไป เราก็คุยจนง่วงเลยหลับได้ง่ายดี
มีใครเคยมีประสบการณ์แบบนี้มั้ยคะ หรือมีวิธีดับความคิดพวกนี้ยังไง?