เราเหนื่อยมากเลยกับชีวิตตอนนี้ เรารู้สึกว่ามันเหนื่อยจนไม่อยากอยู่แล้วค่ะ มีแต่ปัญหาครอบครัว เราจะเล่าให้ฟังนะคะ คือเรากับแม่ทะเลาะกันบ่อยมากๆ แม่เราเป็นคนที่เวลาพูด ไม่ค่อยคิดถึงใจคนอื่น แม่สั่งเราใช้งานบ่อยมากๆและให้ข้ออ้างว่า มันคืองานของผญ. ส่วนพี่ชายเราแม่กลับทำให้ทุกอย่าง อยากได้อะไรก็ได้ พี่ขายเรากับแม่เราเหมือนเขาอยู่พวกเดียวกัน เวลาเราระบายหรือพูดตรงๆให้ใครคนนึงฟัง เค้าก็จะเอาไปนินทา ขนาดเราเขียนกระทู้อยู่ตอนนี้แม่ยังใช้เราทำงานอยู่เลย เราทำได้แต่ร้องไห้ ระบายกับใครก็ไม่ได้ เพราะเขาจะบอกแม่เราอยู่ดี เวลาเราเรียนแล้วกลับบ้านมาเหนื่อยๆเราอยากนอนพักแม่ก็บอกว่า ขก.ไม่ได้เหนื่อย นั่งเรียนอย่างเดียวจะเหนื่อยอะไร เราแบบไม่รู้จะพูดยังไง แล้วยิ่งคำว่า "มาอยู่ใกล้ๆกู กูจะได้เรียกใช้" คำนี้มันชัดเจนอยู่แล้วว่า เขาไม่ได้คิดว่าเราเป็นลูก เขาชอบบอกว่า ที่นิสัยแบบนี้เพราะเพื่อน เราอยากจะบอกว่า เวลาเราเหนื่อยหรือโดนดูถูกมันก็มีแค่เพื่อนแหละที่คอยปลอบ คอยปกป้องเรา เราไม่รู้เราจะทนอยู่กับแม่แบบนี้ได้ยังไง เราม.4แล้วเรายังโดนตบตีอยู่เลย ไม่เอาไม้มาตี ก็เอารองเท้านักเรียนมาตีหัว แต่ที่เจ็บที่สุดก็คือคำพูดที่แม่พูดใส่เรา พี่เราทำไรแม่ก็ยินดี แต่พอเราบ้างแม่กับบอกว่า ก็ได้แต่พูดอวด ถ้าเก่งจริงมีงสอบเข้ารร....ได้แล้ว มันได้แค่พูด คำนี้

เจ็บมาก เราอยากออกไปจากที่นี่ ที่ที่มันไม่มีอะไรมากดดันแต่ติดตรงที่เราอายุแค่16ทำงานยังไม่ได้ เราอยากจบชีวิตให้มันจบๆไป ไม่อยากอยู่ต่อแล้วมันกดดันเหลือเกิน
เหนื่อยกับชีวิตทำไงดี