หนูอยากรู้ความคิดเห็นของทุกคนค่ะ 😢
- เรื่องมีอยู่ว่าตั้งแต่หนูเกิดมา แม่หนูทิ้งให้อยู่กับย่า(ฝั่งพ่อ) มาตั้งแต่เกิดเลย และไม่เคยมาเยี่ยม หรือส่งเงินเลี้ยงดูหนูเลยค่ะ หนูเติบโตมาด้วยย่าและเรียกย่าว่าแม่ จนกระทั่งหนูเริ่มโต ย่าเคยบอกว่าคนนั้นคือแม่ของหนูค่ะ (อยู่ตำบลเดียวกัน เห็นกันบ่อย แต่แม่ไม่ทัก เดินสวนทางกันเหมือนคนไม่รู้จัก) ย่าบอกกับหนูเสมอว่า ย่าจะเลี้ยงดูหนูเองไม่ต้องไปรบกวนหรือขอความช่วยเหลือจากเขา หนูไม่เคยมีความสัมพันธ์กับแม่เลยค่ะแค่รู้ว่าคนนั้นคือแม่ที่เกิดมา ไม่คุยไม่ทักกันเลย ตอนแรกหนูก็ยังสงสัยว่าทำไมเขาถึงทำแบบนั้นกับหนู พ่อหนูเสียตั้งแต่หนูยังอยู่ในท้อง บ้านหนูลำบากมากค่ะตอนนั้นเลยได้ทุนยากจนกับทุนเรียนดี แต่ต้องใช้บัตรประชาชนบิดา-มารดาตัวจริงในการยืนยัน อาเลยตัดสินใจพาหนูไปที่บ้านของแม่เพื่อขอบัตรประชาชนในการขอทุน แค่คำแรกที่หนูได้ยินจากปากแม่คือ "มาทำไม ถ้าจะมาขอเงินไม่มีให้หรอกนะ" ตอนนั้นหนูรับรู้ได้ค่ะ ว่าเราไม่มีอะไรเกี่ยวข้องกันแล้วถึงจะเสียใจ แต่หนูก็เข้มแข็งค่ะ เพราะหนูมีย่าและหนูก็รักย่ามาก พอม.5 ย่าหนูเสียตอนนั้นทุกอย่างมืดแปดด้าน ต่อให้หนูมีอาแต่เขาก็มีภาระของเขาที่ต้องจ่าย และลูกของเขาที่ต้องดูแล
- หนูเลยตัดสินใจดิ้นรน ทำงาน part-time ส่งตัวเองเรียน จนขึ้นมหาวิทยาลัย กู้กยศ. ทำงานไปด้วยเรียนไปด้วย จนหนูจบปริญญาตรี มีงานประจำเงินเดือนพอที่จะใช้จ่ายสำหรับตัวเอง ไม่เป็นภาระใคร ไม่ยืมเงินใคร จนหลายๆอย่างมันดีขึ้นค่ะเลี้ยงตัวเองได้
- จนกระทั้ง มีญาติโทรมาว่า แม่ขอเบอร์หนูค่ะ อยากติดต่อหาหนู ถามญาติหนูว่าหนูสบายดีไหม แต่งงานแล้วหรือยัง ถ้าแต่งงานสินสอดเท่าไหร่ ตอนนี้เขาพยายามขอเบอร์ติดต่อมาหาหนูค่ะ ซึ่งก่อนหน้านี้ไม่มีเรื่องพวกนี้เข้ามาในหัวหนูเลย หนูเพิ่งรับปริญญา หนูมีความสุขกับการใช้ชีวิตคนเดียวไปแล้ว หนูเข้มแข็งมากๆและหนูคิดว่าหนูสู้คนเดียวมาตลอด หนูผิดมากไหมคะถ้าหนูไม่อยากติดต่อกับแม่ หนูรู้สึกน้อยใจมากๆทำไมเขาเพิ่งมาในวันที่หนูอยู่คนเดียวได้แล้ว อกตัญญูมากไหมคะ😢
(ถ้าเป็นทุกคน ทุกคนจะทำยังไงคะ หนูเครียดมากค่ะ ขอบคุณมากค่ะ)
อกตัญญู หรือเปล่า
- เรื่องมีอยู่ว่าตั้งแต่หนูเกิดมา แม่หนูทิ้งให้อยู่กับย่า(ฝั่งพ่อ) มาตั้งแต่เกิดเลย และไม่เคยมาเยี่ยม หรือส่งเงินเลี้ยงดูหนูเลยค่ะ หนูเติบโตมาด้วยย่าและเรียกย่าว่าแม่ จนกระทั่งหนูเริ่มโต ย่าเคยบอกว่าคนนั้นคือแม่ของหนูค่ะ (อยู่ตำบลเดียวกัน เห็นกันบ่อย แต่แม่ไม่ทัก เดินสวนทางกันเหมือนคนไม่รู้จัก) ย่าบอกกับหนูเสมอว่า ย่าจะเลี้ยงดูหนูเองไม่ต้องไปรบกวนหรือขอความช่วยเหลือจากเขา หนูไม่เคยมีความสัมพันธ์กับแม่เลยค่ะแค่รู้ว่าคนนั้นคือแม่ที่เกิดมา ไม่คุยไม่ทักกันเลย ตอนแรกหนูก็ยังสงสัยว่าทำไมเขาถึงทำแบบนั้นกับหนู พ่อหนูเสียตั้งแต่หนูยังอยู่ในท้อง บ้านหนูลำบากมากค่ะตอนนั้นเลยได้ทุนยากจนกับทุนเรียนดี แต่ต้องใช้บัตรประชาชนบิดา-มารดาตัวจริงในการยืนยัน อาเลยตัดสินใจพาหนูไปที่บ้านของแม่เพื่อขอบัตรประชาชนในการขอทุน แค่คำแรกที่หนูได้ยินจากปากแม่คือ "มาทำไม ถ้าจะมาขอเงินไม่มีให้หรอกนะ" ตอนนั้นหนูรับรู้ได้ค่ะ ว่าเราไม่มีอะไรเกี่ยวข้องกันแล้วถึงจะเสียใจ แต่หนูก็เข้มแข็งค่ะ เพราะหนูมีย่าและหนูก็รักย่ามาก พอม.5 ย่าหนูเสียตอนนั้นทุกอย่างมืดแปดด้าน ต่อให้หนูมีอาแต่เขาก็มีภาระของเขาที่ต้องจ่าย และลูกของเขาที่ต้องดูแล
- หนูเลยตัดสินใจดิ้นรน ทำงาน part-time ส่งตัวเองเรียน จนขึ้นมหาวิทยาลัย กู้กยศ. ทำงานไปด้วยเรียนไปด้วย จนหนูจบปริญญาตรี มีงานประจำเงินเดือนพอที่จะใช้จ่ายสำหรับตัวเอง ไม่เป็นภาระใคร ไม่ยืมเงินใคร จนหลายๆอย่างมันดีขึ้นค่ะเลี้ยงตัวเองได้
- จนกระทั้ง มีญาติโทรมาว่า แม่ขอเบอร์หนูค่ะ อยากติดต่อหาหนู ถามญาติหนูว่าหนูสบายดีไหม แต่งงานแล้วหรือยัง ถ้าแต่งงานสินสอดเท่าไหร่ ตอนนี้เขาพยายามขอเบอร์ติดต่อมาหาหนูค่ะ ซึ่งก่อนหน้านี้ไม่มีเรื่องพวกนี้เข้ามาในหัวหนูเลย หนูเพิ่งรับปริญญา หนูมีความสุขกับการใช้ชีวิตคนเดียวไปแล้ว หนูเข้มแข็งมากๆและหนูคิดว่าหนูสู้คนเดียวมาตลอด หนูผิดมากไหมคะถ้าหนูไม่อยากติดต่อกับแม่ หนูรู้สึกน้อยใจมากๆทำไมเขาเพิ่งมาในวันที่หนูอยู่คนเดียวได้แล้ว อกตัญญูมากไหมคะ😢
(ถ้าเป็นทุกคน ทุกคนจะทำยังไงคะ หนูเครียดมากค่ะ ขอบคุณมากค่ะ)