อันนี้เป็นสิ่งที่ผมระบายกับตัวเองทุกวัน
ผมควรทำตัวเข็มแข็งเหมือนเดิม หรือผมควรทำยังไงดี
รู้ไหม ว่ากูรู้ยังไงบ้างกูรู้นะว่ากูไม่ได้ไปอยู่จุดเดียวกะ แต่รู้ไหมจุดที่กูอยู่ บอกเหนื่อย ไม่โอเค อะไรตั้งหลายอย่าง แต่จุดที่กูอยู่มันแย่กว่าหมดเลยเว้ย ยังมีคนให้ปรึกษาให้ระบาย แต่กูไม่มีเลย กูต้องเก็บความรู้สึกนี้ไว้คนเดียว ถ้ากูระบายกับมันก้อจะกลายเป็นกูทะเลาะกะ คือเรื่องที่พูดกันแล้วก้อยังกลับมาทำ กูเคยบอกว่าเวลาทะเลาะกันอย่าเงียบ ก้อยังเงียบ ละมาบอกกะกูว่า เวลากูเงียบอย่าตะคอกได้ไหม คือถ้ากูไม่โมโหถามเป็น10กว่ารอบกูก้อไม่ตะคอกใส่หรอก รู้ไหมกูร้องไห้ทุกวันเลยนะ กู
งี่เง่ากะมาก กูว่ากุ
เลยแหละ แต่รู้ไหมว่าเปลี่ยนไปมากขนาดไหน อารมหงุดหงิดง่ายขึ้น จำได้ไหม วันที่บอกกูว่าเวลาเงียบอย่าตะคอก กูพูดดีๆกูถามดีๆไม่ได้ตะคอกซักนิด ยังตะคอกใส่กูเลย คือกูไม่รู้จะทำไงแล้วเว้ย เพราะกูก้อเหนื่อย ที่กูไม่อยากบอก ว่ากูเหนื่อยขนาดไหน ท้อขนาดไหน ไม่โอเคขนาดไหนเฟลขนาดไหน เพราะเป็นคนบอกกูเองว่าแค่นี้กูก้อเหนื่อยมากอยู่แล้ว กูเลยไม่อยากจะระบายกะทะเลาะกะ ตอนนี้กูเก็บจนเส้นในสมองกูจะแตกอยู่แล้ว แค่อยากให้สบายใจนะ กูยอมเจ็บ กูยอมไม่โอเค เพื่อให้ได้สบายใจ ที่ทำไปเพราะกูแค่อยากมีเวลากกะมั่งต่อไปนี้มันก้อไม่มีเวลาได้เจอกันแล้ว ทั้งๆที่ก้อบอกกู ว่าถ้ามีเวลายังไงก้อจะมาเจอกัน ทั้งที่มันมีแล้วแท้ๆแต่ก้อยังจะไปซ้อม คือแค่วันเดียว กูเลยระบายในนี้ เพราะกูไม่มีใครให้ระบายแล้ว เปลี่ยนไปมากเลยนะ กูไม่รู้ว่าเป็นอะไร กูเป็นแฟนที่ดีให้ได้บ้างไหม กูก้อแย่ ความรู้สึกกูตอนนี้คือแบบไม่ได้สนใจกู ไม่ได้แคร์กูเหมือนเมื่อก่อนอีกแล้ว เมื่อเหนื่อยกายก้อเหนื่อยไป แต่อย่ามารวมกะเหนื่อยใจได้ไหมมันคนละเรื่องกันเลย ใจกูอ่อนแอมากเลยนะตอนนี้ วันๆ
ก้อเอาแต่ร้องไห้ ใช่กูไม่เคยเข้าใจไรเลย ก้อรู้ใช่ไหมว่าที่กูทะเลาะกะเรื่องเล็กๆน้อยๆ จนเปลี่ยนไป แต่เรื่องเล็กที่บอก มันก้อคือเรื่องที่ทำแล้วทำอีก ก่อนหน้านั้นก้อบอกว่าจะไม่ทำแล้ว แต่ก้อยังทำอีก อาจจะคิดว่ามันเป็นเรื่องเล็ก แต่สำหรับกูมันเป็นเรื่องใหญ่มาก เพราะมันหลายรอบไง บางเรื่องกูก้อพูดเป็นร้อยรอบก้อยังทำ แต่กูก้อไม่เคยคิดจะเลิกกะเลยด้วยซ้ำ กูกล้าพูเลยนะว่ากูเหนื่อยกว่าเยอะ แต่กูก้อยังอยากดูแลไปเรื่อยๆ เพราะกูบอกแล้วว่าจะดูแลไปตลอด กูอยากเอาให้อ่านนะ แต่กูว่าอ่านไปก้อจะเหนื่อยละก้อจะบอกเลิกกู ให้กูเจ็บคนเดียวให้กูเหนื่อยคนเดียวยังดีกว่าอีก แค่นี้ก็ เหนื่อยมามากพอแล้ว
ผมควรทำยังไงดี กับความรักทีาเป็นแบบนี้?
ผมควรทำตัวเข็มแข็งเหมือนเดิม หรือผมควรทำยังไงดี
รู้ไหม ว่ากูรู้ยังไงบ้างกูรู้นะว่ากูไม่ได้ไปอยู่จุดเดียวกะ แต่รู้ไหมจุดที่กูอยู่ บอกเหนื่อย ไม่โอเค อะไรตั้งหลายอย่าง แต่จุดที่กูอยู่มันแย่กว่าหมดเลยเว้ย ยังมีคนให้ปรึกษาให้ระบาย แต่กูไม่มีเลย กูต้องเก็บความรู้สึกนี้ไว้คนเดียว ถ้ากูระบายกับมันก้อจะกลายเป็นกูทะเลาะกะ คือเรื่องที่พูดกันแล้วก้อยังกลับมาทำ กูเคยบอกว่าเวลาทะเลาะกันอย่าเงียบ ก้อยังเงียบ ละมาบอกกะกูว่า เวลากูเงียบอย่าตะคอกได้ไหม คือถ้ากูไม่โมโหถามเป็น10กว่ารอบกูก้อไม่ตะคอกใส่หรอก รู้ไหมกูร้องไห้ทุกวันเลยนะ กู