เรื่องมันมีอยู่ว่า น้องใหม่ที่เพิ่งมาทำงานได้ 2 สัปดาห์ ชอบเหม่อลอยตาลอย แบบจิตออกจากร่าง บางครั้งเหมือนหลับใน ตาไม่กระพริบตอนเที่ยงไม่ค่อยทานข้าว จะหลับฟุบบนโต๊ะ เรื่องงานก็ค่อนข้างผิดบ่อย เหมือนไม่ค่อยมีสติ มาทำงานตอนเช้าจะกระเซิงหัวเยินมาเลย

ด้วยความนั่งข้างกัน สายงานเดียวกัน ได้ถามไถ่ไปได้ความว่า กลางคืนน้องเขานอนน้อยเพราะแฟนนอนกรนเสียงดัง นอนไม่หลับ บางคืนก็หลับๆตื่นๆ แล้วน้องอยู่หอ ซึ่งไม่มีห้องให้แยก
เลยบอกไปว่า พาแฟนไปหาหมอสิ นอนกรนอันตรายนะ
น้องก็บอกเราว่า แฟนน้องพูดว่า นอนกรนไม่ได้ดังสักหน่อยแค่หายใจเสียงดัง คนอื่นเขาก็นอนได้ปกติ คนที่นอนยากอะไรนิดหน่อยก็ตื่นนั่นแหละตัวปัญหา

พอฟังแบบนี้ คือ ออกความคิดเห็นต่อไม่ได้เลยค่ะ
สรุปคนนอนยาก หูเบา คือตัวปัญหาจริงไหมคะ แล้วคนนอนกรนล่ะ ไม่คิดว่าตัวเองผิดบ้างหรอ


หรือเพื่อนๆคิดว่าไงคะ?