ประเด็นแรก
แม่บ้านสภาผู้แทนราษฎรน่ะ มีทั้งที่เป็นลูกจ้างประจำ ลูกจ้างชั่วคราว และพนักงานบริษัทเอกชน
จะเลี้ยงข้าวเลี้ยงน้ำเขาซะที ต้องแยกทำไม ด้วยมารยาทพื้นฐานก็คือ เชิญทุกคน
จะมากระแดะทำไมว่านั่นลูกจ้างเอกชน ไปเลี้ยงข้าวเขาได้ไง

ตัวคนว่าเขาบางคนน่ะ รับเงินนั่งร้านเผด็จการอยู่แท้ ๆ หลักแสนด้วย
ไม่อายหรือไงกับแค่แม่บ้านกินหมูกระทะ 269 บาท

แทนที่จะมาติติงเรื่องหมูกระทะ ไปติติงเรื่องกัญชาเสรีดีกว่าไหม 
อย่าอ้างเรื่องเงินหลวง  ที่เมิงแอบจ่ายแอบรับกันอยู่น่ะ เงินโกงหลวงทั้งนั้นแหละ

อยู่บ้านหลวง  น้ำหลวง ไฟหลวง รถหลวงน้ำมันหลวง ฯลฯ
เข้าข้างจัง ไม่เสียไม่หาย ไม่เปลือง ไม่มีปัญหา
หมูกระทะแม่บ้านแค่นี้ มีปัญหาจัง

แทะได้เป็นแทะ แขวะได้เป็นทำ ไร้รสนิยม ไร้สาระ แดะดิ้นเกินเหตุ

งบรับรอง ใช้ได้กับพวกบาทาแดงตำแหน่งใหญ่เท่านั้นหรือไง เลี้ยงแม่บ้าน ลูกจ้าง พนักงานไม่ได้หรือไง

ตอนขัชชาติเลี้ยงข้าวพนักงานทำความสะอาด กทม.ก็แดะไปรอบแล้ว

พวกไร้วิสัยทัศน์ ไร้มุมมองด้านทักษะการบริหาร แต่เก่งติคนนั้นชี้ผิดคนโน้น
หิวแสงหนัก  สุดท้ายวิ่งไปซบสื่อสลิ่มเป็นที่อวดแสง

รำคาญ