สวัสดีค่ะเราเพิ่งย้ายมาเข้าม.4 เราไม่มีเพื่อนที่สามารคุยได้เลย ในห้องทุกคนแบ่งกลุ่มกันหมดแล้ว มีแต่เราคนเดียวที่ไม่มีกลุ่มกับเขา เราร้องไห้ก่อนไปรีทุกวัน เราไม่มีความสุขเลยค่ะ เราไปก็เห็นเพื่อนสนุกกันแต่เราทำได้แค่นั่งไถ่ทศไป บ้างคนเราทักเขาก็ไม่ตอบ เราโดดเดี่ยวมากๆเราอยากร้องไห้แต่ก็กั่นไว้มาร้องที่บ้านมันเหนื่อยมากเราอดทนมา2-3เดือนแล้วมันไม่มีอะไรดีขึ้นเลย เราฝืนตัวเองทุกวันเพราะเพื่ออนาคต แต่พอถึงจุดหนึ่งเราเหนื่อยที่จะเข้าสังคมมากๆ มันเหนื่อยจนไม่อยากพูดกับใครเลย พอไม่ได้พูดกับใคร ก็กลายเป็นว่าเราไม่มีเพื่อน เราก็ไม่มีความสุข เราคิดว่ารีใหม่ที่ย้ายมาจะดีกว่ารีเก่า แต่ความเป็นจริงมันแย่ก่อนเดิมมาก เราไม่อยากที่จะไปรร เลย เราไปละก็จะร้องไห้ทุกครั้ง ปรึกษาที่บ้านเขาบอกถ้าไม่ไหวจะย้าย ให้บอก แต่พอคิดแล้วจะย้ายไปไหนก็ไม่ได้ สายที่เรียนก็หนักแต่มันมั่นคง เราเลยไม่ย้ายฝืนเพื่ออนาคตตัวเอง พอบ้างครั้งเราร้องไห้เขาก็มองว่าเราอ่อนแอ ปัญหาแค่นี้ ทำงานต้องเจออะไรอีกเยอะ เราก็เข้าใจค่ะ แต่เราก็พยายามเข้มแข็งมากๆแล้ว เราไม่มีความสุขเลยค่ะ แต่เราก็อยากเรียน เราแค่ไม่อยากไปรร แล้วต้องเจอแบบนี้ตลอด เราพยายามจนเราเหนื่อยไม่ไหวแล้วค่ะ
ไม่มีเพื่อนในห้อง ไม่อยากไปโรงเรียน แต่อย่กที่จะเรียน