ขอสอบถามผู้รู้หน่อยครับ น้องผมถูกจับคดียาเสพติด มีไว้ครอบครองเพื่อเสพและจำหน่าย (ไม่ได้โดนล่อซื้อ) ตำรวจตั้งข้อหาจากพฤติการ น้องให้ความร่วมมือกับเจ้าหน้าที่โดยล่อซื้อจากผู้ค้าได้มาจำนวนนึงเพราะเจ้าหน้าที่บอกว่ามีผมกับรูปคดีของน้อง(จะได้100/2) ศาลชั้นต้นตัดสิน3ปี6เดือน โทษครั้งแรกลดเหลือ 1ปี6 เดือน ไม่รอลงอาญา แฟนน้องได้ยื่นประกันตัวศาลอุทธรณ์ แต่ศาลไม่อนุญาตเพราะโทษสูงกลัวผู้ต้องหาหลบหนี ทนายเลยแนะนำแฟนน้องให้ยื่นประกันศาลฎีกา โดยนำเอกสารถ่ายรูปประกอบการทำงาน และหลักฐานลูกๆของน้องทีกำลังเรียนอยู่3คน ว่าน้องยังมีภาระดูแลครอบครัวอยู่ สรุปศาลฎีกาให้ประกันตัว หลังจากออกมาเกือบ2ปีทนายให้น้องเข้าบำบัดกับโรงพยาบาลผู้ป่วยยาเสพติดจนเลิกขาด แล้วได้ขอหลักฐานการบำบัดที่ยืนยันโดยโรงพยาบาล ทนายได้ยื่นคำคัดค้านคำพิพากษาของศาลชั้นต้นให้กับศาลฎีกาไปว่า จำเลยไม่ได้รับความเป็นธรรมเท่าที่ควร. -ไม่ได้มาตรา100/2ที่ให้ความร่วมมือเจ้าหน้าจนขยายผลจับกมผู้ค้าได้ และพฤติการของจำเลยไม่ได้มีหลักฐานอย่างชัดเจนว่าเป็นผู้จำหน่าย อีกทั้งของกลางที่จับได้มีจำนวนไม่มากให้ศาลมองว่าเป็นผู้ป่วย และอยู่ในช่วงแก้ไข พรบ ยาเสพติดใหม่2564 ที่จำเลยควรได้ใช้ในคดี และในขณะประกันตัวออกมาจำเลยได้เข้าบำบัดยาเสพติดจนเลิกขาด และเป็นโทษครั้งแรก ขอให้ศาลฎีกาปรับเปลี่ยนโทษใหม่ ให้เบาลงโดยให้คมประพฤติทำคุณประโยชน์ ให้โอกาสจำเลยได้กลับตัวเป็นคนดี... ตอนนี้คำสั่งศาลฎีกาได้นัดหมายให้ไปฟังคำพิพากษาแล้วครับ ผู้รู้ว่ามีโอกาสรอดมั้ยครับ ขอบคุณครับ.
7ตุลาคม2539