ทำไมต้องโยนความผิดให้อีกคน ในเมื่อตัวเองจะไป

ย่อให้สั้นๆ คือเรามีปัญหากับแฟนเรื่องๆนึง เป็นของสิ่งหนึ่งที่ไม่ควรโผล่มาในห้องน้ำ ซึ่งตอนนั้นทำความเข้าใจและลืมๆไป
ผ่านไปหลายเดือน ประเด็นนี้ถูกยกขึ้นมาใหม่ รอบนี้มีการเลิกรากันเกิดขึ้น แบบงงๆ เราก็ต้องหาความจริงมาให้ได้ 
เพราะตอนนี้ความผิดทุกอย่างตกมาที่เรา โดนด่าสาปส่งสาระพัด เราไม่ได้หาเพื่อให้เขากลับมา เพราะข้างในลึกๆก็คิดว่า
เขาอยากไปมากแล้วจริงๆ แต่ที่หาเพราะไม่อยากให้มันมีการเข้าใจผิด ไม่อยากให้เป็นความทรงจำที่แย่ๆของเขา

พอได้รู้ความจริง เขาก็นิ่งเฉย ไม่มีฟีดแบคอะไร เราก็โอเคในระดับนึง ถึงเขาจะไม่ได้กลับมา แต่อย่างน้อยให้เขาได้รู้ว่า
เราก็เต็มที่กับความสัมพันธ์ครั้งนี้ มันก็แปลกที่มีการบั่นทอนหลายๆครั้งแต่เราก็ยังอยู่ บางครั้งโดนคำพูดจนเราคิดว่าตัวเองไม่มีค่าอะไรเลย
 พอมานั่งนึกๆดู การที่เขาไม่ฟังไม่รับเหตุผล ความจริงไป ก็น่าจะเป็นคำตอบแล้วว่าต้องการจะไป เราแค่รู้สึกว่า คำพูดที่เขาทิ้งท้ายไว้ 
มันไม่แฟร์เลยกับคนที่ทำเต็มที่มากๆ ถ้าอยากจะไปก็คุยกันเพื่อแยกทางดีกว่ามั้ย จะได้ไม่เป็นแผลในใจของคนอื่น..