หลังจากที่เธอรู้แล้วว่าผมคิดยังไง เธอก็ดูจะนิ่ง
เฉยใส่ผมครับแบบว่าไม่สนใจกันเลย แต่ทุกคนก็ยังแซวอยู่ ตอนพักเที่ยงผมก็ยังไปห้องเธอ แต่ไปเล่นกับเพื่อนผู้ชายครับ เพราะตอนนี้เธอไม่คุยกับผมแล้ว อกหักจริงจังครั้งแรกเป็นแบบนี้นี่เอง
กลับบ้านเสียใจเลยครับ เรามันดูแย่มากๆเลย
ตอนนั้นในสายตาเด็กๆครับถ้าจะกิ๊กหรือคุยกับใครคนนั้นต้องดูเท่ดูดีในรุ่น ซึ่งผมไม่ ก็นั่นแหละครับผมก็ยอมรับนะ แต่เรื่องที่ยากที่สุดเวลาเราชอบใครสักคนมากๆเราจะไม่เป็นตัวเอง ยิ่งเวลาที่เจอเค้าด้วยนี่ไปกันใหญ่เลยครับ แต่เพื่อนๆในแก๊งค์เค้าก็แซวผมด้วยนะ เวลาเดินผ่านก็ตะโกนเลย ชอบใครอ่ะ ไปนั่งเล่นห้องเค้าก็..มาหาใครอ่ะ ทุกวันครับฮ่าๆๆ
แต่น่าเศร้ากว่าคือไร้ซึ่งเสียงเธอ เธอไม่ตลกด้วย
เธอได้แต่มองผมแบบนิ่งๆ แต่เพื่อนในแก๊งค์เธอ
ผมก็สนิทอยู่คนนึง เรากลับบ้านบนรถโรงเรียนด้วยกันครับ ผมก็จะชอบถามว่าเธอคนที่ผมชอบเป็นยังไงบ้าง เค้าพูดอะไรถึงผมมั้ย แล้วผมก็ขอเบอร์เธอ จากเพื่อนในแก๊งค์ของเธอคนที่ผมสนิท
แต่ยากครับกว่าจะได้มา แต่ก็นั่นแหละ ผมก็นิสัยดีเป็นเพื่อนที่ดีสะด้วยฮ่าๆๆ ก็เลยได้มา คืนนั้นกลับมาบ้าน จับมือถืออยู่ไม่สุขเลยครับ อยากคุย
อยากโทร ตื่นเต้นไปหมด ดูเวลายังไม่ดึกมาก
ทำใจให้พร้อม คิดในแง่ดี เข้าข้างตัวเองก่อนครับเวลานั้น อาจจะมีเรื่องคุยกันก็ได้ สุดท้าย กดโทร ไม่กดโทร กดโทร ไม่กดโทร แล้วผมก็กดโทรครับ ปลายสายดังขึ้นว่าสวัสดีค่ะ ผมนี่แทบช็อค ผมถามไปว่าใช่ชื่อนี้มั้ยครับ เธอตอบว่าใช่ค่ะ โทรจากไหนคะ ผมบอกเลย ก็เรานี่ไง โดยมีชื่อผมในคำตอบด้วย ไม่ถึงสามวิสายตัดทันทีหลังจากเธอรู้ว่าเป็นผม เจ็บจี๊ดสิครับฮ่าๆๆ (ตอนนี้ที่เล่าก็ยังรู้สึกอยู่นะฮ่าๆๆ) มันแย่ครับความรู้สึกตอนนั้น คงเหตุผลเราไม่เท่ลุคเราดูแย่เธอคงไม่ชอบเรา
แล้วอยู่ๆโทรศัพท์ก็ดังขึ้นครับ ใช่ครับเบอร์เธอ ผมแทบร้อง เธอโทรหาผม น้ำตาไหลเลย แล้วสายก็ตัดไป ผมรีบโทรกลับเลย เผื่อเธอมีอะไร หรือจะคุยอะไรกับผมมั้ย แต่เธอไม่รับครับ ผมโทรซ้ำๆเธอก็ไม่รับ ก็เลยสงสัยครับ ในหัวก็คิดเธอไม่ชอบเราแล้วจะโทรกลับทำไมในเมื่อเธอเป็นคนวางสายก่อน สุดท้ายตอนเช้าผมก็รู้ครับ เธอนั่งอยู่ในแก๊งค์เพื่อนเธอ แล้วเธอก็บอกผม เมื่อวานที่โทรกลับเพราะเบอร์ผมไปคล้ายเบอร์ป้าของเธอ แล้วเธอก็บ่นว่าผมจะโทรมาทำไมตั้งหลายสาย ผมก็พูดเลยครับ อะไรใครโทร ไม่เห็นรู้เรื่อง ผมก็ตีมึนเดินเฉยเลย เพื่อนๆเธอก็หัวเราะชอบใจใหญ่ การโทรไปหาเธอ ผมเคยโทรไปแค่สองครั้งเท่านั้นครับ
แต่ครั้งที่สอง ผมโทรตอนอยู่บนรถโรงเรียน
เป็นเวลาที่รถโล่งมากแล้ว มีผมกับเพื่อนผู้ชายอีกคนนึง ซึ่งคนนี้ก็รู้ครับว่าผมชอบเค้า ก็เลยเกิดการเชียร์ขึ้น ให้โทรหาเธอเลย ไอเราก็ยุขึ้นสะด้วยมีเพื่อนเชียร์ มีกำลังใจตามประสาเด็กครับ โทรไปปลายสายดังขึ้นเหมือนเดิมเลย สวัสดีค่ะ ใครคะ
แต่ครั้งนี้ผมก็ตอบกวนเธอไปว่า มีคนนึงที่เป็นชาวเรทโทเรี่ยนฮ่าๆๆๆ (เล่าไปยังแอบตลกตัวเอง)
เธอรู้ทันทีว่าผม เพราะผมจะชอบวงนี้มากฮ่าๆๆ
ในวันที่แย่ก็ยังมีเพลง เรทโทสเป็ค นี่แหละครับที่อยู่เป็นเพื่อนกัน โอเคมาต่อ ผมเล่าต่อนะ สุดท้ายจบเเบบเดิมครับ สายตัด เช้ามาไปโรงเรียน น่าห้องเธอมาบอกผมว่า ถ้าโทรมาอีกจะให้พ่อรับแล้วนะ นั่นคือครั้งที่สองและครั้งสุดท้ายที่ผมโทรหาเธอ ไว้ผมจะมาเล่าต่อ
ครั้งหนึ่ง...ถึงเธอ
ครั้งหนึ่ง...ถึงเธอ
เฉยใส่ผมครับแบบว่าไม่สนใจกันเลย แต่ทุกคนก็ยังแซวอยู่ ตอนพักเที่ยงผมก็ยังไปห้องเธอ แต่ไปเล่นกับเพื่อนผู้ชายครับ เพราะตอนนี้เธอไม่คุยกับผมแล้ว อกหักจริงจังครั้งแรกเป็นแบบนี้นี่เอง
กลับบ้านเสียใจเลยครับ เรามันดูแย่มากๆเลย
ตอนนั้นในสายตาเด็กๆครับถ้าจะกิ๊กหรือคุยกับใครคนนั้นต้องดูเท่ดูดีในรุ่น ซึ่งผมไม่ ก็นั่นแหละครับผมก็ยอมรับนะ แต่เรื่องที่ยากที่สุดเวลาเราชอบใครสักคนมากๆเราจะไม่เป็นตัวเอง ยิ่งเวลาที่เจอเค้าด้วยนี่ไปกันใหญ่เลยครับ แต่เพื่อนๆในแก๊งค์เค้าก็แซวผมด้วยนะ เวลาเดินผ่านก็ตะโกนเลย ชอบใครอ่ะ ไปนั่งเล่นห้องเค้าก็..มาหาใครอ่ะ ทุกวันครับฮ่าๆๆ
แต่น่าเศร้ากว่าคือไร้ซึ่งเสียงเธอ เธอไม่ตลกด้วย
เธอได้แต่มองผมแบบนิ่งๆ แต่เพื่อนในแก๊งค์เธอ
ผมก็สนิทอยู่คนนึง เรากลับบ้านบนรถโรงเรียนด้วยกันครับ ผมก็จะชอบถามว่าเธอคนที่ผมชอบเป็นยังไงบ้าง เค้าพูดอะไรถึงผมมั้ย แล้วผมก็ขอเบอร์เธอ จากเพื่อนในแก๊งค์ของเธอคนที่ผมสนิท
แต่ยากครับกว่าจะได้มา แต่ก็นั่นแหละ ผมก็นิสัยดีเป็นเพื่อนที่ดีสะด้วยฮ่าๆๆ ก็เลยได้มา คืนนั้นกลับมาบ้าน จับมือถืออยู่ไม่สุขเลยครับ อยากคุย
อยากโทร ตื่นเต้นไปหมด ดูเวลายังไม่ดึกมาก
ทำใจให้พร้อม คิดในแง่ดี เข้าข้างตัวเองก่อนครับเวลานั้น อาจจะมีเรื่องคุยกันก็ได้ สุดท้าย กดโทร ไม่กดโทร กดโทร ไม่กดโทร แล้วผมก็กดโทรครับ ปลายสายดังขึ้นว่าสวัสดีค่ะ ผมนี่แทบช็อค ผมถามไปว่าใช่ชื่อนี้มั้ยครับ เธอตอบว่าใช่ค่ะ โทรจากไหนคะ ผมบอกเลย ก็เรานี่ไง โดยมีชื่อผมในคำตอบด้วย ไม่ถึงสามวิสายตัดทันทีหลังจากเธอรู้ว่าเป็นผม เจ็บจี๊ดสิครับฮ่าๆๆ (ตอนนี้ที่เล่าก็ยังรู้สึกอยู่นะฮ่าๆๆ) มันแย่ครับความรู้สึกตอนนั้น คงเหตุผลเราไม่เท่ลุคเราดูแย่เธอคงไม่ชอบเรา
แล้วอยู่ๆโทรศัพท์ก็ดังขึ้นครับ ใช่ครับเบอร์เธอ ผมแทบร้อง เธอโทรหาผม น้ำตาไหลเลย แล้วสายก็ตัดไป ผมรีบโทรกลับเลย เผื่อเธอมีอะไร หรือจะคุยอะไรกับผมมั้ย แต่เธอไม่รับครับ ผมโทรซ้ำๆเธอก็ไม่รับ ก็เลยสงสัยครับ ในหัวก็คิดเธอไม่ชอบเราแล้วจะโทรกลับทำไมในเมื่อเธอเป็นคนวางสายก่อน สุดท้ายตอนเช้าผมก็รู้ครับ เธอนั่งอยู่ในแก๊งค์เพื่อนเธอ แล้วเธอก็บอกผม เมื่อวานที่โทรกลับเพราะเบอร์ผมไปคล้ายเบอร์ป้าของเธอ แล้วเธอก็บ่นว่าผมจะโทรมาทำไมตั้งหลายสาย ผมก็พูดเลยครับ อะไรใครโทร ไม่เห็นรู้เรื่อง ผมก็ตีมึนเดินเฉยเลย เพื่อนๆเธอก็หัวเราะชอบใจใหญ่ การโทรไปหาเธอ ผมเคยโทรไปแค่สองครั้งเท่านั้นครับ
แต่ครั้งที่สอง ผมโทรตอนอยู่บนรถโรงเรียน
เป็นเวลาที่รถโล่งมากแล้ว มีผมกับเพื่อนผู้ชายอีกคนนึง ซึ่งคนนี้ก็รู้ครับว่าผมชอบเค้า ก็เลยเกิดการเชียร์ขึ้น ให้โทรหาเธอเลย ไอเราก็ยุขึ้นสะด้วยมีเพื่อนเชียร์ มีกำลังใจตามประสาเด็กครับ โทรไปปลายสายดังขึ้นเหมือนเดิมเลย สวัสดีค่ะ ใครคะ
แต่ครั้งนี้ผมก็ตอบกวนเธอไปว่า มีคนนึงที่เป็นชาวเรทโทเรี่ยนฮ่าๆๆๆ (เล่าไปยังแอบตลกตัวเอง)
เธอรู้ทันทีว่าผม เพราะผมจะชอบวงนี้มากฮ่าๆๆ
ในวันที่แย่ก็ยังมีเพลง เรทโทสเป็ค นี่แหละครับที่อยู่เป็นเพื่อนกัน โอเคมาต่อ ผมเล่าต่อนะ สุดท้ายจบเเบบเดิมครับ สายตัด เช้ามาไปโรงเรียน น่าห้องเธอมาบอกผมว่า ถ้าโทรมาอีกจะให้พ่อรับแล้วนะ นั่นคือครั้งที่สองและครั้งสุดท้ายที่ผมโทรหาเธอ ไว้ผมจะมาเล่าต่อ
ครั้งหนึ่ง...ถึงเธอ