ถ้าเราไม่เลี้ยงแม่ที่ไม่เลี้ยงเรา เราอกตัญญู​มั้ยคะ?

คือแม่เราไม่เคยเลี้ยงเราเลย เพียงแค่คลอดออกมาให้นมแค่พอพักนึงจากนั้นก็แยกกันอยู่ ตัวเราไปอยู่กับย่าตั้งแต่จำความได้ มีพ่อคอยส่งค่าเลี้ยงดู พอโตขึ้นพ่อก็เข้ามาอยู่ด้วยและส่งเสียเราจนจะจบปริญญาตรี​ตรีแล้ว

ส่วนแม่พึ่งติดต่อเรามาตอนม.4 เคยมาทำหน้าที่แม่แค่ตอนเราต้องการคนมายืนยันพาสปอร์ตตอนได้ทุนไปตปท. กับงานศพปู่แค่นั้น ไม่เคยให้เงินเราเลยแม้แต่แดงเดียว

ช่วงหลังๆมานี้เค้ามักจะถามว่าเมื่อไรจะเรียนจบ ซึ่งนี่คิดว่าจะเรียนต่อโท แต่แม่เค้าก็ตอบกลับมาว่า แบบนี้เมื่อไรแม่จะได้ใช้เงินเราล่ะ เมื่อไรจะได้เลี้ยงแม่ พูดเหมือนว่าพอเราเรียนจบเค้าหวังจะให้เราเลี้ยง

เราก็แบบเอ้า ตัวเองยังไม่เคยเลี้ยงเราเลย ทิ้งเราเป็นภาระพ่อกับย่า เราต้องเลี้ยงเค้าด้วยเหรอ เราเอาเรื่องนี้ไปปรึกษาพ่อ พ่อบอกว่าให้เลี้ยงตามกำลังที่มี ถ้ามีก็ให้เค้า ซึ่งเราคิดหนักมาตลอด

ตอนนี้ใกล้จะจบแล้ว เราต้องเลี้ยงทั้งตัวเอง พ่อ ย่า แถมเงินเก็บอนาคตอีก เราคิดว่าเราไม่อยากส่งเงินให้แม่แท้ๆตัวเองเลย เค้าทำเหมือนว่ารักเรามาก แต่เราลำบากไม่เคยส่งเงิน ไม่เคยลงมาหาเลยสักครั้งเดียว

เราเป็นลูกคนเดียวภาระเงินเยอะ เด็กจบใหม่ช่วงโควิดอีกงานจะได้หรือเปล่าก็ไม่รู้ ถ้าเราคิดว่าในอนาคตและอาจจะต่อไปไม่ส่งเงินให้แม่ เพราะเราไม่คิดว่าต้องทำ

แบบนี้เราอกตัญญู​มั้ยคะ?