คำตอบที่ได้รับเลือกจากเจ้าของกระทู้
ความคิดเห็นที่ 1
คงแล้วแต่ครอบครัวนะ
ครอบครัวเรา สำหรับเรา ลูกที่เกิดมาเรามองว่าคือเขาคือความสุขของเรา เราจึงมอบแต่สิ่งที่ดีที่สุดให้ลูกเราเพื่อให้เขามีชีวิตที่ดีต่อไปในภายภาคหน้า
เราไม่เคยคิดว่าเรามีบุญคุญกับลูก และลูกไม่ต้องมาเลี้ยงดูทดแทนบุญคุณเรา และเราบอกลูกแบบนี้จริงๆ
แต่สิ่งที่เราได้รับกลับมาคือ เขารับรู้ความรักของเราที่ทำทุกสิ่งทุกอย่างให้เขา เขาจึงพูดเสมอว่าเขาจะดูแลเราให้ดีที่สุดเพื่อตอบแทนสิ่งที่เรามอบให้เขา ทั้งๆ ที่เราไม่เคยบอก ไม่เคยร้องขอ
สำหรับความคิดของคุณ มันไม่ได้แย่อะไรหรอกค่ะ
ทุกครอบครัว ทุกคน มีพฤติกรรมและความคิดที่ออกมาจากพื้นฐานสภาพแวดล้อมเป็นตัวหล่อหลอมมากกว่า
ครอบครัวเรา สำหรับเรา ลูกที่เกิดมาเรามองว่าคือเขาคือความสุขของเรา เราจึงมอบแต่สิ่งที่ดีที่สุดให้ลูกเราเพื่อให้เขามีชีวิตที่ดีต่อไปในภายภาคหน้า
เราไม่เคยคิดว่าเรามีบุญคุญกับลูก และลูกไม่ต้องมาเลี้ยงดูทดแทนบุญคุณเรา และเราบอกลูกแบบนี้จริงๆ
แต่สิ่งที่เราได้รับกลับมาคือ เขารับรู้ความรักของเราที่ทำทุกสิ่งทุกอย่างให้เขา เขาจึงพูดเสมอว่าเขาจะดูแลเราให้ดีที่สุดเพื่อตอบแทนสิ่งที่เรามอบให้เขา ทั้งๆ ที่เราไม่เคยบอก ไม่เคยร้องขอ
สำหรับความคิดของคุณ มันไม่ได้แย่อะไรหรอกค่ะ
ทุกครอบครัว ทุกคน มีพฤติกรรมและความคิดที่ออกมาจากพื้นฐานสภาพแวดล้อมเป็นตัวหล่อหลอมมากกว่า
แสดงความคิดเห็น
ทำไมคนเราเกิดพร้อมกับหนี้บุญคุณ
เกิดมาแล้วก็มาพร้อมกับหนี้ก้อนโตที่เรียกว่าบุญคุณที่ว่ากันว่าใช้ยังไงก็ไม่มีวันหมด
พอโตมาแล้วทำตัวไม่ดีไม่ได้อย่างที่พ่อแม่คาดหวังไม่ได้ทดแทนบุญคุณ ก็ต้องพบกับคำว่าเนรคุณ อกตัญญู มาพร้อมกับคำสาปที่ว่า ทำมาหากินไม่ขึ้น
ตายไปเป็นเปรตไม่ได้ผุดได้เกิด
แล้วคำถามคือแล้วให้เกิดมาทำไม แล้วเราอยากเกิดมามั้ย
"มันอาจจะเป็นความคิดที่แย่ก็ได้แต่ผมแค่สงใส"?