คุณเเม่ของผมมานอนที่ของผมก่อนหน้านี้ผมเคยบอกไปหลายครั้งเเล้วรอบนี้ด้วด้ยความรำคาญจึงใช้เท้าเขี่ยเเล้วบอกให้เเม่ออกหน่อย เเม่บอกว่ามันบาปเเล้วก็บ่นยาวเลยว่าห้ามทำอพไรเเบบนี้ของต่ำ ผมเลยตอบไปว่า ครับจะไม่ทำอีกเเล้วถ้าเเม่ไม่โอเคผมก็จะไม่ทำอีก เเต่สำหรับผมมันไม่ผิดถ้าเเม่ไม่คิดมาก มันไม่เกี่ยวกับบาป จะเอาเท้าผาดหัวก็ไม่ผิดถ้าอีกฝ่ายไม่ว่า เเล้วเขาก็บอก เจริญคิดว่าเอาตีนเขี่ยเเม่ผู้ให้กำเนิดไม่ผิด เราก็ตอบไปว่า สำหรับผมทุกๆคนก็คือเท่ากัน เเม่ก็ทำกับผม เเม่ไม่ผิดใช่ใหม เเล้วเขาก็บอกว่ากูเป็นเเม่ผู้ให้กำเนิด ผมเลยตอบไปว่าเเม่เปลี่ยนความคิดผมไม่ใด้ผมจะไม่ทำอีกถ้าเเม่ไม่ชอบเเต่ยังไงความคิดที่ว่าจะเป็นใครก็ไม่เกี่ยวอยู่ดี ตามจริงผมเเค่ขัดใจที่ เป็นเเม่ห้ามทำ ถ้าจะห้ามทำ ใครก็ห้ามทำผมหรือคุณหรือทุกคน ที่ผมบอกว่าไม่ผิดคืออีกฝั่งไม่คิดอะไรนะครับ เเบบของต่ำไรงี้ เเม่เขาใช้เเต่อารมณ์เสียดังตะหวาด จะปรับความเข้าใจยังไง