สอบถามประสบการณ์ของคำว่าพี่น้อง รับมืออย่างไรหรือรู้สึกอย่างไร

สวัสดีค่ะ สอบถามค่ะ ใครมีพี่น้องแบบนี้บ้างไหมคะ ที่แบบทำอะไรจะต้องลากเอาเราเข้าไปเหนื่อยด้วยทุกครั้ง แบบทำอะไรต้องมีเราที่คอยทำให้ค่ะ คือเหมือนทำอะไรไม่เป็นแต่ทำเป็นนะคะ อาจจะขี้เกียจ ฉลาด เลยใช้แต่คนอื่น ก็จะอ้างนั่นอ้างนี่ตลอดว่าตัวเองติดนั่นเป็นนี่ แล้วก็เป็นเราที่เป็นเหมือนขี้ข้าคอยทำให้ทุกอย่าง เหมือนลูกตัวเองเหมือนกัน เราต้องคอยทำให้เหมือนเป็นลูกเราเอง ถามว่าทำให้ก็ทำให้แหละค่ะ มันก็หลานเรา เราก็รัก พี่น้องเราก็รักเราก็ยอมทำให้หมดแหละ แต่เราไม่ชอบที่บางที เขาจะชอบมาทำให้เราต้องรู้สึกผิดค่ะ เมือนเวลาเราไม่ทำนั่นทำนี่ กะจะว่าเอ้านี่หลานนะ ทำไมไม่ทำให้ เออก็หลานไง ไม่ใช่ลูก ลูกตัวเองแล้วทำไมตัวเองไม่ทำให้เอง เหมือนจะยึดเอาตัวเองเป็ศุนย์กลางโลก ให้เราต้องมาคอยประคบประหงม ซึ่งความจริงเราก็มีชีวิตของเรา เราอยากใช้ชีวิตบ้าง  ไม่ใช่ต้องมาคอยตามใจคนอื่น  เวลาเราไปเที่ยวค้างคืน ก็จะบ่นบ้างว่าเอ้าไม่อยู่กับหลานเหรอบ้าง จะไปไหนกะเพื่อนก็จะว่าไปทำไม คือเราไม่ค่อยไปไหนเลย นานๆทีได้ไป แต่พอเราจะไป ก็จะหาข้ออ้างมาทำให้ต้องรู้สึกผิดค่ะ เวลาทางครอบครัวเขาไม่อยู่ เราก็จะเป็นคนเคลียร์งาน ทำงานส่งให้ โดยที่เขาไม่ได้ทำนะคะเขาก็จะอ้างว่าเลี้ยงลูก โอเคเรายอมทำให้ แต่บางทีเอาลุกมาอ้างเกินแล้วไม่ทำอะไรเลยบางทีเราก็เหนื่อยใจค่ะ ความจริงเราก็เต็มใจทำให้นั่นล่ะค่ะ มันก็ครอบครัวเรา ก็หวังว่าเราช่วยขนาดนี้ บั้นปลายชีวิตพ่อแม่เผื่อเราไม่อยู่ เขาจะกลับมาดูแลท่านบ้าง เหมือนเราหวังสูงไปรึป่าว เพราะเหมือนบางครั้งเขาไม่ได้สนใจพ่อแม่เลย ยึดเอาแต่ครอบครัวตัวเองเป็นหลัก เพื่อนๆมีวิธีทำให้ไม่ท้อแท้ไหมคะ คิดยังไงกัน และเพราะอะไรถึงยังทำให้รู้สึกดีคะ หรือเราใจแคบไป แต่บางครั้งเราก็เต็มใจทำนะคะ แต่อาจจะมีบ้างทีที่เรารู้สึกว่าเฮ้ย มันเกินไปเปล่า ทั้งๆที่มันเป็นเรื่องตัวเองที่ต้องจัดการ แต่เป็นเราที่ต้องมาตามเคลียร์ให้ทุกอย่าง 

**ใครมีประสบการณ์ที่หนัก หรือเรื่องเล่า เล่าให้ฟังได้นะคะ บางทีเรื่องที่เราเจออาจจะแค่ขี้ประติ๋วของชีวิตใครอีกหลายคนก็ได้ แต่แค่อยากหาพื้นที่ระบาย บ่นแค่นั้นเองค่ะ ความจริงของเราก็ไม่ได้หนักหนาสาหัสอะไร แค่อยากบ่นให้มันได้พอโล่ง