เมื่อตอนต้นปีผมแวะไปเดินซื้อของที่ตึกฟอร์จูนที่พระรามเก้า ก็สังเกตุเห็นร้านนึงที่ชั้นใต้ดิน นาม Giant ซึ่งนี่ก็เป็นร้านเนื้อย่างเก่าแก่ในช่วงที่
บุฟเฟ่ต์กำลังเริ่มตีตลาดในไทย เคียงคู่มากับร้านมิยาบิ แต่ร้านนั้นปิดกิจการไปแล้ว เหลือก็แต่พี่แอ้นท์เนี่ยแหละ พอดีวันนั้นรีบกลับเลยไม่ได้
ลองแวะชิม พอมาถึง ณ ปัจจุบันนึกถึงก็เลยได้โอกาสกลับมาเยือนอีกครั้ง เพื่อพิสูจน์รสชาติว่า ร้านเนื้อย่างในยุคบุกเบิกบุฟเฟ่ต์นั้นจะเป็นเช่นไร

มาถึงมื้อเที่ยงพอดี ยังไม่มีคนเลยนะ เหมือนมาเปิดร้านให้เขาเลย

ร้านนี้มีราคาเดียว นั่นคือ 469 บาท หลักๆก็มีเนื้อสำหรับย่าง และของเคียงไว้กินเล่นไม่กี่อย่าง กินได้ ชั่วโมงกับอีก 40 นาทีขอรับ
สภาพภายในร้าน ที่นั่งกินจะอยู่ชั้นลอยด้านบน 

มีจุดตักน้ำดื่ม น้ำแข็ง และไอศครีมแบบบริการตนเอง น้ำอัดลมเป็นแบบขวด ดังนั้นอาจจะไม่ซ่าจุใจเท่าไหร่ 
แต่ก็มีทีเด็ดนั่นคือ ชานมไข่มุกที่เติมได้ไม่อั้น

ใช้เวลาไม่นาน เนื้อก็มาเสิร์ฟพร้อมกับเตาเหล็กย่างแบบแบน

เริ่มกันที่ โจคารุบิ เป็นเนื้อส่วนท้อง รสชาตินุ่มมัน ได้รสหวานหอมเนยและมันวัว 

เนื้อสันพิเศษ แห้งผากเลยอันนี้ ได้ความหอมของเนยกระเทียมมาช่วย แต่ภาพรวมออกมายังไม่แจ่มเท่าไรนัก

ดอรี่มิโสะ เนื้อปลาหวานแน่น กลิ่นหอมซอสมิโสะสุดๆ ข้อเสียคือชิ้นโครตเบ้ง ต้องคอยตัดหั่นเป็นชิ้นๆและพลิกตลอด

ไส้อั่วสมุนไพร หนังกรอบมัน ไส้หวานเผ็ดเครื่องแกงทำไส้อั่ว หอมกลิ่นตะไคร้เด่นสุด

ลงย่างก่อนเซ็ตแรก ควันฉุยหอมกระเทียมมากเลย เนื้อร้านนี้

มากันต่อที่เนื้อหมู อันนี้เรียกหมูบอสตัน เป็นสันคอรสชาติมัน เข้มเครื่องปรุง แอบเหนียวไปหน่อย

ส่วนหมูเปปเปอร์ เนื้อหวานนุ่มอร่อย หอมพริกไทยอย่างสุดอันนี้

หมูสะเต๊ะ แบบไม้เสียบไม้ หอมกลิ่นเครื่องสะเต๊ะและกะทิแบบย่องๆ อร่อยเลย

หมูโฮมรัน หวานเด้ง รสเหมือนกับหมูปิ้งนมสด แต่อันนั้นมันจะออกหวานอย่างเดียว อันนี้ได้ทั้งความกลมกล่อมของเครื่องหมัก 
แถมเนื้อก็นุ่มหอมกลิ่นย่างไฟใหม่ๆฉ่ำกว่ากันเยอะ ฟินกระเพาะสุดๆ

ท้องแซลมอน เลี่ยนมันนิดๆ ก้างก็มีพอประมาณ ย่างเกรียมๆแล้วอร่อยมาก

เฟรชเบคอน ต้องเรียกว่าหมูสามชั้นถึงจะถูก หอมพริกไทยไม่ต่างจากหมูเปปเปอร์ แค่มันและกรุบกว่าตรงหนัง

หมี่หยก รสสัมผัสลื่นหอม ภาพรวมคือจืด ไว้กินแกล้มกับเนื้อต่างข้าวพอไหว

กระเทียมก็มี ย่างคู่กับบรรดาเนื้อ ได้ความหวานฉุนกระเทียมย่าง 

ชิ้นเนื้อหนาพอประมาณ แม้จะชิ้นใหญ่ แต่ถาดย่างก็ใหญ่เช่นกัน ทำให้ย่างได้ในปริมาณพอเหมาะ

น้ำจิ้มร้านนี้ก็เป็นบาร์บีคิวกลิ่นหอมคล้ายซอสอากะ แต่จะหวานน้อยกว่า ผมว่าเด็ดเลยล่ะ

นอกจากน้ำจิ้มเนื้อย่างก็มีซอสโคจูจังด้วย แต่รสชาติออกหวานเยอะไปหน่อย เอามากินดับเลี่ยนท้องปลาถือว่าดีงาม

ไส้อั่วย่างเองแบบนี้ นับว่าเป็นแรร์ไอเท็มสำหรับบุฟเฟ่ต์ปิ้งย่างสมัยนี้

เบิ้ลอีกสักรอบ อร่อยจัดจริงๆ

ชานม รสชาติเฉยๆ ไม่หวานนุ่มเท่าไหร่ กินเป็นของหวานตบท้ายคู่กับ หมูโฮมรัน และ ปลาหมักมิโสะ รสเด็ด

ตัดเกรด
รสชาติอาหาร : *****
ร้านนี้เนื้อหมักมาอร่อยมากๆครับ กลิ่นหอมซอสและเนยกระเทียมอย่างมาก ได้รสชาติแบบเนื้อบาร์บีคิวสไตล์ดั้งเดิมที่เคยกินสมัยเด็ก
กับร้านพวกไดโดมอนเลย ที่หอมเด็ดและอร่อยลงตัวสุดก็เห็นจะเป็นหมูโฮมรันซึ่งเป็นเมนูหน้าตาของร้าน
ปลาถ้าไม่ติดว่าชิ้นหนาไปก็อร่อยเลิศ ไส้อั่วผิวกรอบไส้ในชุ่มมันหอมตะไคร้ ท้องปลาก้างชุกไปนิด น้ำจิ้มผมว่าเลิศเลยสำหรับตัวจิ้มเนื้อ 
จุดด้อยของร้านเห็นจะเป็นเนื้อสไลด์ที่แช่เเข็งมานานจนเนื้อสัมผัสแตกแห้ง แล้วก็ชานมที่ไม่ค่อยได้ความหวานมันของนมเท่าไหร่

อร่อยมากสุด : หมูโฮมรัน
อร่อยน้อยสุด : เนื้อสันพิเศษ

บรรยากาศในร้าน : ****1/2
บริเวณโซนนั่งกินอยู่บนชั้นลอย เพดานค่อนข้างต่ำไปนิด แต่ก็ไม่ถึงกับหัวชน มีความเก่าอยู่บ้าง ตามสูตรร้านที่เปิดมานาน

การบริการ : ****1/2
พนักงานมีใจบริการดีมาก เสิร์ฟและคอยดูแลอยู่ไม่ห่าง (คงเพราะคนน้อยด้วยแหละ)

ความหลากหลาย : ***1/2
อาหารก็มีไม่มาก นอกจากพวกเนื้อต่างๆ อาหารเคียงก็มีแค่ข้าวหน้าเนื้อกับเหล่าข้าวปั้นไม่กี่หน้า

ราคา : ***1/2
จัดอยู่ในระดับกลางครับ แต่ในมุมมองผมแล้ว คิดว่าสูงไปหน่อย เพราะร้านมีแต่เนื้อย่าง ซึ่งเกรดก็ไม่ได้สูงมาก ควรจะสัก 399 ไม่ก็ 400 ต้นๆ

การเข้าถึง : *****
ร้านตั้งอยู่ในชั้นใต้ดินของตึกฟอร์จูน ถ้ามาจากทางเข้าติดกับรถไฟใต้ดินจะเดินไกลหน่อย แต่ถ้าลงมาจากลานจอดก็ไม่ห่างกันมาก

ความคุ้มค่า : *****
มื้อนี้จัดว่าคุ้มค่าและอร่อยมากๆ กับการได้มากินเนื้อย่างบนเตาเหล็กแบบนี้ 

ภาพรวม : *****